Κρίμα που δεν ακολουθήσατε. Η εκδρομή ήταν πάρα πολύ καλή. Βρεθήκαμε οι yannis(με συνοδηγό τον άλλο Γιάννη), georgek και εγώ με συνοδηγό τον synodigo.
Ξεκινήσαμε από Θεσσαλονίκη για Σέρρες για να συναντήσουμε εκεί στον georgek, ο οποίος από λάθος συνενόηση δεν μας περίμενε και κοιμόταν ακόμα. Αφού χτυπήσαμε μια μηλόπιτα για να μας κόψει την πείνα και να ετοιμαστεί ο Γιώργος, ξεκινήσαμε για το Ρούπελ. Η μέρα ήταν πολύ καλή, αλλά παρά τους 18C ο αέρας ήταν αρκετά κρύος. Φτάνοντας στην πύλη μας ζητήθηκε η ταυτότητα και εκεί κανόνισε ο Γιώργος με υφος συνταγματάρχη, ώστε να την πάρουμε πίσω αφού δεν θα βγαίναμε από τό ίδιο σημείο. Η ξενάγηση στο οχυρό αξιζε πραγματικά και παροτρύνω όσους δεν έχουν πάει να πάνε. Δεν λέω παραπάνω ούτε για την συγκίνηση του Γιάννη, ούτε για την δικιά μας...να πάτε και θα δείτε.
Μετά την επίσκεψη και του εκεί Μουσείου, πήραμε τον δρόμο που βρίσκεται πάνω στον κεντρικό εσωτερικό δρόμο του χώρου και έχει ένα απαγορευτικό. Αυτός οδηγεί στο Αγγιστρο κάνοντας τον γύρο του βουνού. Το τοπίο πολύ όμορφο, η διαδρομή σχετικά ευκολη, αν και τα κλαδιά "χαιδέυαν γλυκά" το αυτοκίνητο. Εβλεπες και την εναλλαγή από την νότια και καταπράσινη πλευρά και από την βόρεια και ακόμα σε χειμερία νάρκη πλευρά. Η κατάληξη του δρόμο είχε δύο επιλογές. Η μία μας έβγαλε στα λουτρά και αφού τα είδαμε πήραμε την αντίθετη που έκανε εναν μεγάλο κύκλο με σκοπό να περάσουμε κάποιο ποταμάκι-χείμαρο που μας υποσχέθηκε ο Γιώργος.
Δυστυχώς το σημείο ειχε ισοπεδωθεί και το ποταμάκι μάλλον το είχαν αποξηράνει
. Από την πείνα ο Γιάννης δεν μας έβλεπε και γκρίνιαζε πότε θα φτάσουμε στο ιχθυοτροφείο.
Οταν φτάσαμε ο Γιάννης ρώτησε τον Γιώργο αν νηστευει και η απάντηση ήταν θετική ως προς το είδος και αρνητική ως προς την ποσότητα. Και οι γνωστοί μην κρυφογελάτε γιατί κι ο Γιάννης δεν πήγε πίσω. Αφου καταβρόχθησε την πέστροφά του για να με κατηγορήσει ότι του έδωσα την πιο μικρή άρχισε να πέρνει ότι είχαμε στα πιάτα μας για να κορέσει την πείνα του. Η επιστροφή θα γινόταν από αλλη εκτός δρόμου διαδρομή που δεν την είχε καταγεγραμμένη ο Γιώργος και περνούσε ανάμεσα από ναρκοπέδια της περιοχής!!! Οι Γιάννηδες τότε προβαλαν την δικαιολογία πως ήταν ήδη αργά και πως έπρεπε να φύγουμε. Μετά από ενα μπανάκι του xtrail σε ένα ποταμάκι κατευθηνθήκαμε προς Σέρρες
Τέλος χτυπήσαμε ένα γλυκάκι μέσα στις Σέρρες και αφού οι παντρεμένοι αποχώρησαν γιατί η κατάσταση αρχισε να γίνεται δύσκολη με αυτά που κυκλοφορούσαν, εμείς πήγαμε για ένα καφεδάκι στην παραλία των Σερρών
, που δεν ήταν καθόλου άσχημα. Και να σκεφτεί κανεις πως είναι κλειστά τα πανεπιστήμια αυτή την εποχή