| |
 Ολοκληρώθηκε
την Κυριακή 26/3/2006 ο Διεθνής αγώνας Εvros
Αdventure
Τrophy, που διοργανώθηκε από την Λέσχη 4Χ4 Έβρου σε συνεργασία
με τη
Νομαρχία Έβρου, την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης και το Δήμο
Ορεστιάδας.
41 ομάδες με 82 τετρακίνητα, από όλη την Ελλάδα, το Βέλγιο, τη
Σλοβενία, την Κροατία, τη Βοσνία, τη Ρουμανία, τη Σερβία, τη Fyrom αλλά
και την Τουρκία, έλαβαν μέρος.
*** Ανανέωση: Φωτογραφίες Κυριακής και Video
***
 Για
τρεις μέρες, οι λάτρεις της
τετρακίνησης είχαν την ευκαιρία να
βρουν τα όρια του οχήματος τους αλλά κυρίως τα δικά τους, σε ένα
ιδανικό περιβάλλον μέσα στη φύση, παρέα με πολλούς ακόμα φίλους της
περιπέτειας.
Ποτάμια, απότομες πλαγιές, δύσκολα κατεβάσματα, πλοήγηση, ταχύτητα και
λειτουργία κάτω από δύσκολες συνθήκες είναι η συνταγή για έναν αγώνα
Trophy.
Ο αγώνας χαρακτηρίστηκε, από την εξαιρετική δυσκολία, τόσο των ειδικών,
όσο και των απλών διαδρομών. Δυσκολία που οδήγησε σε μεγάλα
μποτιλιαρίσματα και τεράστιες καθυστερήσεις, με αποτέλεσμα να αναλωθούν
σχεδόν τρεις ημέρες για να ολοκληρωθεί –μόλις- η προγραμματισμένη
διαδρομή της πρώτης μέρας !
One Day in Three, όπως
χαρακτηριστικά είπε ο Ρουμάνος δημοσιογράφος!
Κυριάρχησαν τα πληρώματα που επέδειξαν εξαιρετική δεξιοτεχνία, αλλά και
«μηχανική» συμπάθεια στα οχήματα τους.
Πέμπτη 23/3/2006
Με τον διοικητικό και τεχνικό έλεγχο 59 πληρωμάτων που είχαν -μέχρι
τότε- φτάσει στο φιλόξενο χώρο του οικοτουριστικού της Δαδιάς, ξεκίνησε
τυπικά ο αγώνας.
Αίσθηση προκάλεσε, ο βαθμός προετοιμασίας της ομάδας Suzuki Off-Road
Team Turkey – Instanbul IsOff Club, που συμμετείχαν με G. Vitara (Becce
– Budak) και Jimny (Iseri – Eraslan). Και τα δύο αυτοκίνητα ήταν
βαμμένα στο κίτρινο –αγωνιστικό- χρώμα της εταιρίας.
Ένα μικρό μποτιλιάρισμα, που παρουσιάστηκε στη γραμματεία, ξεπεράστηκε
γρήγορα. Κυριότερες ελλείψεις που παρουσίαζαν τα αυτοκίνητα, στον
έλεγχο εξακρίβωσης, αφορούσαν θέματα πυροσβεστήρων, κάτι που
αντιμετωπίστηκε ταχύτητα, από τα περισσότερα πληρώματα.
|
 Παρασκευή
24/3/2006
Τα εναπομείναντα πληρώματα, ολοκλήρωσαν τον τεχνικό έλεγχο το πρωινό
του Σαββάτου και ακολούθησε η ενημέρωση των πληρωμάτων.
Τελικά 41 ομάδες με 82 τετρακίνητα, δήλωσαν συμμετοχή. Η οργάνωση
αποφάσισε ότι δεν θα χώριζε, όπως αρχικά είχε προγραμματίσει, τις
ομάδες στη μέση, με στόχο να κάνουν οι μισές τη διαδρομή της πρώτης
μέρας και οι άλλες μισές τη διαδρομή της δεύτερης.
