ANAMNHΣΕΙΣ ΑΝΕΞΥΤΗΛΑ ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ

[atlasteam]

"Ανακαλύπτοντας" αυτό εδώ το φόρουμ μου έρχονται συνεχώς αναμνήσεις από τους αγώνες 4Χ4 στους οποίους συμμετείχα.
Είπα λοιπόν να μοιραστώ μερικές μαζί σας και ελπίζω και άλλοι απόμαχοι ή εν ενεργεία συμμετέχοντες να μας δώσουν μια μυρωδιά από αγώνες που τόσο πολύ λάτρεψα και λατρεύω.
Ενας αγώνας που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι ο ελληνοιταλικός του 1993. Αν θυμάμαι καλά γινόταν στη Πρέβεζα με διάρκεια 4 ημέρες. Εκει συμμετείχα με το νέο μου απόκτημα το PAJERO 3000V6 πραγματικό εργαλείο για τότε και με συνοδηγό τον πολύ φίλο Κώστα Σπίθα. Οι συμμετοχές ξεπερνούσαν τις 70. Κορυφαίες συμμετοχές τα 2 πρωτότυπα SEAT TOLEDO MARATHON και μία πλειάδα turboκίνητων ιταλικών αυτοκινήτων. VANNI, BARIGAZZI, RICKLER, BERTOLINI ήταν ονόματα που σου προκαλούσαν δέος να τους βλέπεις να οδηγούν αλλά και να μοιράζονται μαζί σου τις γνώσεις τους.
Ο καιρός ήταν βροχερός και όλοι "τρέμαμε" το συνδιασμό "βροχή-λάσπη-άγνωστη διαδρομή".
Την πρώτη μέρα ξεκινήσαμε προσεκτικά και ανιχνεύοντας τις δυνατότητες του PAJERO και στο τέλος της μας βρήκε μέσα στην 20άδα.
Την δεύτερη μέρα αποφασίζουμε να κινηθούμε σβέλτα μπας και βγει κανένας καλός χρόνος. Μάταια όμως ! ενώ είμαστε 1οι Ελληνες στη κατάταξη, στη γενική μπένουμε στη 15άδα όχι τόσο από τη δικιά μας γρηγοράδα όσο από εγκαταλείψεις ή καθυστερήσεις των μπροστινών μας.
Τρίτη μέρα και τα έχω πάρει στο κρανίο ! Το αυτοκίνητο δείχνει ότι έχει δυνατότητες αλλά εγώ δεν μπορώ να το βοηθήσω να πάει ψηλότερα στη κατάταξη ! Αποφασίζω τακτική "ταυτότητα στο στόμα" και αφήνω ανενημερωτο το συνοδηγό. Και συμβαίνουν τα εξής καταπληκτικά .....
Στο τέλος της 1ης ειδικής της ημέρας ενώ ξεκινώ 13-14ος, στο stop της ειδικής είμαι διέλευση Νο.7 !!! που ήταν οι άλλοι? απλά σε κάποια διασταύρωση χάθηκαν. Και δεν χάθηκαν για λίγο χρόνο αλλά για κανένα 20λεπτο έως μισάωρο !!! όποτε ξαφνικά 7ος Γενικής !!
2η ειδική 3ης μέρας και την ξεκινάμε με μία διαφορά από τον 8ο κάπου στα 2 λεπτά και από τον 6ο 4-5 λεπτά. Εχετε πει ποτέ "ε αυτή η διαδρομή μου έκατσε γάντι" ? αυτό συνέβει με αυτή την ειδική. Κάνω 3ο χρόνο Γενικής με μπροστά μου μόνο τα SEAT. Στο stop της ειδικής πανηγυρίζουμε και χορεύουμε αγκαλιά με το συνοδηγό σαν μικρά παιδιά ! Ο οργανωτής του αγώνα Evan Στρεμμένος μου μιλάει από το VHF της οργάνωσης και με συγχαίρει ενώ και οι υπόλοιποι συναθλητές μου Ιταλοί και Ελληνες με συγχαίρουν και μαζί απορρούν.
Τελειώνω την 3η ημέρα λοιπόν 4ος Γενικής !! Πρώτοι τα 2 SEAT, μετά ο Barigazzi και μετά εγώ ! το έβλεπα και δεν το πίστευα !
Ο συνοδηγός μου με προτρέπει να το γιορτάσουμε και κανονίζει για το βράδυ μπουζούκια !!! ... έχοντας άλλη μια μέρα αγώνα !!! ρε τρελλαμένε πως θα τρέξουμε αύριο? δεν θα ξυπνήσουμε καν στις 6 το πρωι που πρέπει. Εντάξει μου λέει θα πάμε κατευθείαν !!! Φυσικά δεν πήγα αλλά αυτός πήγε. Και γύρισε 1 ώρα πριν την εκκίνηση της τελευταίας μέρας και λιώμα!!.
Αποτέλεσμα : Στο ΣΕΧ της 1ης ειδικής της ημέρας, ο συνοδηγός καταλαβαίνει ότι δεν έχει πάρει το Καρνέ από το ΣΕΧ του ξενοδοχείου !!!!!
Και πως έγινε αυτό???? ήταν και ο κριτής λιώμα γιατί ήταν παρέα μαζί στα μπουζούκια!!!.
Εχουμε κάνει 30χλμ. απλής διαδρομής για να φτάσουμε στη 1η ΕΔ και δεν έχουμε καρνέ !!!! Είμαστε 4οι Γενικής και πρέπει να γυρίσουμε πίσω για να το πάρουμε !! ούτε που μας φθάνει ο χρόνος.
Τελικά έλληνας συναθλητής μας συναντά στο δρόμο και μας το δίνει (παράνομα φυσικά αλλά με τα στραβά μάτια της Οργάνωσης) και το μόνο που καταφέρνουμε είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα και τελικά να τερματίσουμε στην 11η θέση γενικής τη στιγμή μάλιστα που και ο 3oς o BARIGAZZI εγκατέλειψε !
Ενας αγώνας, μια ιστορία που μου έδειξε πόσο εύκολα μπορεί ένας αγώνας να σου δώσει απίστευτη και απροσδόκητη χαρά και αμέσως μετά να σε κάνει να κλαις από απογοήτευση.
Σήμερα όμως κοιτάζοντας πίσω τόσα χρόνια η ιστορία αυτή είναι η πιο αστεία που μου έχει συμβεί στους αγώνες. Μα να χάσεις τη διάκριση επειδή δεν έχεις καρνε?!?!?!
Υ.Γ. Με το Κώστα Σπίθα είμαστε ως και σήμερα όχι μόνο φίλοι αλλά και κολλητοί !!

