PLEASE HELP - PANIC
Έμπειροι nivakides offroaders σας παρακαλώ θα θέλα εαν γνωρίζετε να με βοηθήσετε και να απαντήσετε στο μυνημά μου. Είμαι πάρα πολύ αγχωμένος.
Λοιπόν για να τα πάρω τα πράγματα από την αρχή και να σας πώ τι ακριβώς έχει συμβεί.
Το Σάββατο το πρωί πήγα με την κοπελιά μου εκδρομή στην ορεινή Κορινθία.
Ως γνωστόν εδώ και 10 μέρες έχω αγοράσει ένα ολοκαίνουργιο NIVA με το οποίο είμαι ξετρελλαμένος. Πήγαμε λοιπόν στη Στυμφαλία. Άφοβα άφησα την άσφαλτο κάποια στιγμή και πήρα ένα χωματόδρομο που οδηγούσε κοντά στη λίμνη. Εντάξει λέω δεν έγινε και τίποτα θα πλησιάσω λίγο μέχρι εκεί που με παίρνει να δούμε και κανά όμορφο τοπίο αλλά και να μην ζορίσω το niva που είναι καινούργιο (έχω κάνει 1100χλμ). Κάποια στιμγή το αράζω και βγαίνω έξω. Ήταν φανταστικά. Ενθουσιάστικα. Μπροστά μου απλωνότανε ένα πανέμορφο πεδινό τοπίο με ένα πολυ λεπτό στρώμα απο γρασίδι. Ξαναπήρα το τζιπάκι και άρχισα να προχωράω όλο και πιό πολύ όσο έβλεπα αυτό το λεπτό στρώμα από γρασίδι. ΠΟΥ ΝΑ ΞΕΡΑ Ο ΑΜΟΙΡΟΣ. ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΕΙΡΟΣ ΓΑΜΩΤΟ. Λίγο πιό πέρα και κάτω από το πανέμορφο και ύπουλο γρασίδι υπήρχες βούρκος. ΝΑΙ ΒΟΥΡΚΟΣ. Το τζιπ βούλιαξε μέχρι και τα σκαλοπάτια στις πόρτες. Βγήκα έξω και δεν πίστευα στα μάτια μου. Το τζιπ είχε βουλιάξει ενώ εγώ μονομιάς βούλιαξα σχεδόν μέχρι και τα γόνατα. Απελπίστηκα. Δεν ήξερα τι να κάνω. Μπαίνω μέσα στο τζιπ και προσπαθώ να κουνηθώ. Μάταια. Αναγκάζομαι να βάλω το μπλοκέ παρόλο που μου είπαν να μην το χρησιμοποιήσω πριν το πρώτο service. Μάταια. Εκεί το ζόρισα. Το ένιωσα. Ξαφνικά άρχισαν να βγαίνουν καπνοί από τις γρύλιες . Μύριζε καμμένο. Δεύτερο κύμα απελπισίας. Πάει το γάμ...... σκέφτηκα. Αφήνουμε το τζιπ και πάμε για βοήθεια. Μισή ώρα μετά ένα τρακτέρ (καλά να είναι ο άνθρωπος) μας τράβηξε έξω από την λάσπη. Μου είπε πως μάλλον ζορίστηκε ο δίσκος για αυτό και έβγαζε καπνούς. Ο ξαδερφός μου αργότερα μου είπε πως μάλλον ήταν η υγρή λάσπη που ακουμπούσε στα καυτά μέρη του τζιπ και να μην ανυσηχώ γιατί είναι σκυλί. Πήραμε το τζιπ και φύγαμε. Από εκείνο το σημείο αρχίζουν τα προβλήματα. Βγήκαμε στην άσφαλτο. Ωχ λες και οδηγούσα άλλο όχημα από αυτό που ήξερα. Τρομερή αστάθεια και το τιμόνι τράνταζε τρελλά μόλις έπιανα τα 50- 60 χλμ την ώρα. Το ίδιο και ολόκληρο το τζιπ. Τρελλό τράνταγμα. Σταματάω. Κοιτάω από κάτω. Τα πάντα καλυμμένα από την λάσπη η οποία είχε γίνει σκληρή σαν πέτρα. Η κοπελιά μου μου λέει. Πάμε να το πλύνουμε από κάτω η λάσπη είναι μου λέει. Με τα χίλια ζόρια βρίσκω ένα χριστιανό σε ένα βενζινάδικο και του ρίχνουμε νερό με πιεστικό χωρίς όμως να το σηκώσουμε γιατί δεν είχε αναβατήρα. Όσο μπορούσαμε. Τεράστιες λασπόπετρες πέφτανε κάτω. Ότι μπορούσαμε να δούμε. Τα χοντρά. Φέυγω. Φανερή βελτίωση. Το τράνταγμα σταμάτησε αλλά ξανάρχιζε δυνατά μόλις έπιανα τα 95χλμ την ώρα τώρα πιά. Πριν γίνουν όλα αυτά έτρεχα άνετα με 100χλμ/ώρα χωρίς τριγμούς. Φτάνοντας Αθήνα και παρκάροντας στο σπίτι μου με τέρμα στριμμένο το τιμόνι ακούω ένα γκουπ. Τι ήταν αυτό?? Κοιτάω κάτω και βλέπω κομμάτι λάσπης στην άσφαλτο. Καλά κρασιά. ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΜΕ. PLEASE. ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΖΗΜΙΑ?? ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΕΣΑΣ??? ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ??? ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΕΒΑΛΑ ΤΟ ΜΠΛΟΚΕ ΠΡΙΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ SERVICE????