Υπέρ της ΜΟΤΟΕ η απόφαση του δικαστηρίου


	· Κεντρική σελίδα Επιλογές · Θέματα · Κορυφαία άρθρα · Αγγελίες · Αναζήτηση ------------------------- · Συζητήσεις - Forums · Downloads · Σύνδεσμοι · Λέσχες

	Web Links
	· NoraStudio.gr · Motobet · Nora Agapi - Photographer · TheWorldOffRoad.com · Νάουσα Ημαθίας · Qashqai Club · Η ιστοσελίδα των Μεθάνων · Σύλλογος Τετρακίνησης Μαγνησίας · JimnyClub.gr · MotoRidersClub

Υπέρ της ΜΟΤΟΕ η απόφαση του δικαστηρίου

Δικαιώνεται η προσφυγή της κατά του Δημοσίου και της ΕΛΠΑ

Εδώ και χρόνια η ΜΟΤΟΕ προσπαθεί να εφαρμόσει τον αθλητικό νόμο στην μοτοσυκλέτα συναντώντας προβλήματα που έχουν οδηγήσει ακόμα και σε ματαίωση αγώνων. Το «γκρίζο» σκηνικό υπάρχει μεταξύ αθλητικού νόμου και ΚΟΚ.

Με την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών 2761/2009, η ΜΟΤΟΕ δικαιώνεται και αποζημιώνεται με 5.000.000 δρχ (η αρχική αγωγή είχε κατατεθεί το 2000!) λόγο του ότι δεν της είχε επιτραπεί να διεξάγει το κύπελλο αγώνων που είχε εξαγγείλει.

Η απόφαση αυτή ανοίγει το δρόμο και σε άλλα σωματεία που ματαίωσαν αγώνες να προχωρήσουν σε αγωγές στα βήματα της ΜΟΤΟΕ.

Η απόφαση:

Aριθμός απόφασης 2761/2009

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Τμήμα 1ο Τριμελές

Αποτελούμενο από τους: Ηρακλή Μπούνια Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Νικόλαο Ξινταρόπουλο και Δέσποινα Βήχου – Τάταρη – Εισηγήτρια, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων και Γραμματέα τον Βασίλειο Ράγκο Δικαστικό υπάλληλο, συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 4 Μαίου 2009 για να δικάσει την από 25η Μαίου 2005 (αρ. καταχ. ΑΒΕΜ 272/2006) έφεση του Ν.Π.Ι.Δ. με την επωνυμία Μοτοσυκλετιστική Ομοσπονδία Ελλαδος (ΜΟΤ.Ο.Ε) που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Λαγουμτζή αρ. 44) και παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο του Δικηγόρο Θεόδωρο Γαζούλη καταθέτοντας την προβλεπόμενη δήλωση του άρθρου 133 παρ. 2 του
Κ.Δ.Δ. κατά των

1) Ελληνικού Δημοσίου που εκπροσωπείται από τον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών και παραστάθηκε με το Δικαστικό αντιπρόσωπό του Ν.Σ.Κ. Παντελή Παπαδάκη καταθέτοντας την προβλεπόμενη δήλωση του άρθρου 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ. και

2) Ν.Π.Ι.Δ. Ελληνική Λέσχη Αυτοκινήτου και Περιηγήσεων (ΕΛΠΑ) που εδρεύει στην Αγία Παρασκευή Αττικής Λεωφόρος Μεσογείων αρ. 395) και παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο του δικηγόρο Φίλιππο Φυλακτόγλου.

Το Δικαστήριο, Μελέτησε τη δικογραφία και σκέφτηκε σύμφωνα με το Νόμο

1) Επειδή η κρινόμενη έφεση νόμιμα φέρεται για περαιτέρω συζήτηση μετά την 3739/2008 αναβλητική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου και την 3652/2006 προδικαστική απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου με την οποία παραπέμφθηκε για επίλυση στο δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προδικαστικά ερωτήματα αφού εκδόθηκε η απόφαση της 1ης Ιουλίου 2008
(υπόθεση C-49/07) του Δικαστηρίου αυτού (Δ.Ε.Κ.). Με την έφεση αυτή ζητείται παραδεκτώς η εξαφάνιση της 10426/2004 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Αθηνών με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή του εκκαλούντος σωματείου με την επωνυμία Μοτοσυκλετιστική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΜΟΤΟΕ) κατά του Ελληνικού Δημοσίου με αίτημα την καταβολή ποσού 5.000.000 δραχμών ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την κατά τους ισχυρισμούς του παράνομη σιωπηρή άρνηση του εφεσιβλήτου δημόσιου να του χορηγήσει άδεια διεξαγωγής αγώνων μοτοσυκλέτας ενώ έγινε δεκτή η υπέρ του δημοσίου πρόσθετη παρέμβαση της Ελληνικής Λέσχης Αυτοκινήτου και Περιηγήσεων (ΕΛΠΑ) .

