| |
Οι δρόμοι πίσω από τον Αγ. Στέφανο,
είναι καλά κρυμμένοι κάτω από τα χόρτα!
Αφού έχεις τετρακίνητο, θα συνεχίσεις να ταλαιπωρείσαι στις ατελείωτες
ουρές για να φτάσεις στο Σχινιά, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να την κάνεις
Off-Road και ταυτόχρονα να γνωρίσεις την καλοκαιρινή φύση στα καλύτερα
της;
Εφόσον μένετε στην Αθήνα είναι σίγουρο ότι θα έχετε επισκεφτεί
αρκετές φορές την παραλία του Σχινιά.
Άλλο τόσο σίγουρο είναι ότι τα τελευταία χρόνια θα έχετε πήξει στην
κίνηση για εκεί και θα αποφεύγετε μια επίσκεψη εκεί. Γιατί να μην
συνδυάσετε την το τερπνόν μετά του ωφελίμου;
Πάρτε το τετρακίνητο σας και ακολουθήστε την προτεινόμενη διαδρομή για
μια διαφορετική προσέγγιση στο θέμα, απογευματινό μπάνιο!
Με το Sedici στα χέρια μας δε χάσαμε ευκαιρία. Ξεκινήσαμε νωρίς το
απόγευμα. Πρώτη στάση στην πίστα Terradura στον Αγ. Στέφανο.
Τα τεχνητά εμπόδια είναι ένα και ένα για να φέρουν το Fiat στα όρια
του. Παρότι ο στόχος του δεν είναι το απόλυτο Off-Road δεν είπε όχι
πουθενά.
Η μικρή διαδρομή ανάρτησης, που αναγκάζει το σήκωμα του τροχού να έρθει
νωρίς υπερκαλύπτεται από τα καλορυθμισμένα ηλεκτρονικά που φροντίζουν
για την διατήρηση της κίνησης.
Έκπληξη πάντως αποτέλεσε η υπερπήδηση του ... Ρωσικού βουνού. Συνήθως
στην ανηφορική ράμπα τα περισσότερα SUV τα βρίσκουν σκούρα και θέλουν
αρκετή πίεση για να καταφέρουν να ανέβουν. Όμως το Sedici ανταποκρίθηκε
θετικά και δεν είπε όχι, ακόμα και όταν δοκιμάσαμε να ανέβουμε με
όπισθεν. Βούρ για χώμα!
Στην κατηφόρα θέλει χαλαρότητα...
Καλοκαιρινή φύση
Απέναντι από την πίστα ξεκινήσαμε τη διαδρομή. Αρχή καλοκαιριού και τα
αγριόχορτα έχουν κατακλύσει τα πάντα.
Οι δρόμοι έχουν κρυφτεί κάτω τους και το πέρασμα μας αναδύει
καταπληκτικές – ξεχασμένες μυρωδιές από τα αγριόχορτα. Τόσο κοντά στην
Αθήνα και ταυτόχρονα τόσο μέσα στη φύση.
Το κομμάτι μεταξύ Αγ. Στεφάνου και Μαραθώνα, είχε ταλαιπωρηθεί πριν από
μερικά χρόνια από φωτιά. Στην περιοχή πλέον υπάρχουν αναρίθμητα φυτώρια
και ... αρκετοί σπόροι έχουν δραπετεύσει!
Το έδαφος είναι μαλακό με ελάχιστη πέτρα και σε κάθε βροχή μετατρέπεται
σε πεδίο λασπομαχίας. Καλοκαιριάτικα απλά νιώθεις τις βαθιές ροδιές που
κρύβονται κάτω από τα χόρτα.
Σύντομα βγαίνουμε σε δασωμένη πλαγιά και λίγο αργότερα συναντούμε τον
κεντρικό δρόμο από Αγ. Στέφανο προς Μαραθώνα.
Ακολουθούμε την διαδρομή προς τη λίμνη για λίγα χιλιόμετρα. Μετά τις
πρώτες φουρκέτες και λίγο πριν το φράγμα συναντάμε μικρό σκεπαστό
δρομάκι δεξιά.
Μια ταμπέλα δείχνει ότι οδηγεί προς τις ξεχασμένες πέτρινες τουαλέτες.
Όμως ο χωματόδρομος συνεχίζει και λίγα μέτρα αργότερα συναντούμε
αριστερά απότομη κατηφόρα.
