Off-Road.gr

Θέματα Forums Αρχεία

  · Κεντρική σελίδα

Επιλογές
· Θέματα
· Κορυφαία άρθρα
· Αγγελίες
· Αναζήτηση

-------------------------
· Συζητήσεις - Forums
· Downloads
· Σύνδεσμοι
· Λέσχες
 


Web Links
  · NoraStudio.gr
· Motobet
· Nora Agapi - Photographer
· TheWorldOffRoad.com
· Νάουσα Ημαθίας
· Qashqai Club
· Η ιστοσελίδα των Μεθάνων
· Σύλλογος Τετρακίνησης Μαγνησίας
· JimnyClub.gr
· MotoRidersClub
 

 
WEC Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Enduro 2006

Πρωταθλητές Καρμπόν!

Με τους ίδιους πρωταθλητές έκλεισε η αγωνιστική χρονιά 2006 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Enduro, τον Ivan Cervantes στην Ε1, τον Samuli Aro στην E2 και τον David Knight στην Ε3, όλοι με ΚΤΜ.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε ενδιαφέρον και συναγωνισμός, κάθε άλλο μάλιστα!

Αφού ένα σωρό αναβάτες προσπάθησαν να τους φτάσουν, να τους νικήσουν, να εντυπωσιάσουν, σε μια αγωνιστική χρονιά που για πρώτη φορά απλώθηκε και εκτός συνόρων της γηραιάς Αλβιόνας.








Μετά από αρκετές χρονιές που απολαύσαμε αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Enduro στην χώρα μας, κι ενόψει του ISDE (International Six Days Enduro) που θα διοργανώσουμε το 2008, η χώρα μας δεν είχε και φέτος την τιμή να φιλοξενήσει έναν τέτοιο αγώνα.

Αντίθετα, οι επαφές του Promoter Alain Blanchard και της ABC, ταξίδεψαν φέτος ακόμη μακρύτερα το Παγκόσμιο Enduro, δίνοντάς του ακόμη μεγαλύτερη «παγκοσμιότητα» αφού ξέφυγε από τα αυστηρά όρια της Ευρώπης που είχε χρόνια βαλτώσει.

Έτσι, Καναδάς και Αμερική είχαν δύο συνεχόμενους αγώνες Enduro το καλοκαίρι, δίνοντας μια ξεχωριστή νότα στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, σε ένα άθλημα που οργιάζει μεν, με διαφορετικό όμως τρόπο εκεί πέρα.

Σουηδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία, Καναδάς, Αμερική, Σλοβακία Γαλλία....

Αυτές ήταν οι χώρες που πέρασε φέτος το παγκόσμιο πρωτάθλημα, με τον τελευταίο αγώνα της Γαλλίας στις 23-24 Σεπτέμβρη να ρίχνει την αυλαία στο πρωτάθλημα.

Ένα πρωτάθλημα με λίγες εκπλήξεις αλλά πολύ ανταγωνισμό, ελάχιστα -κακά- απρόοπτα και πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.
To ξεκίνημα ήταν κατάλευκο, στα χιόνια της Σουηδίας, ένα τοπίο διαφορετικό από την πεπατημένη!

Ακολούθησε η κλασσική πέτρα και σκόνη της Δυτικής Ευρώπης αλλά και τα ποταμίσια και θαλασσινά περάσματα στις ακτές της Αμερικής! Τα δάση του Καναδά με τα πανύψηλα δέντρα έδωσαν και πάλι την θέση τους στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, στις φθινοπωρινές βροχές και την λάσπη.

Στον αγώνα της Ιταλίας οι οργανωτές αναγκάστηκαν να κόψουν ένα γύρο από τον αγώνα, ενώ στον τελευταίο αγώνα της Γαλλίας, αφαίρεσαν δύο ολόκληρους γύρους από τον αγώνα της Κυριακής, καθώς ο συντελεστής δυσκολίας είχα αυξηθεί υπερβολικά και τα περάσματα έγιναν αδιάβατα!


