| |
 Τόσο απλά τελείωσε ο πρώτος αγώνας της χρονιάς, ώσπου να πεις 1 - 2 - C - 4, o Sebastien Loeb βρέθηκε και πάλι στη φυσική του θέση, την πρώτη, και η Citroen έκανε θριαμβευτική επιστροφή με το νέο της μοντέλο το C4 WRC κάνοντας το απόλυτο 1 - 2 σε οδηγούς και κατασκευαστές.
Πίσω από τον πρωταθλητή 2006, που επανήλθε στην ενεργό δράση μετά από τρεισήμισι μήνες και πήρε την πρώτη θέση από την αρχή του αγώνα, τερμάτισε ο δεύτερος οδηγός της Citroen, ο Ισπανός Dani Sordo, που και αυτός, από την αρχή, δεν απειλήθηκε ούτε στιγμή.
|
|
 Το φετινό Μόντε γιόρταζε τα 75 του χρόνια και ήταν ένα Μόντε διαφορετικό από όλα τα τελευταία. Με ειδικές που κανείς οδηγός δεν είχε ποτέ ξανακάνει, με νυχτερινές ειδικές διαδρομές, με υπερειδική στην «πίστα» της F1 και το σημαντικότερο με καλοκαιρινό(!) καιρό δηλαδή χωρίς χιόνια, πάγους και . . . απρόοπτα. Ένα καθαρά ασφάλτινο ράλι δηλαδή. Και φυσικά στην άσφαλτο ο κυρίαρχος είναι ένας. Ο Sebastien Loeb, που δεν δυσκολεύτηκε να πάρει την τέταρτη νίκη του στον αγώνα αυτόν φτάνοντας το ρεκόρ του Walter Rohrl και του Tommi Makinen.
Από τη στιγμή που η Citroen κατέβασε στον αγώνα δύο σύγχρονα αυτοκίνητα απαλλαγμένα τελείως από «παιδικές ασθένειες» ήταν φυσικό, με τις συνθήκες που επικρατούσαν να βρεθεί μακράν μπροστά. Η αποδεδειγμένη η ικανότητα του νεαρού Dani Sordo στην άσφαλτο τον έφερε άνετα στην δεύτερη θέση της κατάταξης. Μάλιστα ο νεαρός Ισπανός ήταν ο μόνος που στις 9 πρώτες ε.δ. του αγώνα κόντραρε στα ίσα τον Loeb κερδίζοντας του 3 ε.δ.
|
 Πίσω από το δίδυμο της Citroen βρέθηκε ο Marcus Gronholm, που οδήγησε το Focus RS World Rally Car όσο ταχύτερα μπορούσε, αλλά τα «γαλλικά» σε ασφάλτινο αγώνα ήταν άπιαστα. Έτσι περιορίστηκε από την αρχή στην τρίτη θέση της κατάταξης αφήνοντας τους άλλους να μάχονται για την 4η. Και πράγματι γι' αυτήν τη θέση έγιναν ομηρικές μάχες, ειδικά στο τρίτο σκέλος. Πρωταγωνιστές οι Chris Atkinson και Mikko Hirvonen. Τα Νο 2 της Ford και της Subaru.
Οι Loeb και Sordo είχαν εξασφαλίσει το 1 - 2 μετά την 8η ε.δ., όντας μπροστά από τον τρίτο Gronholm κατά 1 λ και 15 δ. και 25 δ. αντίστοιχα. Έτσι ξεκινώντας το τρίτο και τελευταίο σκέλος του αγώνα και αφού ο Γάλλος πήρε και την 9η ε.δ., δεν είχαν τίποτα άλλο να κάνουν από το να ελέγχουν τον αγώνα. Όμως οι Atkinson και Hirvonen, που η μεταξύ τους διαφορά ήταν 17,2 δεύτερα υπέρ του πρώτου ήθελαν πάση θυσία την τέταρτη θέση. Ο νεαρός Αυστραλός φαίνεται να προσαρμόστηκε καλύτερα στα νέα ελαστικά, τα BF Goodrich που φοράει φέτος το Impreza, από ότι ο ομόσταυλός του Petter Solberg, που ποτέ δεν κατάφερε να περάσει τον Αυστραλό, και πήρε την 10η ε.δ., σπάζοντας το σερί της Citroen.