Ένας κρυμμένος παράδεισος δίπλα στην
Αθήνα
Η κλίση είναι μεγάλη αλλά το Sedici δεν ανησυχεί. Πρώτη μέσα και
σιγά-σιγά, αποφεύγουμε τις πέτρες. Μην αφήσετε να σας πάρει η κατηφόρα!
Εκατό μέτρα παρακάτω συναντάμε τσιμεντένιο δρόμο. Καταβαίνουμε και
βγαίνουμε σε ένα μαγευτικό δάσος από πλατάνια.
Στη διασταύρωση που συναντάμε εκεί, αν κάνουμε αριστερά, αντίθετα από
τις οδηγίες του Road Book θα βγούμε στη βάση του φράγματος. Το ποτάμι
περνούσε για χιλιάδες χρόνια από εδώ και το μέρος καταφέρνει ακόμα και
διατηρεί την πρασινάδα του. Τώρα αυτό έχει περιορισθεί από το
φράγμα και ελάχιστο νερό υπάρχει.
Συνεχίζουμε μέσα στην κοίτη του και ξεκινάμε να διασχίσουμε το φαράγγι
της Οινόης.
Η κοίτη του ρέματος είναι γεμάτη πέτρες. Μεγάλες και στρογγυλές,
επιδιώκουν την επαφή με το αμάξωμα. Το δυσκολότερο κομμάτι του
ποταμιού, είναι κάτι περισσότερο από 1 χιλιόμετρο.
Σταματάμε συχνά για να καθαρίσουμε τη διαδρομή από τις πέτρες. Το μικρό
ύψος θέλει προσοχή για να μην τραυματίσουμε το αυτοκίνητο.
Η τετρακίνηση είναι απαραίτητη εδώ για να μπορέσεις να υπερπηδήσεις τα
εμπόδια. Όμως εμείς δε βιαζόμαστε. Κάθε μερικά μέτρα η στάση σου δίνει
τη δυνατότητα να δεις και ένα διαφορετικό σημείο του φαραγγιού από
κοντά.
Εκατοντάδες αγριολούλουδα με απίθανες μυρωδιές έχουν φυτρώσει
παντού.
Μέσα στο όμορφο φαράγγι, έχει αποφασίσει η δημαρχία του Μαραθώνα να
στήσει ένα περιβαλλοντικό κέντρο με φιλικούς προς το περιβάλλον
ξενώνες.
Το σημείο πραγματικά είναι εκπληκτικά όμορφο και τόσο κοντά μας.
Αργά και σταθερά πάνω από τα κοτρώνια!
Προς το τελείωμα το νερό κάνει την εμφάνιση του. Όχι πολύ... ίσα – ίσα
για να πιτσιλίσουμε το «δεκαεξάρικο». Ο δρόμος κάνει ξανά
την εμφάνιση του και το ποταμάκι ακολουθεί δίπλα μας. Λίγα χιλιόμετρα
αργότερα βγαίνουμε πίσω από το χωριό του Μαραθώνα. Στο σημείο που
ξεκινά η άσφαλτος βρίσκουμε μια φρυκτωρία.
Οι Φρυκτωρίες
Την εποχή που δεν έβλεπες σε κάθε κορυφή βουνού, μια κεραία, οι
φρυκτωρίες ήταν ένα σύστημα συνεννόησης – μέσα, για να στέλνονται
μηνύματα σε μακρινές αποστάσεις, από περιοχή σε περιοχή με τη χρήση
πυρσών, κατά τη διάρκεια της νύκτας.
Οι φρύκτωροι, ήταν ταυτόχρονα φύλακες και διαβιβαστές. Κάθε φρυκτωρία,
επικοινωνούσε με τις γύρω της, μέσω ενός προσυμφωνημένου συστήματος
σημάτων.
Έτσι τα νέα μεταδιδόντουσαν πολύ γρήγορα σε μεγάλες αποστάσεις. Για
παράδειγμα ο Αισχύλος στο έργο του «Αγαμέμνων» περιγράφει
την είδηση της πτώσης της Τροίας, η οποία μεταδόθηκε ως τις Μυκήνες με
τις φρυκτωρίες.
Στην περιοχή της Αττικής μπορεί κανείς να βρει εξαιρετικά
καλοδιατηρημένες φρυκτωρίες.