2) Επειδή στο άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα ορίζεται ότι: «για παράνομες πράξεις u942 ή παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το Δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, εκτός αν η πράξη ή η παράλειψη έγινε κατά την παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος…».

Η αποζημίωση αυτή μπορεί να συνίσταται, μεταξύ άλλων, και στην, κατ’ άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, την οποία δικαιούται να ζητήσει και το Νομικό Πρόσωπο (ΣτΕ 2168/2007 7μελές). Από τη διάταξη του άρθρου 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, με την οποία θεσπίζεται η ευθύνη προς αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου από τις παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του κατά την υπό τούτων άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, συνάγεται ότι για την εφαρμογή της διάταξης αυτής απαιτείται, μεταξύ άλλων, με την πράξη ή παράλειψη ή υλική ενέργεια των οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου να παραβιάζεται κανόνας δικαίου, με τον οποίο προστατεύεται ατομικό δικαίωμα ή συμφέρον. Επομένως, μπορεί να
προκύψει ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου προς αποζημίωση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 105 του Εισαγωγικόυ Νόμου του Αστικού Κώδικα, και από την εκ μέρους της Ελληνικής Πολιτείας νομοθέτηση δια των αρμοδίων, κατά το Σύνταγμα, οργάνων της ή από την παράλειψη των οργάνων τούτων να νομοθετήσουν, εάν από τη νομοθέτηση αυτή ή την παράλειψη νομοθέτησης γεννάται αντίθεση προς υπερκείμενους και επικρατούντες κανόνες δικαίου όπως είναι, μεταξύ άλλων, οι κυρωθείσες με νόμο διεθνείς συμβάσεις (ΣτΕ 1141/1999, ΔΕΚ υπόθ. C-6/90, 9/90 Francovich και Bonifaci, Σύλ. 1991, Ι-5357, υπόθ. C-46/93, Brasseri bu Pechiur, Σύλλ. 1996, Ι-1029).

Περαιτέρω, στο άρθρο 49 του, κατά τον κρίσιμο χρόνο 2000, ισχύοντος Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ν. 2696/1999, ΦΕΚ 57Α΄) ορίζονται τα εξής:

«1) Αγώνες ζωηλάτων οχημάτων, ζώων, ποδηλάτων, αυτοκινήτων, τρίτροχων οχημάτων, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων στις δημόσιες ή ιδιωτικές οδούς και χώρους, επιτρέπεται να γίνουν μόνο ύστερα από σχετική άδεια.
2) Η κατά την προηγούμενη παράγραφο άδεια δίνεται: α).. β)… γ) για όλους τους αγώνες αυτοκινήτων τρίτροχων οχημάτων, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων από τον Υπουργό Δημόσια Τάξης ή τον υπ’ αυτού εξουσιοδοτημένων Αρχών, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Νομικού Προσώπου που εκπροσωπεί επίσημα, στην Ελλάδα τη Διεθνή Ομοσπονδία Αυτοκινήτων (ΔΟΑ), τη Διεθνή Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτα (ΔΟΜ) και προκειμένου για αγώνες παλαιών αυτοκινήτων, τη Διεθνή Ομοσπονδία Παλαιού Αυτοκινήτου (ΔΟΠΑ)…».

Επίσης, στο άρθρο 134 παρ. 8 του ν. 2725/1999 (ΦΕΚ 121Α΄) προβλέπονται τα εξής: «Τα μηχανοκίνητα αγωνίσματα και οι σχετικοί κλάδοι άθλησης αυτών (αυτοκίνητο, φόρμουλα, καρτ, δίκυκλο κλπ) αποτελούν αθλητική δραστηριότητα, η οποία διέπεται από τις διατάξεις του παρόντος νόμου». Ακόμη, το άρθρο 82 (πρώην άρθρο 86) της Συνθήκης ΕΚ, η οποία κυρώθηκε με το νόμο 945/1979 (ΦΕΚ Α΄170), όπως αυτή τροποποιήθηκε, ορίζεται ότι:

