| |
 Τροχοί
που πασχίζουν να βρουν πρόσφυση...
Κινητήρες που μουγκρίζουν προσπαθώντας να υπερνικήσουν την λάσπη.
Εργάτες που υπερθερμαίνονται και «εγκαταλείπουν» αφού
αναγκάζονται να δουλεύουν ασταμάτητα.
Ταυτόχρονα, οδηγοί και συνοδηγοί προσπαθούν να απεγκλωβίσουν τα οχήματά
τους μέσα στην τροπική ζέστη, κάτω από την πίεση του χρονομέτρου.
Ξέρουν ότι πρέπει να αποφύγουν το λάθος που θα προκαλέσει ζημιά στο
αυτοκίνητο, αλλά πρέπει να είναι και γρήγοροι.
Αυτό είναι το Rainforest Challenge
(RFC).
Μια διαρκής αναζήτηση ορίων για
ανθρώπους και μηχανές!
Μια δοκιμασία δεξιοτήτων οδήγησης, απεγκλωβισμού οχήματος αλλά και
μηχανολογικής αρτιότητας και αξιοπιστίας....
Το σκηνικό αυτής της δοκιμασίας αποτελεί από μόνο του μια πρόκληση:
Η τροπική ζούγκλα της Μαλαισίας,
την εποχή των μουσώνων. Υγρασία,
πυκνή βλάστηση και λάσπη.
Π ο λ λ ή λάσπη.
Η συνεχής βροχή, οι γλιστερές πλαγιές, τα βαθιά νεροφαγώματα και τα
φουσκωμένα ποτάμια συνθέτουν ένα απαιτητικό τερέν που δεν συγχωρεί λάθη
και αδεξιότητες.
Υπήρξαν μέρες που τα πληρώματα, για
να καλύψουν απόσταση 1 χλμ
χρειάστηκαν ώρες και κάποιοι ανάλωσαν ακόμα περισσότερες για
απεγκλωβισμό του αυτοκινήτου τους μέσα σε αυτό το χιλιόμετρο.
Οι συνθήκες γίνονται ακόμα πιο δύσκολες για τους τολμηρούς που
αποφασίζουν να ανιχνεύσουν τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, αφού στα
παραπάνω προστίθενται και οι ατελείωτες
μύγες, οι βδέλλες και τα πολύ
επικίνδυνα ερπετά που ζουν στην αδιαπέραστη από το φως του ήλιου
βλάστηση.
Οι μέρες περνούν μέσα σε ποτάμια ή πυκνά δάση, προσπαθώντας να
προχωρήσεις μπροστά μέτρο - μέτρο, με την συνεχή χρήση εργάτη, ενώ οι
άυπνες νύχτες περνούν μέσα σε σύννεφα κουνουπιών, σε πρόχειρες
κατασκηνώσεις, με την ασταμάτητη βροχή να σου προκαλεί δυσοίωνες
σκέψεις για την επόμενη μέρα.
Όμως το εχθρικό αυτό περιβάλλον προκαλεί και την μοναδική επίδειξη
συντροφικότητας και αλληλεγγύης μεταξύ των αγωνιζομένων, που για λίγες
μέρες γίνονται μέλη της ίδιας ομάδας, με έναν κοινό σκοπό:
Να
φτάσουν στον τερματισμό. Να
νικήσουν την ζούγκλα.
Για να ζήσουν αυτήν την υπέρτατη εμπειρία μαζεύονται κάθε χρόνο άντρες
και γυναίκες από κάθε γωνιά της Γης, στην τροπική Μαλαισία. Όλοι τους
αποτελούν την διεθνή κοινότητα του RFC
αφού προετοιμάζονται όλο τον
χρόνο για αυτήν την δοκιμασία.
Το Off-Road.gr ήταν εκεί... στο
δυσκολότερο trophy του κόσμου!
|
Ο αγώνας φέτος διεξήχθη στην επαρχία Terengganu.
Συμμετείχαν 26 αγωνιστικά αυτοκίνητα, ενώ εκπροσωπήθηκαν συνολικά 25
χώρες από Ευρώπη, Ασία και Νότιο Αμερική.
Οι αγωνιζόμενοι προέρχονταν από την Ολλανδία, την Μεγάλη Βρετανία, την
Δανία, το Μεξικό, την Κίνα, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες, το
Χονγκ-Κονγκ, την Ταϊλάνδη, την Κορέα και βέβαια την ίδια την Μαλαισία.