|
 Η απάντηση ήρθε αμέσως από τον Hirvonen, που πήρε τις 2 επόμενες, για να επανέλθει ο Atkinson, στην 13η ε.δ. και ο Hirvonen στην 14η. Αποτέλεσμα όλης αυτής της προσπάθειας ήταν ο Hirvonen να βρεθεί στην 4η θέση της κατάταξης, μόλις 0,8 δεύτερα εμπρός από τον οδηγό της Subaru, και βέβαια μια ε.δ. ακόμα για να τελειώσει ο αγώνας. Και όχι οποιαδήποτε ε.δ., την υπερειδική στην «πίστα» της F1 στους δρόμους του Μονακό. Μήκος, μόλις 2.790 μέτρα. Εκεί ο Atkinson έκανε τον ταχύτερο χρόνο και «πήρε» 1 ολόκληρο δευτερόλεπτο από τον «μικρό» της Ford και μαζί την 4η θέση (για μόλις 0,2 δ) του αγώνα.
Στην έβδομη θέση, με μια ακόμα καλή εμφάνιση σε Μόντε Κάρλο, βρέθηκε ο Toni Gardemeister, με το Mitsubishi Lancer WR05, που όμως δεν μετέχει στο πρωτάθλημα κατασκευαστών. Ο άλλος οδηγός της Mitsubishi, ο Xavier Pons εγκατέλειψε όταν μετά από έξοδο έσπασε το κιβώτιο ταχυτήτων. Στην τελευταία θέση για τους βαθμούς βρέθηκε ένας ακόμα οδηγός που η ομάδα του δεν συμμετείχε στον αγώνα. Είναι ο Jan Kopecky που παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισε με την έλλειψη ισχύος του Skoda Fabia στα μεγάλα ύψη, έκανε ένα πολύ καλό αγώνα παίρνοντας και τον τελευταίο βαθμό στο πρωτάθλημα.
|
 Άτυχη η OMV και ο Manfred Stohl με το νέο του Kronos-Xsara WRC που ταλαιπωρήθηκε ιδιαίτερα με τα φρένα και τελικά τερμάτισε δέκατος, πίσω από τον Jean Mari Cuoq, τον «ανεπίσημο» νεαρό οδηγό της Peugeot, με το 307 WRC. Από την ομάδα του Stobart οι Mathew Wilson και Henning Solberg έφεραν τα Focus '06 στην 12η και 14η θέση αντίστοιχα, ενώ ο καλύτερος της ομάδας, ο Jari-Matti Latvala που ήταν 9ος μέχρι την προτελευταία ε.δ. αποκλείστηκε, όταν οι τεχνικοί έφοροι ανακάλυψαν ότι το roll cage του είχε κάποιες παραμορφώσεις εξαιτίας μια επαφής με έναν τοίχο.
Για την ιστορία πρώτος στα αυτοκίνητα της νορμάλ κατηγορίας ήταν ο Ελβετός Olivier Burri, στην 17η θέση της κατάταξης, με Subaru Impreza, ενώ για στα Super 1600 η έκπληξη δεν έγινε. Ο Alain Pellerey με ένα Saxo Kit Car «δεκαετίας !!!», κυριολεκτικά, ήταν επικεφαλής στην αρχή του αγώνα για να εγκαταλείψει, μετά την τρίτη ε.δ., από κιβώτιο, αφήνοντας την πρώτη θέση στα χέρια του Martin Prokop που οδηγούσε ένα C2 S1600.
Η βαθμολογία μετά τον πρώτο αγώνα της χρονιάς έχει διαμορφωθεί ως εξής:
ΟΔΗΓΟΙ
S. LΟΕΒ 10 β., D. Sordo 8 β., M. Grοnholm 6 β., C. Atkinson 5 β., M. Hirvonen 4 β., P. Solberg 3 β., Τ. Gardemeister 2 β. και J. Kopecky 1 b.
ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ
CΙΤRΟΕΝ TOTAL 18 b., BP-Ford 10 b., Subaru 8 b., OMV Kronos Citroen 2 b. και Stobart M-Sport Ford 1 βαθμός.
Επόμενος αγώνας στη (χιονισμένη ελπίζουμε) Σουηδία σε 16 ημέρες. (9 - 11 Φεβρουαρίου)
Κείμενα: Κατερίνα Σεβαστού
|
|
|
More articles
|
|
| |
|
