Με τον έλεγχο της τρίτης διαδρομής, ολοκληρώθηκε η επί του πεδίου δουλειά. Τρεις γεμάτες μεστές ημέρες σε μια απίθανη περιοχή που θα ξετρελάνει.
Η συνταγή περιλαμβάνει ότι θα μπορούσε να ζητήσει ένα παθιασμένο τετρακίνητο πλήρωμα. Καταρχήν την ιδανικότερη περιοχή. Τα Μετέωρα, εκτός από ένας παγκοσμία γνωστός προορισμός διακοπών, έχει αυτό το κάτι στη φυσική μορφολογία του εδάφους, που πολύ δύσκολα θα βρεις αλλού και σίγουρα όχι σε τέτοια έκταση.
Τρεις μέρες που όλες κινούνται σε διαφορετικές περιοχές, σε σημεία που ψάχτηκαν και περπατήθηκαν πολύ.
Η διαδρομή είναι σωστά ζυγισμένη, για τα γούστα του έμπειρου πληρώματος, που θέλει να χρησιμοποιήσει όλη τη συσσωρευμένη εμπειρία του σε διαδρομές που απαιτούν πρωτίστως οδήγηση και προσφέρουν πραγματικές συγκινήσεις και όχι σε κομμάτια που απλά πετάχτηκαν σε μια άχρωμη διαδρομή απλά για να –τελικά- σπάσουν τα οχήματα. Ένα έμπειρο πλήρωμα, θα φέρει το όχημα του ΟΛΟΚΛΗΡΟ κάθε μέρα πίσω στο ξενοδοχείο.
Οδήγηση λοιπόν, πλοήγηση και περιπέτεια! Κάθε μέρα! Σε συμπυκνωμένες δόσεις!
Για το ξεκίνημα, την πρώτη μέρα, τα περίπου 95χλμ θα κινηθούν σε μια περιφερειακή διαδρομή.
Αφήνουμε το ξενοδοχείο από χώμα και ύστερα από ένα μικρό «ζέσταμα» μπαίνουμε στο ζουμί της διαδρομής. Πίσω στο βάθος οι βράχοι των Μετεώρων, ακλόνητοι αποτελούν σημείο αναφοράς. Εμείς βυθιζόμαστε χιλιόμετρο με χιλιόμετρο όλο και πιο μέσα σε απίθανα υλοτομικά δρομάκια. Και νασου και τα κατηφορικά ανάμεσα στα δέντρα να και η πλοήγηση.
Ο συνοδηγός έξω από το αυτοκίνητο, μπροστά να ανιχνεύει στα δύσκολα το πάτημα. Βγήκες στην κορυφή του λόφου και η θέα σου κόβει την ανάσα. Πάμε κάτω πάλι μέσα στο λαβύρινθο και πάλι πάνω και να κάτω από την ξεχασμένη γέφυρα μια σιδηροδρομικής γραμμής που δε την πέρασε πότε τραίνο, εγκαταλελειμμένη μόνη της στο πουθενά. Ακολούθα το ποτάμι. Ποτάμι ξερό με ελάχιστο νερό, αλλά αν το στεναχωρήσεις θα σε ταλαιπωρήσει. Πάμε πάνω πάλι, απόφυγε τους βράχους!
Πέσε μέσα στο νεροφάγωμα – ο δρόμος θεωρείται «κομμένος» από χρόνια, όχι όμως και για σένα, που με εμπειρία θα χωθείς γλιστρώντας μέσα για να συναντήσεις πιο κάτω το άλλο ποτάμι!
Έχεις κάνει περίπου 40 χιλιόμετρα σε 8 ώρες αλλά η διαδρομή αρχίζει να μαλακώνει και αναθαρρεύεις!
Πάμε πάνω πάλι, πάλι σε «κομμένους» δρόμους αλλά ο οδηγός έχει ήδη ζεσταθεί και ο συνοδηγός πλέον πετάει στα σημεία πλοήγησης!
Η πρώτη μέρα, θεωρείται η δυσκολότερη τόσο γιατί τα πληρώματα θα γευτούν πως είναι σχεδιασμένες οι διαδρομές στο βουνό σε όλα τα Adventure Trophy (Transylvania – Croatia κλπ) αλλά και πως αποτυπώνονται αυτές και τι απαιτήσεις σε πλοήγηση έχουν. Τίποτα λιγότερο από καθαρή απόλαυση!