Κάποιοι μετέφεραν τα αυτοκίνητα στην Μαλαισία με αεροπλάνο (Ομάδα του
Μεξικού Νο. 101) ενώ άλλοι ήρθαν οδικώς από την Κίνα (Νο. 125 και Νο.
126) οδηγώντας πάνω από 12000 χλμ!!
 Τα
τετρακίνητα που έλαβαν μέρος στην φετινή διοργάνωση ήταν κάθε λογής:
Toyota Land Cruiser, Jeep, Suzuki Jumny, Suzuki Samurai, Mitsubishi
Pajero, Land Rover Defender, Wrangler, Range Rover, Daihatsu Rocky
ακόμα και ένα Steyr-Puch / Pinzgauer.
Τα περισσότερα ήταν μοντέλα
περασμένων χρόνων, όμως όλα ήταν εξελιγμένα
σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Αναρτήσεις με μεγάλες διαδρομές, Air Lockers απαραίτητα, εργάτες εμπρός
και πίσω (πολλοί από τους οποίους ήταν υδραυλικοί), κινητήρες με
τεράστια αποθέματα ροπής και φυσικά μεγάλοι τροχοί με κατάλληλα λάστιχα.
Μέσα στα οχήματα τους, τα πληρώματα πρέπει να μεταφέρουν νερό, τροφή
και τον εξοπλισμό κατασκήνωσης, καθώς και εφόδια επιβίωσης και πρώτων
βοηθειών.
Οι ειδικές πραγματοποιούνται με τα οχήματα φορτωμένα και αυτό τις κάνει
ακόμα πιο δύσκολες.
Δημιουργήθηκε έτσι, ένα τεράστιο κομβόι που αποτελούταν από 85
αυτοκίνητα και 200 περίπου
ανθρώπους κάθε φύλου και εθνικότητας. Αγωνιζόμενοι,
οργανωτές, δημοσιογράφοι, κριτές αλλά και αρκετοί ενθουσιώδεις θεατές
από όλον τον κόσμο, που ακολουθούν με τα τετρακίνητα τους τον
αγώνα.
Όλοι αυτοί ζήσαμε μαζί για 10
μέρες στην ζούγκλα, διανύοντας μια διαδρομή 130 περίπου χιλιομέτρων!
|
 3,2,1
Goooo!!!!
Η εκκίνηση δόθηκε στις 26/11 στην παραλιακή πόλη
Chukai.
Η επίσημη τελετή έναρξης ήταν
εντυπωσιακή, με πλήθος κόσμου να
συμμετέχει σε μια λαμπερή γιορτή με τοπικά εδέσματα και χορευτικές
επιδείξεις στην κεντρική πλατεία της πόλης.
Ενδεικτικό της
σημασίας που
δίνει η πολιτεία της Μαλαισίας σε αυτόν τον αγώνα ήταν το γεγονός ότι τη σημαία της εκκίνησης κρατούσε
ο πρωθυπουργός της επαρχίας
Terengganu (κάθε επαρχία στην Μαλαισία έχει αυτόνομη κυβέρνηση και δικό
της βασιλιά!).
Παρών ήταν και ο υπουργός τουρισμού, μαζί με μια πολυμελής ομάδα
τοπικών αρχόντων (οι οποίοι μας ανάγκασαν να τους περιμένουμε για 1,5
ώρα κάτω από τον καυτό ήλιο, αφού έφτασαν με καθυστέρηση).
Τα αγωνιστικά αυτοκίνητα μαζί με αυτά των δημοσιογράφων και της
διοργάνωσης, στήθηκαν στην σειρά για να τα θαυμάσει ο κόσμος που είχε
φτάσει από νωρίς προερχόμενος από όλη την ευρύτερη περιοχή. Ήταν η
τελευταία ευκαιρία να τα δουν καθαρά και γυαλισμένα.
Τα πληρώματα πέρασαν την ράμπα της εκκίνησης και στην συνέχεια
κατευθύνθηκαν προς την διπλανή πόλη Awana Kijal όπου διεξήχθησαν οι
πρώτες ειδικές.
Αυτές οι ειδικές των δύο πρώτων ημερών, πραγματοποιούνται κάθε χρόνο
κοντά στις πόλεις πριν ακόμα εισέλθει ο αγώνας στην ζούγκλα,
ονομάζονται «ειδικές προλόγου του αγώνα» (Prologue Special
Stages) και
έχουν δύο σκοπούς:
1. Να
«ζεστάνουν» τους αγωνιζόμενους, ώστε να καταλάβουν τι τους
περιμένει στην συνέχεια ενώ ταυτόχρονα έχουν την ευκαιρία να
εξοικειωθούν με το ιδιόμορφο έδαφος, στο οποίο οι περισσότεροι
αγωνίζονται για πρώτη φορά.