Το μήκος των ειδικών μεγάλωσε κατά πολύ, και συνήθως βλέπαμε πάνω από 60 λεπτά ειδικών διαδρομών την κάθε αγωνιστική ημέρα.

Αυτό όμως που πρέπει να γίνει κατανοητό και αντιληπτό από το ελληνικό κοινό, είναι ότι η δυσκολίες των απλών διαδρομών αλλά και αυτές των ειδικών έχουν ανέβει υπερβολικά, και σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν τις χαλαρές ελληνικές βόλτες των ελληνικών αγώνων.

Άλλαξαν πολλά λοιπόν, όχι όμως και οι πρωταθλητές, αφού η δοκιμασμένη συνταγή της ΚΤΜ πέτυχε για μια ακόμη φορά hat trick κατατροπώνοντας πρωταθλήματα οδηγών, κατασκευαστών και ομάδων.

Φωτεινή εξαίρεση όμως στάθηκε ο σουηδός Joakim Ljunggren που πάνω σε ένα Husaberg έσπασε το αυστριακό μονοπώλιο παίρνοντας το πρωτάθλημα στην Enduro Junior κατηγορία.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή....


Ε1. Ο Ισπανός Matador!

Ο Ivan Cervantes μάλλον θα είχε μια εύκολη χρονιά. Τουλάχιστον η ολοκληρωτική του περσινή επικράτηση αυτό προμήνυε. Τόσο άνετος, που συχνά δοκίμασε να τρέξει με διαφορετικές μοτοσυκλέτες, πότε δίχρονο 125, πότε τετράχρονο 250άρι, αν και προτίμησε τελικά την δοκιμασμένη σύγχρονη συνταγή των «βαλβίδων».

MARC GERMAIN
Η αλήθεια τελικά δεν απείχε μακριά.
Μπορεί να μην κέρδισε τόσες πρωτιές όσες πέρυσι, ανέβηκε όμως 10 φορές στο ψηλότερο σκαλί, κι άλλες 4 στο δεύτερο, μένοντας εκτός μόνο στον τελευταίο γαλλικό αγώνα όπου κυριάρχησε ο τοπικός Marc Germain πετυχαίνοντας και μια νίκη (με WR 250 F Yamaha), αφού βέβαια όλα είχαν κριθεί.

Ο πιο αξιόμαχος αντίπαλός του ο 2ος τελικά στο πρωτάθλημα αναβάτης της Honda, ο ιταλός Simone Albergoni με ένα CRF 250 X που έφτασε μεν μόνο 2 φορές στη νίκη, αλλά ήταν πάντα ο μόνιμος φόβος του Ισπανού.

Πιθανόν του χρόνου να μην τον δούμε με την κόκκινη ομάδα, αλλά στην μεριά της Yamaha, να αντικαθιστά τον Stefan Merriman… Θα δούμε.

Έκπληξη και ανοδική πορεία για τον Πολωνό Bartosz Oblucki που οδηγώντας ένα δίχρονο Husqvarna WE 125 διένυσε την καλύτερη αγωνιστική του χρονιά ανεβαίνοντας συχνά στο βάθρο, αποφεύγοντας πολλές ατυχίες, και κερδίζοντας δύο σκέλη!

ALESSANDRO BELOMETTI
Σχετικά άτυχος ο έτερος ιταλός μαχητής Alessandro Belometti, o ομόσταυλος αναβάτης του ισπανού πρωταθλητή, που έφτασε πολύ κοντά στην νίκη, αλλά νερό δεν ήπιε....

Κι όχι μόνο αυτό, αφού κάποιες ατυχίες (κακοί τερματισμοί) τον έριξαν στην 4η θέση στην κατάταξη, από κει που ήταν δεύτερος.