Η περιοχή της Αττικής είναι γεμάτη
φρυκτωρίες
Το Τρόπαιο της Νίκης του Μαραθώνα
Χώμα τέλος; Όχι ακριβώς. Λίγα χιλιόμετρα μένουν μέχρι την παραλία του
Σχινιά, αλλά θα σας προτείνουμε ένα ακόμα πέρασμα. Την επίσκεψη στο
σημείο του τροπαίου της μάχης του Μαραθώνα.
Ανάμεσα στα αρχαιολογικά ευρήματα που ήρθαν πρόσφατα να συμπληρώσουν
τις πληροφορίες του Ηροδότου και των μεταγενεστέρων ιστορικών για την
τοπογραφία της κοσμοϊστορικής μάχης του Μαραθώνα, ιδιαίτερη σημασία
έχει η ανακάλυψη του Τροπαίου, που έστησαν οι Αθηναίοι στο σημείο της
συντριβής των Περσών.
Σε αντίθεση με τα πρόχειρα τρόπαια των μαχών ανάμεσα στις ελληνικές
πόλεις, όπου τα όπλα των ηττημένων κρέμονταν στον κορμό δένδρου, αυτά
των μηδικών πολέμων έχουν μνημειώδη χαρακτήρα.
Το Τρόπαιο του Μιλτιάδη, το οποίο όπως έλεγε ο Θεμιστοκλής «δεν
τον άφηνε να κοιμηθεί ήσυχος», αναφέρεται με περηφάνεια από τους
συγγραφείς του 5ου αι. όπως από τον Αριστοφάνη και τον Πλάτωνα.
Όπως πληροφορούμεθα από τον περιηγητή Παυσανία, ήταν κατασκευασμένο από
λευκό μάρμαρο. Η εύρεση το 1966 από τον αμερικανό αρχαιολόγο Vanderpool
του κιονόκρανου και τμημάτων τεσσάρων σπονδύλων και πρόσφατα από τον
Καθ. Μανόλη Κορρέ ολόκληρης της ευθυντηρίας του, εντοιχισμένων στα
ερείπια ενός μεσαιωνικού πύργου πολύ κοντά στην Παναγία τη
Μεσοσπορίτισσα, δεν επιτρέπει αμφιβολίες για τη θέση και την ακριβή
μορφή του μνημείου.
Την επιβεβαίωση της θέση δίνει χαραγμένος σήμερα λίθος με την επιγραφή
«Τροπαίου» που είχε παλαιότερα εντοπισθεί κοντά στον πύργο.
Τo Τρόπαιο της νίκης του Μαραθώνα
Με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού, αυτό ανακατασκευάστηκε από νέο
μάρμαρο κοντά στο σημείο εύρεσης των θραυσμάτων του, τα οποία
εκτίθενται στο Μουσείο Μαραθώνα.
Το Τρόπαιο, όπως τώρα αποκαθίσταται, είχε τη μορφή ενός αρράβδωτου
κίονα ύψους δέκα μέτρων, με ιωνικό κιονόκρανο, που επέστεφε ένα άγαλμα
της Νίκης, του οποίου όμως δε σώζεται σήμερα παρά μόνο ένα μικρό
θραύσμα.
Η πληροφορία του Γερμανού τοπογράφου von Eschenburg, για την ανεύρεση
στην ίδια περιοχή, συγκεκριμένα στο αμπέλι Σκουζέ και στην κατεύθυνση
του έλους, πλήθους οστών, που φαίνεται να ανήκαν σε εκατοντάδες
νεκρούς, επιβεβαιώνει τη σύνδεση του τροπαίου με τη φονική μάχη που
διεξήχθη στο χώρο του περσικού στρατοπέδου και δίπλα στα περσικά
πλοία, κατά την οποία έχασε τη ζωή του, προσπαθώντας να εμποδίσει τον
απόπλου, ο αδελφός του Αισχύλου Κυνέγειρος.
Αφήνουμε πίσω το Τρόπαιο και σύντομα είμαστε στην αμμουδερή παραλία του
Σχινιά.
Σχινιάς
Τους θερινούς μήνες η μοναδική περίπτωση για να κάνεις μπάνιο στο
Σχινιά είναι να έρθεις απόγευμα καθημερινής.
Εμείς φτάσαμε εκεί κατά τις 19:00, την ιδανική ώρα δηλαδή.
Η περιοχή είναι γεμάτη κουκουναριές που διατηρούν την απαραίτητη σκιά
ώστε να αντέξεις τη ζέστη. Η βουτιά θα ... αργήσει λίγο να έρθει, μια
και για να βρεις το κατάλληλο βάθος θα πρέπει να προχωρήσεις καμιά 100
μέτρα μέσα στη θάλασσα.