Η ποτιστική βροχή που ξεκίνησε τα ξημερώματα, έδειξε ότι θα είχαμε μια
πολύ ενδιαφέρουσα αγωνιστική μέρα.
Η εκκίνηση έγινε όπως είχε προγραμματιστεί, στις 09:00 το πρωί, κάτω
από την βροχή, που πλέον είχε περάσει στο επόμενο στάδιο έντασης.
Τα πληρώματα, θα έπρεπε να ολοκληρώσουν μια απλή που, θα τους μετέφερε
στην πρώτη ειδική του αγώνα.
Τελικά η απλή αποδείχθηκε πολύ σκληρή και δύσκολη. Υπήρχαν αρκετές και
δύσκολες ανηφοροκατηφόρες, καθοριστικό όμως αποδείχθηκε και ένα σημείο
σε ποτάμι.
Εκεί αντιμετώπισε προβλήματα η Τουρκική ομάδα και με ένα ξεζανταρισμένο
ελαστικό, ήρθε και έκλεισε τη διαδρομή. Πάνω στην προσπάθεια για να
βοηθηθεί και να απεγκλωβιστεί το όχημα και ουσιαστικά να ανοίξει η
διαδρομή, κόλλησε και ένα δεύτερο όχημα δίπλα του.
Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί ένα –πραγματικά- τεράστιο
μποτιλιάρισμα. Κακή εντύπωση, άφησε η ελλιπής «προσφορά»
βοήθειας από
τους υπόλοιπους στο σημείο εκείνο, ώστε να ελευθερωθεί το πέρασμα.
Ευτυχώς υπήρξαν και εξαιρέσεις.
Η ίδια «απλή» διαδρομή, χαρακτηρίστηκε από τα περισσότερα
πληρώματα σαν
«ειδική» από άποψη δυσκολίας. Αρκετοί ήταν αυτοί που
ανάφεραν, ότι θα
προτιμούσαν κάποια κομμάτια της ή και όλη να ήταν ειδική και να μέτραγε
στο χρόνο.
Άλλοι υποστήριξαν ότι θα έπρεπε να ήταν μέσα στο πνεύμα της
«απλής»
δηλαδή μια διαδρομή που μεταφέρει τους αγωνιζόμενους από τη μια ειδική
στην άλλη.
Όλοι όμως συμφώνησαν ότι αυτή κάθε αυτή η διαδρομή ήταν εξαιρετικής
ομορφιάς. Μέσα σε υπέροχα δάση, βουνοπλαγιές και
«τρελό» έδαφος!
Η πρώτη ομάδα, μπήκε στην ειδική στις 13:30 (!!!). Χρειάστηκαν πάνω από
4:30 ώρες για την απλή και μάλιστα από την επιδέξια ομάδα των
πρωταθλητών (στη Βουλγαρία), Krasimir – Semkov!
Η ειδική, ξεκίναγε με κατηφόρα, κατέληγε σε ποταμάκι και το ακολουθούσε
μέχρι τον τερματισμό. Φυσικά το πιο δύσκολο κομμάτι, ήταν μέσα στην
κοίτη. Τα βράχια που υπήρχαν δεν είχαν πρόθεση να συνεργαστούν και
φρόντισαν να προσθέσουν αρκετά τσαλακώματα στα αυτοκίνητα. Απαιτούσε
δεξιοτεχνία και έβγαινε χωρίς χρήση εργάτη.
|
Πραγματικά αξίζουν συγχαρητήρια στη Βουλγαρική ομάδα, μια και
«άνοιξαν»
τη διαδρομή, σπάζοντας όλα τα «δύσκολα» σημεία –
φυσικά και τα
αυτοκίνητα τους (!) – και κάνοντας τα πρώτα πατήματα.
Οι επόμενες ομάδες βρήκαν σαφώς πιο εύκολη τη διαδρομή. Μη
γελιέστε, ακόμα και έτσι ήταν «αντρική!»