Στην 5η θέση του πρωταθλήματος σκαρφάλωσε σιγά σιγά ένας επίσης ιταλός, ο Maurizio Micheluz με Yamaha WR 250 F, αφού ο 6ος Petri Pohjamo από την Φιλανδία με το δίχρονο ΤΜ ΕΝ 125 ξεκίνησε μεν με νίκη, δεν μπόρεσε όμως να ξεπεράσει την επιρρέπειά του στους τραυματισμούς..... που τον άφησαν έξω από πολλούς αγώνες.

Ο παλιός πρωταθλητής σουηδός Peter Bergvall με Suzuki RMZ 250 ξεκίνησε δυνατά αλλά είχε κι αυτός πάλι ατύχημα που τον άφησε εκτός από την συνέχεια.









Ε2. Σιώπησε τις φήμες.....

Όταν πέρυσι ο Φιλανδός Samuli Aro με ΚΤΜ 450 EXC κέρδισε το πρωτάθλημα από τον κατά γενική ομολογία γρηγορότερο αναβάτης της Yamaha WR 450 F Stephan Merriman, του είχε κακοφανεί, και δεν το πανηγύρισε όσο έπρεπε...

Έβαλε λοιπόν το κεφάλι κάτω και φέτος όχι απλώς ήταν και πάλι πρωταθλητής, αλλά και ο ταχύτερος, ο πιο πολυνίκης και αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος της κατηγορίας!

Κέρδισε τους μισούς αγώνες (8), χτίζοντας σιγά σιγά ασφαλή βαθμολογική διαφορά, χωρίς καμία φυσικά εγκατάλειψη.


JOHNNY AUBERT
Η έκπληξη της χρονιάς όμως ήταν ο νεαρός γάλλος Johnny Aubert, επίσης με Yamaha WR 450 F, ομόσταυλος του Merriman, που μάλιστα κέρδισε και τρία σκέλη, ενώ για ένα μεγάλο διάστημα πίεζε τον Aro στην κορυφή της βαθμολογίας.

Η απειρία όμως, ένας μικροτραυματισμός και μια θερμοπληξία τον άφησαν τελικά στην 4η θέση του πρωταθλήματος.


STEFAN MERRIMAN
Ο Αυστραλός Stefan Merriman είχε ίσως την χειρότερη χρονιά του, αφού, παρόλο που δεν είχε ατυχίες και τραυματισμούς, έδειξε να μην έχει καθόλου από την παλιά του όρεξη... Μέσα στην όλη χρονιά κέρδισε μόνο 3 αγώνες, κάτι πρωτόγνωρο για τον ίδιο.

Πάντως, ανέβηκε μια φορά στην κορυφή της γενικής, που σημαίνει ότι δεν έχει χάσει την φυσική του ταχύτητα!

Κι έτσι, όχι μόνο έχασε τον τίτλο, αλλά και την 2η θέση στο πρωτάθλημα, αφού ο Φιλανδός Mika Ahola με Honda CRF 450 X έστω και με 2 νίκες, έδειξε πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα.

5ος στην κατηγορία ο Fabien Planet με ΚΤΜ 250 ΕΧC που ανέβηκε μόνο μια φορά στο βάθρο (2ος) στον αγώνα της πατρίδας του.

6ος ο πολύ καλός πιτσιρικάς Ισπανός Cristobal Guerrero οδηγός της Gas Gas, περσινός πρωταθλητής στην Enduro Junior κατηγορία.







Ε3. Μια κατηγορία μόνος του!

Ο θηριώδης Άγγλος πρωταθλητής της ΚΤΜ David Knight, είχε βάλει ένα σκοπό φέτος και τον πέτυχε: Να κερδίσει όλους τους αγώνες της χρονιάς! Αυτό που δεν πέτυχε, ήταν να κερδίσει και όλες τις γενικές αφού του ξέφυγε μία... Ότι και να πούμε για αυτό το αστέρι του παγκόσμιου enduro είναι λίγο...

Ο συνήθης 2ος Φιλανδός Marko Tarkkala επίσης με ΚΤΜ 525 EXC είχε ένα τραυματισμό και έσπασε το σερί των 2ων θέσεων. Αυτό του στοίχισε και την 2η θέση στο πρωτάθλημα που πήγε στον Sebastien Guillaume με το δίχρονο Gas Gas 300 που έκανε δυνατό ντεμαράζ στο 2ο μισό του πρωταθλήματος.