2. Να δοκιμαστούν τα αυτοκίνητα σε πραγματικές
συνθήκες, ώστε όλες
οι ελλείψεις – μηχανικά προβλήματα κ.τ.λ., να αντιμετωπιστούν πριν την
είσοδο στην ζούγκλα (όπου ο μόνος τρόπος είναι: το διορθώνεις μόνος σου
επί τόπου ή το παρατάς και φεύγεις).
Γενικά, οι ειδικές στο RFC είναι μικρού μήκους (περίπου 150 – 200
μέτρα), κυκλικές με τα οχήματα να εκκινούν και να τερματίζουν στο ίδιο
σημείο και σε ένα ή περισσότερα μέρη τους απαιτείται ο απεγκλωβισμός
των αυτοκινήτων με την χρήση εργάτη.
Είναι οριοθετημένες με κορδέλες και πασσάλους και βαθμολογείται ο
χρόνος διάσχισης και οι βαθμοί ποινής, αν κοπεί κάποια κορδέλα ή πέσει
κάποιος πάσσαλος.
Τα αγωνιστικά τελειώνουν ένα κάθε φορά την ειδική και προωθούνται
αμέσως στην επόμενη. Για εξοικονόμηση χρόνου σε αυτές τις πρώτες
ειδικές πριν την είσοδο στην ζούγκλα, οι αγωνιζόμενοι περνούσαν από την
μια ειδική στην επόμενη με κυκλική σειρά (σύστημα «ρολόι»),
έτσι από το
πρωί ως το απόγευμα έβλεπες πληρώματα μέσα σε όλες τις ειδικές.
Όταν όμως μπήκαμε στην ζούγκλα, για λόγους ασφαλείας, μόνο όταν
τελείωναν όλοι οι αγωνιζόμενοι μία ειδική, σχηματιζόταν το κομβόι και
ξεκινούσαν όλοι μαζί για την επόμενη.
Φυσικά όμως η περιπέτεια στο RFC δεν αρχίζει και τελειώνει στις ειδικές.
Κάθε άλλο. Όλη η διαδρομή του αγώνα είναι μια σκληρή δοκιμασία, μια
μεγάλη ειδική.
Η συνεργασία και η αλληλοβοήθεια μεταξύ των πληρωμάτων είναι απαραίτητη
για να μπορέσουν όλοι να βγουν ασφαλείς από την ζούγκλα.
Άλλωστε τα μονοπάτια είναι τόσο στενά που αν κολλήσει κάποιος, σταματά
όλο το κομβόι, αφού, δεν υπάρχει
συνήθως δυνατότητα προσπέρασης.
|
Οι 4 ειδικές της πρώτης μέρας
ήταν σκληρές, πολύ σκληρές.
Οι 2 πρώτες αποτελούνταν από τεχνητά εμπόδια και θύμιζαν λίγο τους
αγώνες
Trial που πραγματοποιούνται στην χώρα μας. Κορδελιασμένα νταμάρια και
εργοτάξια με δύσκολες ανηφόρες και τεράστια χαντάκια. Είδαμε τις
αναρτήσεις να επιδεικνύουν τις τεράστιες διαδρομές τους και τους
εργάτες να πιάνουν δουλειά.
Υπήρχε όμως και μια γρήγορη ειδική στην παραλία τύπου
«cross-country»
με απίστευτες αμμοπαγίδες να διακόπτουν κάθε λίγες εκατοντάδες μέτρα
την εύκολη πορεία των αγωνιζομένων.
 Η
μέρα έκλεισε με μια νυχτερινή ειδική στην τεράστια παραλία της
περιοχής Kemasik.
Σε όλες τις ειδικές αλλά και κατά μήκος των δρόμων που οδηγούσαν σε
αυτές (!!), υπήρχε ένα ενθουσιώδες πλήθος από θεατές που συμμετείχαν
στον αγώνα χειροκροτώντας, ζητωκραυγάζοντας και τραβώντας ασταμάτητα
φωτογραφίες!
Όταν δε, στην γραμμή της αφετηρίας στηνόταν ένα από τα πληρώματα της
Μαλαισίας, ακόμα και όταν βρισκόμουν στην άλλη άκρη της ειδικής, το
καταλάβαινα από τις φωνές και τα δυνατά σφυρίγματα!