Χρειάστηκε να περάσει πάνω από 1:30 ώρες για να εμφανιστεί η επόμενη
ομάδα, των Δημητριάδη – Χατζηβασιλίου, ενώ οι υπόλοιπες κατέφθασαν με
αντίστοιχες καθυστερήσεις. Η θερμοκρασία έπεφτε ραγδαία (-4 C) και
σύντομα η βροχή γύρισε σε χαλάζι και λίγο αργότερα σε χιόνι (!!!).
Ήταν πλέον 18:15 και μόλις 6 ομάδες είχαν καταφέρει να περάσουν την
ειδική!
Εντωμεταξύ όλα τα πληρώματα είχαν καταφέρει να φτάσουν στην αρχή της,
αλλά μια και νύκτωνε η οργάνωση αποφάσισε να σταματήσει τον αγώνα και
τα εναπομείναντα πληρώματα να συνεχίσουν αύριο από το ίδιο σημείο.
Μόλις τρεις ομάδες κατάφεραν να φθάσουν και να ολοκληρώσουν τη δεύτερη
ειδική της ημέρας, ενώ
μία ομάδα έφτασε στον τερματισμό.(Βραχνίδης – Κανιμάς)
Όλοι, επέστρεψαν με ανάμεικτα συναισθήματα, στο χώρο της κατασκήνωσης
και ξεκίνησαν τις απαραίτητες επισκευές στα οχήματα τους.
Μεγάλη η απογοήτευση, από τις ομάδες που έχοντας κάνει – με δυσκολία –
την απλή, έφτασαν στην πηγή και ... νερό δεν ήπιαν! |
 Σάββατο
25/3/2006
Η οργάνωση, αποφάσισε το προηγούμενο βράδυ, ότι τα πληρώματα που δεν
είχαν –καν- μπει στην χθεσινή πρώτη ειδική, θα την ξεκίναγαν σήμερα
στις 07:00 το πρωί.
Τελικά το πρώτο αυτοκίνητο μπήκε περίπου στις 09:30, κάτω από ένα
λαμπρό ήλιο που ανέβασε το κέφι.
Με το πέρασμα φυσικά όλων των οχημάτων, η πρώτη ειδική άλλαξε μορφή
πολλές φορές και κατέληξε ουσιαστικά σε «παιχνίδακι» για τα
πληρώματα
που πέρασαν τελευταία. Όλα τα δύσκολα σημεία είχαν
«λειανθεί» και
«μαλακώσει» - σαφώς καμιά σχέση με τη μορφή που είχαν να
αντιμετωπίσουν
τα πρώτα πληρώματα.
Σε κάθε περίπτωση, εκπληκτικό πέρασμα έγινε από την ομάδα Lasithi των
Κοκκίνη – Πισκοπάκι!
Διάολε, την έβγαλαν χωρίς να
«ακουμπήσουν» πουθενά, ακόμα
και το μακρύ Mitsubishi!
Όσοι είχαν, από τη χθεσινή μέρα, ολοκληρώσει την πρώτη ειδική,
ξεκίνησαν κατευθείαν τη χθεσινή δεύτερη, ενώ οι ελάχιστοι που
ολοκλήρωσαν την πρώτη μέρα, ξεκίνησαν τη διαδρομή της δεύτερης, σαν
απλή.
Η δεύτερη ειδική, εξελισσόταν μέσα σε φυλλοβόλο δάσος, πάνω από μεγάλα
στρώματα φύλλων. Το έδαφος ήταν σχετικά μαλακό ενώ η χρήση εργάτη, ήταν
απαραίτητη για το ανέβασμα μιας τεχνικής ανηφόρας, στη μέση της
ειδικής. Μια ανηφόρα που «άλλαζε» μορφή συνεχώς, με κάθε
πέρασμα
αυτοκινήτου. Μεγάλες πέτρινες πλάκες, κρύβονταν κάτω από το μαλακό χώμα
και με κάθε πέρασμα, άλλαζαν θέση ή εμφανιζόντουσαν καινούργιες. Μέχρι
να κάνουν την επόπτευση οι συμμετέχοντες, να γυρίσουν πίσω στα οχήματά
τους και να επιστρέψουν, η προηγούμενη (-ες) ομάδες είχαν αλλάξει το
τοπίο!