http://www.atlasteam.gr/atlastory.htm

[furious]

Στην σελίδα atlasteam είδα μια φωτογραφία σας που είστε έτοιμοι να τουμπάρεται. Τουμπάραται; Εκείνα τα πλατιά μπροστά στον προφυλακτήρα τι είναι;

[atlasteam]

Στην σελίδα atlasteam είδα μια φωτογραφία σας που είστε έτοιμοι να τουμπάρεται. Τουμπάραται; Εκείνα τα πλατιά μπροστά στον προφυλακτήρα τι είναι;

και όμως εκεί σώθηκε ! παρακάτω όμως (μία δύο ειδικέ μετά) είδα αστράκια !!
http://www.atlasteam.gr/gallery/pages/ph0007.htm
τα "πλατιά μπροστά" είναι λασπωτήρες καθώς το Rocky είχε κοντό φτερό μπροστά και όταν όρμαγες σε λίμνη ή γούβα με νερά έρχονταν όλα στο μπαρμπριζ. Με αυτά συγκρατούνταν αρκετά τα νερά.

[aapo]

Κώστα τί θά έλεγες όλες τίς εκπληκτικές εμπειρίες νά τίς δημοσιοποιούσαμε γιά νά μάθουν όλοι τι ήταν ένας 4ημερος διεθνής
αγώνας χειμώνα πού ξεκινούσες καί δέν ήξερες τί θά συναντούσες.Αλέκος

[atlasteam]

Κώστα τί θά έλεγες όλες τίς εκπληκτικές εμπειρίες νά τίς δημοσιοποιούσαμε γιά νά μάθουν όλοι τι ήταν ένας 4ημερος διεθνής
αγώνας χειμώνα πού ξεκινούσες καί δέν ήξερες τί θά συναντούσες.Αλέκος

Αλέκο καλημέρα σου,

Ναι, πιστεύω ότι ξαναφέρνοντας στη μνήμη μας τα όσα εμείς, αλλά και μεταγενέστεροι από εμάς, ζήσαμε, ίσως κεντρίσουν το ενδιαφέρον και μπει ένα μικρό λιθαράκι στο να ξαναδούμε αγώνες rally 4x4 και προπαντώς συμμετοχές.
Ξεκινάμε λοιπόν? Περιμένουμε τη πρώτη σου ιστορία !
Φιλικά,
atlasteam

Y.Γ. αν έχεις βάλε και καμία φωτό , εγώ το ξέχασα !

[atlasteam]