Ξεκίνημα νωρίς το πρωί, καθώς η διάρκεια υπολογίζεται από 10-16 ώρες, ανάλογα με το πλήρωμα και φυσικά τις συνθήκες. Οδηγούσες συνεχώς αλλά με αργούς ρυθμούς. Ένα ζεστό καλωσόρισμα, χαλαρωτικό μπάνιο και δείπνο στο ξενοδοχείο. Καθάρισμα στο όχημα και ανεφοδιασμός για την επόμενη μέρα!
Επόμενη μέρα που θα ξεκινήσει νωρίς. Έχουμε πολλά χιλιόμετρα να συμπληρώσουμε, αλλά θα η διαδρομή έχει επιλεχθεί για να «λασκάρει» η πίεση της χθεσινής μέρας. Άσφαλτος θα μας μεταφέρει βορειοανατολικά σε έναν κρυμμένο παράδεισο. Η περιοχή χρησιμοποιείται μόνο για υλοτομία, δεν έχει κατοικημένα σημεία και ότι κτίσματα θα συναντήσουμε είναι από εγκαταλελειμμένα χωριά.
Από ένα τέτοιο θα μπούμε μέσα στο δάσος, που σε όσα σημεία περνούν οι λιγοστοί δρόμοι μέσα από αυτό θα χρειαστούν τα φώτα από τα οχήματα!
Εδώ τα φύλλα στο έδαφος σχηματίζουν απύθμενα στρώματα! Ο συνοδηγός κολυμπάει μέσα σε αυτά. Οι ραβένες και η πλοήγηση έχουν τον πρώτο λόγο. Διάλεξε την πορεία σου ανάμεσα στους τεράστιους κορμούς της υλοτομίας, πιες δροσερό νερό από τις πηγές και βρες τα σημεία!
70 χιλιόμετρα μέσα στον παράδεισο με ροή που στο τέλος θα σε βγάλει στην άλλη άκρη του δάσους στην αρχή της κατοικημένης περιοχής, όπου μια σύντομη στάση στο προαύλιο του κλειστού πλέον σχολείου της περιοχής μέσα στην πλατεία του χωρίου θα σε φέρει σε άλλες εποχές. Πιες ένα τσιπουράκι (με μέτρο) με τους λιγοστούς κατοίκους του χωριού και μετά χαλαρά πάρε το δρόμο της επιστροφής! Σήμερα η μέρα σου πήγε 8-10 ώρες!
Και πάμε για την τρίτη μέρα. Ακολούθησε το ίχνος της διαδρομής!
Θα σε μεταφέρει και πάλι μέσα από «δρόμους» βαθιά μέσα στο δάσος. Μόνο που τώρα το τοπίο αλλάζει: Περνάς κάθετα το μεγάλο ποτάμι και ξεκινάς το ανέβασμα.
Μέτρο με μέτρο αφήνεις πίσω σου τα πλατάνια, τις βελανιδιές και τις οξιές και αρχίζεις να βλέπεις έλατα!
Ο αγριοπός Κόζιακας σε συντροφεύει και δε θέλει να σε αφήσει να φύγεις. Εσύ όμως έχεις σκονάκι - τις οδηγίες σου που σε φέρνουν πλέον μέσα στις συρσιές που έχουν αφήσει πίσω τους τα unimog όταν κατέβαζαν την ξυλεία. Η διαδρομή υγρή, γλιστράει - πάει «σαπουνάδα».
Η κλίσεις μικρές, η μέγιστη της ημέρας είναι 23%, αλλά το χωνεμένο πούσι δε σε αφήνει να περπατήσεις.
Όμως τίποτα δε σε σταματά, χώνεσαι μέσα στις θηριώδεις φτέρες που έχουν πάρει το χρώμα του φθινοπώρου και προχωράς. Εναλλαγή από μαλακό χώμα σε κομμένους από το νερό υλοτομικούς, σκαρφαλώνεις μέσα στον ίσκιο από τα έλατα και φυσικά δεν θα μπορούσες παρά να «οληκληρώσεις» στην Ελάτη!
Μη χασομεράς, πάρε τον κατηφορικό δρόμο για το τελευταίο γλέντι πίσω στη βάση!
Έχει κάνει πάνω από 7 ώρες στο βουνό!