Η κάθε ομάδα, ανάλωνε από 25-40 λεπτά μέσα στη διαδρομή και guess
what!
Βράδιασε και ακόμα αρκετές ομάδες δεν κατάφεραν να έχουν την ευκαιρία
να μπούνε! Η μέρα τους αναλώθηκε στην αναμονή, που ξεπέρασε τις 8:00+
ώρες!
Όλοι είχαν κάνει πηγαδάκια, γύρω από φωτιά ή το έριξαν στον ύπνο.
Μεγάλη όμως ήταν η ανταμοιβή για τους θεατές που έψαξαν και βρήκαν που
ήταν η ειδική.
Έκπληξη προκαλούσε το γεγονός ότι τα περισσότερα πληρώματα, αγνοούσαν
βασικές αρχές στη χρήση του εργάτη. Είδαμε πολλούς συνοδηγούς να
τραβάνε στην ανηφόρα το συρματόσχοινο με τον εργάτη
«κομπλαρισμένο» και
να αναλώνουν απίστευτη ώρα περιμένοντας να ξετυλιχθούν 30 μέτρα
συρματόσχοινου, έχοντας εντωμεταξύ ήδη ζεστάνει –χωρίς λόγο- μοτέρ,
τύμπανο και γρανάζια.
Άλλοι ξεκίναγαν την ειδική, με το συρματόσχοινο ένα μπερδεμένο κουβάρι
και αναλώνονταν στο ξεμπέρδεμα του, μέσα στην ειδική.
Αποκορύφωμα; Να βλέπεις
καταστάσεις όπου συνοδηγοί, να δίνουν οδηγίες,
με το –υπό τάση- συρματόσχοινο, ανάμεσα στα πόδια τους!
Ευτυχώς δεν είχαμε κανένα ατύχημα, αλλά σίγουρα η οργάνωση θα πρέπει να
είναι πιο αυστηρή σε τέτοια θέματα και οι κριτές που χρησιμοποιεί πιο
ενημερωμένοι. Αυτοί οι άνθρωποι έπαιζαν με τη ζωή τους, χωρίς
–προφανώς- να το ξέρουν. Όσοι έχουν γίνει μάρτυρες σπασμένου
συρματόσχοινου, καταλαβαίνουν.
Κυρίαρχοι σε αυτή την ειδική τα μικρά – ελαφρά οχήματα (βλέπε Jimny
& Samurai). Καθάριζαν τις στεναδούρες και την ανηφόρα με περίσσια
ευκολία!
Διάολε τι υπέροχο δάσος! Τυχεροί όσοι
ζούνε σε τέτοια μέρη, με απαλές
βουνοκορφές, βουνά γεμάτα με αραιά, φυλλοβόλα δάση και .... χωρίς
πέτρα. Παράδεισος 4Χ4!
Τώρα για το «χωρίς πέτρα» τα Ρουμανικά πληρώματα είχαν
διαφορετική
άποψη. Μιλώντας μαζί τους μου είπαν ότι δεν έχουν ξανατρέξει σε αγώνα
με τόση πέτρα (!!!!) – τους φαντάζεστε στο Αττικό;
Όπως είπαμε και προηγουμένως, παρότι τα πληρώματα ήταν από νωρίς στην
ειδική τελικά ούτε και σήμερα δεν κατάφεραν όλοι, να ολοκληρώσουν.
Η οργάνωση διέκοψε την αγώνα, με στόχο να ... συνεχιστεί την επόμενη
μέρα, Κυριακή.
Φυσικά, όπως καταλαβαίνετε το «κλίμα» δεν ήταν και το
καλύτερο, μια και
ουσιαστικά σε δύο ημέρες, ακόμα δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδρομή της ...
πρώτης μέρας.
Απογοήτευση υπάρχε δίαχυτη από τα πληρώματα, περισσότερο από την
επαναλαμβανόμενη και διαρκή αναμονή.