Ο Tarkkala λίγο έλειψε να χάσει και την 3η θέση από τον Σουηδό αναβάτης της Husaberg FE 550 Bjorne Carlsson για 2 μόλις βαθμούς.
Την 6άδα συμπλήρωσαν ο Γερμανός Markus Kehr και ο Τσέχος Vita Kuklik αμφότεροι με ΚΤΜ, χωρίς όμως να καταφέρουν να ανέβουν σε βάθρο.


ΕJ. 18ος τίτλος για την Husaberg
H Husaberg κατάκτησε το 18 της τίτλο, στην κατηγορία των νέων οδηγών, με τον εργοστασιακό οδηγό Joakim Ljunggren (ήδη γνωστός και στο Ελληνικό χώρο από πέρυσι στις Σέρρες και από την συμμετοχή του το 2005 στο Supercross).
Μετά απο μικρή απουσία απο τους Παγκόσμιου τίτλους, η Husaberg επιστρέφει δυναμικά αποκτώντας το 18ο Πρωτάθλημα. Ο νεαρός Σουηδός κέρδισε 6 αγώνες, όσους και ο Γάλλος Marc Bourgeois με Husqvarna που ήρθε 2ος. Τρεις νίκες πέτυχε και ο Αυστραλός Jacob Stapleton με δίχρονο ΤΜ που τερμάτισε στην 3η θέση. Άλλη μια νίκη για τον 4ο Ισπανό Oriol Mena με επίσης δίχρονο Gas Gas.



Το πρωτάθλημα τελείωσε.... και ετοιμασίες φουλ για το International Six Days Enduro που θα γίνει στην Νέα Ζηλανδία, 14-19 Νοεμβρίου, όπου θα συμμετέχει η αφρόκρεμα του παγκόσμιου Enduro, αλλά και Eλληνική αποστολή με Εθνική Ομάδα από 6 αγωνιζόμενους, παρόντος και του υπογράφοντος. (Αδάμος Πράσσος με ΚΤΜ EXC 250F, Δημήτρης Κόκκινος με ΚΤΜ EXC 525, Τάκης Μανιάτης με Husqvarna WR 250, Σταμάτης Μαντάς με Husqvarna TE 450, Βασίλης Ορφανός με Aprilia RXV 4.5 και Δημήτρης Αθανασουλόπουλος με Yamaha WR 250F)

Αλλά για αυτό σε άλλο θέμα....

Για του χρόνου, υπάρχει το νέο πρόγραμμα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2007 το οποίο δεν έχει ακόμη οριστικά κατακυρωθεί, ενώ το ISDE θα γίνει στην Χιλή.


Πρόγραμμα Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Enduro 2007


March 17/18 Ostersund Sweden
April 21/22 Puerto Lumbreras Spain
April 28/29 Marco de Canavezes Portugal
May 26/27 Borno Italy
September 1/2 Krompachy Slovakia
July 21/22 Hancock, New York USA
July 28/29 Parry Sound Canada
September 15/16 (Θα ανακοινωθεί) France

International Six Days Enduro
October 12 to 17 La Serena Chile



Βαθμολογία Πρωταθλήματος E1
Βαθμολογία Πρωταθλήματος E2
Βαθμολογία Πρωταθλήματος E3
Βαθμολογία Πρωταθλήματος EJ
Βαθμολογία Ομάδων



[Δημήτρης -DOC- Αθανασουλόπουλος]


IVAN CERVANTES


SAMULI ARO


DAVID KNIGHT


SIMONE ALBERGONI


BARTOSZ OBLUCKI


MIKA AHOLA











More articles

 

 


 


 
Επιλέξτε γλώσσα

ΑγγλικήΕλληνική
 


 
Google
 



[ Page created in 0.025975 seconds. ]