Στη πρώτη μου ιστορία έγραψα με βάση το αστείο της υπόθεσης αλλά και των συναισθημάτων που μπορούν να σου δώσουν οι αγώνες και ειδικά όταν διαρκούν μέρες.
Σήμερα θα αναφερθώ σε μία εικόνα που μου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό και πιστέυω και όσων ήταν παρόντες.
Ελληνοιταλικός λοιπόν (όλα εκεί συνέβαιναν !!!) πάλι στη Πρέβεζα ένα χρόνο όμως πριν.
Στη Γενική κατάταξη παλεύουν 3 Ιταλοί. BERTOLINI με Feroza 1.6 Turbo (γύρω στα 150-160hp) , VANNI με ROCKY 2.0 Τurbo (230-240hp) και BARIGAZZI με PAJERO 3000V6 BI-Turbo (280-300hp).
Ολες τις μέρες γίνεται πραγματικός σκοτωμός μεταξύ τους με διαφορές του δευτερολέπτου. Και φανταστείτε Ε.Δ. που κάθε μία είναι το λιγότερο 15km και με άλλες να αγγίζουν τα 30km.
Τελευταία μέρα είχε 3 Ε.Δ. Στη πρώτη εγκαταλείπει ο VANNI που προηγούταν μην αντέχοντας το αυτ/το τη πίεση από τον οδηγό του.
Τελειώνοντας τη 2η Ε.Δ. προηγούταν ο ΒERTOLINI με μία διαφορά περίπου 20-25 δευτερολέπτων από το BARIGAZZI.
Oλοι πίστευαν ότι ο αγώνας είχε κριθεί. Λογάριαζαν όμως χωρίς τον ξενοδόχο (BARIGAZZI). H τελευταία Ε.Δ. ήταν στη παραλία στα Σίβωτα.
Παχιά άμμος και έντονη κλήση της παραλίας προς τη θάλασσα και με αρκετές ανωμαλίες. Το σύνολο της Ε.Δ. μαζί με λίγη χωμάτινη διαδρομή πρέπει να ήταν γύρω στα 7-8km.
Ολοι μας με το που την είδαμε τη παραλία τρομάξαμε ! ένα κόλλημα στην άμμο και bye bye τερματισμός και θέση στη κατάταξη. Τρέχουμε λοιπόν να δούμε πως και από που θα περάσουν οι πρώτοι. Καθήσαμε κάπου στη μέση της παραλίας. Εγώ, ο συνοδηγός μου Νίκος Πετρόπουλος, ο κύριος Ραπτόπουλος, άλλοι συναθλητές και μέλη των Service.
........και ακούμε να έρχεται το Feroza !!! α π ι σ τ ε υ τ ό !!! τρίβαμε τα μάτια μας !!! πέρασε από μπροστά μας με το μοτέρ να χτυπάει συνέχεια κόφτη, ο οδηγός να μην υπολογίζει ανωμαλίες, κατωφέρια κλπ. και απλά να πηγαίνει ευθεία και βολίδα !!!
Ολοι συμπεράναμε 2 πράγματα.
α) Οτι πήγαινε με "κοντό" αλλά καταπάσα πιθανότητα η σχέσεις του FEROZA ήταν τροποποιημένες και πιο μακριές αλλά παρόλα αυτά ήθελε και χρειαζόταν παραπάνω.