Αρκετοί ήταν αυτοί που έκαναν αυτές τις δυο πρώτες ημέρες του αγώνα,
ελάχιστα χιλιόμετρα Off-Road και ουσιαστικά αναλώθηκαν στις
μετακινήσεις από και προς την κατασκήνωση.
Η επόμενη ημέρα προγραμματίστηκε να ξεκινήσει νωρίς, ώστε να μπορέσουν
τα υπόλοιπα πληρώματα να ολοκληρώσουν την ειδική.
|
Κυριακή 26/3/2006
Με το μεγαλύτερο μέρος των πληρωμάτων, να έχουν ήδη ολοκληρώσει τη
διαδρομή της πρώτης ημέρας, το κέντρο του αγώνα μεταφέρθηκε λίγο έξω
από το χωριό Χανδράς, μετά την Ορεστιάδα.
Η οργάνωση αποφάσισε να επανασχεδιάσει την υπέρ-ειδική με στόχο να
ελαχιστοποιηθούν οι περιπτώσεις αντιμετώπισης δυσκολιών από τα
πληρώματα και την αποφυγή περαιτέρω καθυστερήσεων.
Μια απόφαση που
δυσαρέστησε μερικά πληρώματα, απαραίτητη
τελικά όμως, για να ολοκληρωθεί ο
αγώνας.
Η αλήθεια είναι ότι αν είχε χρησιμοποιηθεί η αρχική σχεδίαση της
υπέρ-ειδικής, σε μια περιοχή χωρίς ίχνος δέντρου για δέσιμο, μάλλον θα
είμαστε ακόμα εκεί.
Η νέα αμφιθεατρική σχεδίαση πρόσφερε εξαιρετικό θέαμα –αν και σύντομο-
στους περισσότερους από 1500 θεατές, που κατέκλυσαν το χώρο της
υπερ-ειδικής.
Σε αυτό βοήθησε και ο υπέροχος καιρός που προετοίμασε το έδαφος τις
προηγούμενες ημέρες και συμπλήρωσε με ένα ηλιόλουστο πρωινό την
Κυριακή, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους τους φανατικούς φίλους της
εκτός δρόμου περιπέτειας, να δουν από κοντά τους συμμετέχοντες,
να
«ζωγραφίζουν» στην πλαγιά.
Μετά την ολοκλήρωση της υπέρ-ειδικής, οι αγωνιζόμενοι μεταφερόντουσαν,
μακριά από το κέντρο του αγώνα, σε ένα όμορφο όμως σημείο, στις όχθες
του Αδρά, στο χωριό Θεράπειον. Εκεί πραγματοποιήθηκε η απονομή.
Αγωνιστικά τώρα, κορυφαία
ομάδα ήταν αυτή των Καλαϊτζή
Αθανάσιου –
Καλαϊτζή Ιωάννη (Suzuki Jimny) / Παπαδόπουλου Δημήτρη – Ταχματζίδη
Γεώργιου (Suzuki Samurai) που ολοκλήρωσαν τον αγώνα με μόλις
1221
βαθμούς ποινής.
Πολύ κοντά τους βρέθηκαν οι Ζλάτκος
Αθανάσιος – Μπαμπαϊτης Ιωάννης (Jeep Cherokee) / Σταματίου
Μιχάλης – Σιώγκας Κωνσταντίνος (Jeep
Cherokee) με 1388 βαθμούς ποινής και τρίτη ομάδα οι Μπατής Χρήστος –
Παναγιωτούδης Δημήτριος (Mitsubishi Pajero) / Παπατριανταφύλλου
Δημήτριος – Λασπίδης Πασχάλης (Mitsubishi Pajero) με 1477
βαθμούς.
Πρώτο ξένο πλήρωμα οι Yonut
Makri – Yonut Mielu και Virgil
Marin από την Ρουμανία και 2023 βαθμούς.
Τις εντυπώσεις όμως πήραν τα πληρώματα των Iliev Krasmir – Borisov
Borislav / Semkov Semko –
Ninov Nickolay, αμφότεροι με υπέρ-εξοπλισμένα
Gwagen.