Πάντως μετά από δύο ώρες Off-Road η δροσιά του νερού είναι ένα και ένα.
Φυσικά το κολύμπι ανοίγει την όρεξη. Το Sedici όντας ιδιαίτερα ελαφρύ,
δεν προβληματίζεται και πολύ από την άμμο.
Για επιστροφή επιλέξαμε το δρόμο Μαραθώνα – Αγ. Στεφάνου. Λίγο πριν από
το χωριό του Μαραθώνα, σταματήσαμε για προμήθεια μυρωδάτης ντομάτας από
τα τοπικά μποστάνια.
Μυρωδάτα ζαρζαβατικά στους υπαίθριους
πάγκους του Μαραθώνα
Argentina
Μα θα περάσεις από το Καλέτζι και δε θα σταματήσεις για μια σταυλίσια
στην Argentina;
Ο πατέρας του Ηλία Μυλωνά, ήρθε από την Αργεντινή το ’78 και αποφάσισε
να εγκατασταθεί στο Καλέτζι. Σκέφτηκε, τι καλύτερο από το να ανοίξει
μια ταβέρνα που να προσφέρει κρέας όπως το φτιάχνουν στην Αργεντινή.
Μεγάλα κομμάτια μοσχαριού γάλακτος, σιγοψημένα στα κάρβουνα. Μια ώρα
χρειάζεται από τη στιγμή που θα μπει το κρέας στη φωτιά μέχρι να σου το
προσφέρουν στο ξύλινο πιάτο.
Μια ώρα που σίγουρα περνάει ευχάριστα με καλό κρασί, λιχουδιές του
μαγαζιού και φυσικά ... καλή παρέα.
Ο Ηλίας συνεχίζει την παράδοση του πατέρα του και προετοιμάζει το γεύμα
με την ίδια επιμέλεια και ποιότητα.
Ζουμερή και λαχταριστή η μπριζόλα
στην Argentina
Τι άλλο να ζητήσει κανείς για ένα γεμάτο απόγευμα; Ξεκίνημα με
Off-Road, συνέχεια με απογευματινό μπανάκι και τελείωμα με ένα κάλο
δείπνο. Για μας η γνωριμία με το Sedici έγινε με τον καλύτερο τρόπο.
Εσείς θα κάτσετε μέσα;
Δρομοβιβλίο
Κατεβάστε το δρομοβιβλίο της
διαδρομής και ακολουθήστε τις οδηγίες του.
Η μέτρηση έγινε με τον χιλιομετρητή του Sedici και είναι λογικό να έχει
κάποιες μικρές αποκλίσεις από τους μετρητές άλλων κατασκευαστών.
Μη βιαστείτε στην μοναδική κατηφόρα που θα βρείτε και απ’ την άλλη μη
διστάσετε να κατέβετε. Απλά κινηθείτε με μικρή ταχύτητα και όλα θα πάνε
καλά.
Προτιμήστε να δείτε το δρόμο μέσα στο ποτάμι με τα πόδια, πριν
προσπαθήσετε να περάσετε. Ο στόχος είναι να απολαύσετε τη διαδρομή
χωρίς να κάνετε ζημιά.
Η διαδρομή ξεκινά ακριβώς μπροστά από την πόρτα της πίστας Terradura
προς το δασάκι που υπάρχει απέναντι.
Θα φτάσετε εκεί ακολουθώντας την εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας.
Βγαίνετε στην έξοδο Αγ. Στεφάνου και ακολουθείτε τον παράδρομο δίπλα
στην εθνική (που ξεκινά από τα Goodys) με κατεύθυνση προς Λαμία.
Λίγο πριν τα διόδια της εθνικής (αριστερά μας) ξεκινά μικρό χωμάτινο
δρομάκι (έχει και ταμπέλα) που λίγες εκατοντάδες μέτρα αργότερα
φτάνεται μπροστά στην πίστα.
Κείμενο: [Σπύρος
Κατσιμαλής]
Φωτογραφίες: [Nora Agapi]
Σχετικά links – Downloads
Δρομοβιβλίο – Road Book
Ίχνος (track) διαδρομής για
GPS, σε mapsource (.gdb) και toponavigator (.tvp)
Σχετική συζήτηση στο forum
Off-Road.gr
Fiat Sedici Gallery
More articles
|
|
| |
|