β) Οτι πρέπει να πέρασε από μπροστά μας με τουλάχιστον 120-130km και ότι ο οδηγός είχε πολλά "άντερα" !!!
..... έρχεται όμως ο DAVIDE (BARIGAZZI) ..... και εκεί τελειώνουν όλα όσα τουλάχιστον εγώ ήξερα περί 4Χ4 και άμμο. Στο αυτ/το του ειχαν τοποθετήσει ειδικά λεπτά λάστιχα άμμου με σχετικά μεγάλο προφίλ και από ότι είχαμε μάθει μετά είχαν βγάλει και τα περιοριστικά των turbo που τότε δεν επιβάλονταν από το κανονισμό απλά τα είχαν μάλλον για να περιορίσουν την ιπποδύναμη.
Το Pajero του πέρασε τη παραλία όχι με το να "κυλάνε" οι τροχοί πάνω στη άμμο αλλά με τεράστια πηδήματα που σου έκοβαν την ανάσα. Ακριβώς μπροστά μας το πέρασμα του ήταν τέτοιο που πραγματικά μείναμε όλοι.
Πηδήματα τις τάξεως των 20 και 30 μέτρων σε μήκος σε παραλία, δεν είχα ξαναδεί ούτε ξαναείδα ποτέ. Δεν ξέρω μπορεί να υπερβάλλω στο μήκος αλλά μάλλον τα λέω σωστά ! Ο ήχος του μοτέρ να βάραει και κόφτη αλλά και το waste gate μαζί κάθε φορά που απογειωνόταν το αυτ/το μας έδειχνε ότι ο οδηγός είχε σανίδα το πόδι παντού και συνέχεια. Οι φλόγες και οι εκρήξεις από την εξάτμιση ήταν συνεχείς και έφτιαχναν μια εικόνα εξωπραγματική. Οι "ειδήμονες" που είμασταν αυτόπτες μάρτυρες καταλήξαμε ότι τα km με τα οποία πέρασε πρέπει να ήταν γύρω στα 160 με 170. Ακούγονται τρελά τα νούμερα αυτά αλλά μάλλον είναι και σωστά.
Το αποτέλεσμα στο ποιός κέρδισε τον αγώνα το συμπεραίνετε. O BARIGAZZI κέρδισε για 10-15 δευτερόλεπτα. Είχε ρίξει δηλαδή στο BERTOLINI κάπου 35-40 '' σε 7-8km Ε.Δ. !!!
Συμπεράσματα επιτόπου:
α) είμαστε κουλοί !!! ("τι θέλουμε εμείς εδώ", και άλλα υπαρξιακά προβλήματα)
β) έχουμε αυτ/τα παλαιολιθικά
γ) πρέπει να ασχοληθούμε με άλλο σπορ π.χ. τάβλι
δ) τα λεπτά ελαστικά όταν έχεις ικανή ιπποδύναμη και χέρια είναι must για άμμο.
ε) Το "πέρασμα" αυτό του BARIGAZZI στα Σίβωτα είναι ίσως ότι πιο θεαματικό και διαστροφικό μαζί, που έχουμε ζήσει.

Εχω βιντεοκασσέτα με το πέρασμα. Οποιος έχει τις τεχνικές γνώσεις και μηχανήματα ώστε να μπορεί να φτιάξει ένα κλιπάκι που να μπορούν να το δούν και οι υπόλοιποι μέσω εδώ του Forum ευχαρίστως να του τη δανείσω.

http://www.atlasteam.gr/gallery/pages/ph0043.htm > το φοβερό PAJERO