Ήταν αυτοί, που είχαν την ατυχία να «ανοίγουν» τη διαδρομή
και τις
ειδικές του αγώνα, με αποτέλεσμα να χάσουν τον περισσότερο χρόνο. Χρόνο
που θα έπρεπε να είχε αναλώσει η οργάνωση, ανοίγοντας η ίδια τη
διαδρομή με δικό της όχημα. Έκλεψαν όμως την παράσταση, όταν έκαναν την
ύπερ-ειδική, κυριολεκτικά
πετώντας!
Ευχαριστημένοι, τουλάχιστον από την ομορφιά της διαδρομής, δήλωσαν όλοι
οι συμμετέχοντες, κυριολεκτικά το λάτρευσαν το μέρος.
|
Χορηγοί του αγώνα ήταν το
κατάστημα εξοπλισμού California Club
4X4, τα ελαστικά MAXIS
Παπαδιαμάντης ΑΕ,
oι γραμμές Minoan, η Ελληνική
Βιομηχανία Ζάχαρης, ο όμιλος ασφαλιστικών επιχειρήσεων Ιντερσαλόνικα,
το CLUB BLUE , το
αναψυκτικό Powerade,ο Δήμος Σουφλίου
και ο Δήμος
Τριγώνου. Οι νικητές κέρδισαν μια δωρεάν συμμετοχή στο Transylvania Trophy 2006.
Συμπερασματικά ήταν ένας
–πραγματικά- πολύ σκληρός αγώνας, σε πανέμορφα
τοπία, ένα πραγματικό trophy.
Αν είχε προγραμματισθεί με μεγαλύτερη προσοχή θα ήταν ένα σημείο
αναφοράς. Χαντακώθηκε όμως από τις διαρκείς καθυστερήσεις και σε αρκετά
σημεία από την μη στήριξη από και
προς την οργάνωση. Πολλά ακούστηκαν
και για τα αποτελέσματα –κάτι το οποίο δεν μπορούμε να κρίνουμε.
Σίγουρα έχοντας να διαχειριστεί κάποιος, τόσους συμμετέχοντες θέλει
ιδιαίτερη προσοχή και προετοιμασία.
Περισσότεροι και καλύτεροι κριτές (το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα το
τράβηξε μια ομάδα – ζευγάρι κριτών που ήταν οι άνθρωποι για όλες τις
δουλειές!), πιστή εφαρμογή των
κανονισμών, δουλειά από όλους -και όχι
μόνο από έναν- απαραίτητα «άνοιγμα» της διαδρομής
από
αυτοκίνητο της
οργάνωσης –ώστε να ξέρουν που βαδίζουν- είναι από τα βασικά σημεία που
πρέπει να προσέξουν οι άνθρωποι της Λέσχης 4Χ4 Ορεστιάδας.
Τα υπόλοιπα –προβολή, παροχές, φιλοξενία, γιορτές, πάρτι, υπέροχα
τοπία, κατάλληλο έδαφος και το κυριότερο, εγγύτητα στις γύρω
χώρες-
δίνουν τη δυνατότητα για να πραγματοποιηθεί ο καλύτερος αγώνας trophy
στη χώρα μας!
Ελπίζουμε σε μια καλύτερη παρουσία την επόμενη χρονιά.
Εμείς θα είμαστε εκεί να
στηρίξουμε την προσπάθεια τους!
[Σπύρος Κατσιμαλής]
|
Downloads - Links
Αποτελέσματα αγώνα
Video 1
- Τερματισμός 1ης ειδικής (.wmv ~1,6 MB)
Video 2
- Κατηφόρα 1ης ειδικής (.wmv ~1,6 MB)
Video 3 - ΥπερΕιδική (.wmv ~4.4MB)
Φωτογραφίες: [Cuspid -
Off-Road.gr]
Υπάρχουν περισσότερες απο
1300 φωτογραφίες απο όλο τον αγώνα. Επικοινωνήστε με το φωτογράφο του
αγώνα στο 694 5436515 για να παραγγείλετε τις δικές σας.
Πέμπτη
Κυριακή
More articles
|
|
| |
|