Η Μαλαισία έχει μια πολύ αξιόλογη κοινότητα 4Χ4 με πολλές λέσχες και
δραστήρια μέλη. Είναι φυσικό λοιπόν αυτού του είδους οι αγώνες να είναι
δημοφιλείς, ειδικά όταν πρόκειται για τον κορυφαίο αγώνα της χώρας.
Οι αγωνιζόμενοι κατέληξαν αργά την νύχτα στο bivouac του αγώνα που είχε
στηθεί σε παρακείμενη παραλία μόλις 2 km από τα ξενοδοχεία των
δημοσιογράφων!
Οι διοργανωτές το είχαν διευκρινίσει την προηγούμενη μέρα στην
ενημέρωση των αγωνιζομένων:
Οι μέρες που θα ακολουθήσουν θα
είναι δύσκολες για όλους. Για να
προσαρμοστούν λοιπόν τα πληρώματα, θα κατασκηνώνουν ακόμα και όταν
υπάρχει η δυνατότητα να περάσουν την νύχτα σε ξενοδοχεία.
Στην ίδια κατασκήνωση άλλωστε κοιμήθηκαν και οι άνθρωποι της
διοργάνωσης, ενώ είχε στηθεί κανονικά η τέντα του γραφείου τύπου. Μια
γενική πρόβα λοιπόν για τις νύχτες που θα ακολουθήσουν, μέσα στην
αφιλόξενη ζούγκλα.
Μετά την καθημερινή, βραδινή ενημέρωση των αγωνιζομένων που αφορούσε
την αυριανή ημέρα, όλες οι συζητήσεις είχαν σαν θέμα τα δυσοίωνα νέα
από την περιοχή που περνούσε φέτος ο αγώνας.
Οι εκτεταμένες
βροχοπτώσεις των προηγούμενων εβδομάδων είχαν πλημμυρίσει πολλά χωριά
και είχαν φουσκώσει τα ποτάμια, ενώ είχαν καταστραφεί και κάποιες
γέφυρες.
Οι X-MEN (έτσι αποκαλούσαν
όλοι την ηρωική ομάδα της διοργάνωσης που
κάθε χρόνο ανοίγει την διαδρομή και την καταγράφει, είναι αυτοί που
μπαίνουν πρώτοι στην ζούγκλα και βγαίνουν τελευταίοι) στην χθεσινή
αναφορά τους, έκαναν λόγο για πολλούς κατεστραμμένους δρόμους που είχαν
αποκόψει κάποια κομμάτια της διαδρομής του αγώνα.
Οι διοργανωτές μας πληροφόρησαν κυνικά ότι το μόνο που μπορούσε να
γίνει, είναι να πάμε εκεί και να αυτοσχεδιάσουμε!
Μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες το bivouac δεν είχε ησυχάσει.
Η πρώτες ειδικές είχαν δημιουργήσει και τις πρώτες ανάγκες για
επισκευές και βελτιώσεις του εξοπλισμού και παντού τριγύρω έβλεπες
κουρασμένα πρόσωπα να προσπαθούν να λύσουν τα μηχανολογικά προβλήματα
των οχημάτων τους, στο λιγοστό φως των φακών. Στο RFC δεν υπάρχουν
οχήματα υποστήριξης με μηχανικούς και ανταλλακτικά.
Ελάχιστες ομάδες
ακολουθούνταν από ακόμα ένα τετρακίνητο με μερικά ανταλλακτικά
«πρώτης
ανάγκης», αλλά οι περισσότεροι αγωνιζόμενοι ήξεραν καλά ότι μόνοι
τους
πρέπει να λύσουν τα προβλήματα, με ότι μεταφέρουν στο όχημα τους.
Άλλωστε στο RFC ο πιο σημαντικός
παράγοντας επιτυχίας είναι η
αξιοπιστία.
Συνεχίζεται....
Μείνετε κοντά μας, για να μάθετε
τα πάντα για τον πιο δύσκολο αγώνα trophy του Κόσμου!
Θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες ή ... να συμμετάσχετε στο RFC ;
To Off-Road.gr
έχει αναλάβει την αντιπροσώπευση του RFC για την Ελλάδα. Επικοινωνήστε
μαζί μας για λεπτομέρειες... ή ρωτήστε στο Forum!
|
[Γιώργος
Cuspid Φυτάς]
Φωτογραφίες: Off-Road.gr, Cuspid, Ruddie Khaw, Vivek Sharma
Διαβάστε ακόμα:
Rain Forest Challenge
2005: Λίγο πρίν την
εκκίνηση!
More articles
|
|
| |
|