«Είναι ασυμβίβαστη με την κοινή αγορά και απαγορεύεται κατά το μέτρο που δύναται να επηρεάσει το εμπόριο μεταξύ κρατων μελών, η καταχρηστική εκμετάλλευση από μία ή περισσότερες επιχειρήσεις της δεσποζούσης θέσεώς τους εντός της κοινής αγοράς ή σημαντικού τμήματός της. Η κατάχρηση αυτή δύναται να συνίσταται ιδίως: α) στην άμεση ή έμμεση επιβολή μη δικαίών τιμών αγοράς ή πωλήσεως ή άλλων όρων συναλλαγής, β) στον περιορισμό της παραγωγής, της διαθέσεως ή της τεχνολογικής αναπτύξεως επί ζημία των καταναλωτών, γ) στην εφαρμογή ανίσων όρων επι ισοδυνάμων παροχών έναντι των εμπορικώς συναλλασσομένων, με αποτέλεσμα να περιέχονται αυτοί σε μειονεκτική θέση στον ανταγωνισμό, δ) στην εξάρτηση της συνάψεως συμβάσεων από την αποδοχή, εκ μέρους των συναλλασσομένων, προσθέτων παροχών που εκ φύσεως ή σύμφωνα με τις εμπορικές συνήθειες δεν έχουν σχέση με το αντικείμενο των συμβάσεων αυτών».

Τέλος, στο άρθρο 86 (πρώην άρθρο 90) της ίδιας συνθήκης ορίζονται τα εξής:
«1) Τα κράτη μέλη δεν θεσπίζουν ούτε διατηρούν μέτρα αντίθετα προς τους κανόνες της παρούσης συνθήκης, ιδίως προς εκείνους των άρθρων 12 και 81 μέχρι και 89, ως προς τις δημόσιες επιχειρήσεις και τις επιχειρήσεις στις οποίες χορηγούν ειδικά ή αποκλειστικά δικαιώματα.
2) Οι επιχειρήσεις που είναι επιφορτισμένες με τη διαχείριση υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος ή που έχουν χαρακτήρα δημοσιονομικού μονοπωλίου υπόκεινται στους κανόνες της παρούσης συνθήκης, ιδίως στους κανόνες ανταγωνισμού κατά το μέτρο που η εφαρμογή των κανόνων αυτών δεν εμποδίζει νομικά ή πραγματικά την εκπλήρωση της ιδιαίτερης αποστολής που τους έχει ανατεθεί. Η ανάπτυξη των συναλλαγών δεν πρέπει να επηρεάζεται σε βαθμό ο οποίος θα αντέκειτο..».

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα ακόλουθα: το εκκαλούν σωματείο με την επωνυμία Μοτοσυκλετιστική Ομοσπονδία Ελλάδος (ΜΟΤΟΕ), υπέβαλε την από 13/2/2000 αίτηση προς το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, με την οποία ζήτησε να του χορηγηθεί άδεια για τέλεση αγώνων στο πλαίσιο του Πανελλήνιου Κυπέλλου της ΜΟΤΟΕ σύμφωνα με το επισυναπτόμενο σε αυτήν πρόγραμμα. Στο πρόγραμμα αγώνων μοτοσικλέτας περιλαμβάνονταν διάφοροι τύποι 28 αγώνων με ημερομηνίες τέλεσης από 26/3/2000 έως 3/12/2000 και διοργανώτριες λέσχες τις ΑΕ.ΜΟ.ΖΑ. (Ζαρός Ηρακλείου), ΜΟΚ (Καστοριά), ΜΟΘ (Θεσσαλονίκη), ΜΟΓ (Γρεβενά, Ε-75 Φίλοι Μοτοσυκλέτας (Πειραιάς), ΛΕΜΜ (Μέγαρα), ΛΕΔΙΛΑ (Λαμία), ΜΟΛΕΤ (Τρίκαλα) και Μοτολέσχη Καβάλας. Το πρόγραμμα αγώνων διαβιβάστηκε στις 8/2/2000 στην Ελληνική Λέσχη Αυτοκινήτων και Περιγήσεων (ΕΛΠΑ), Σωματείο μη κερδοσκοπικό το οποίο εκπροσωπεί στην Ελλάδα τη Διεθνή Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας, για να παράσχει τη σύμφωνη γνώμη της εντός διημέρου, ως προς τη χορήγηση της άδειας κατά τις διατάξεις του άρθρου 49 παρ. 2 του ΚΟΚ δεδομένου ότι η ΕΛΠΑ συμμετέχει στη Διεθνή Ομοσπονδία Μοτοσικλέτας και την εκπροσωπεί στην Ελλάδα.

Η ΕΛΠΑ, με την από 16/3/2000 επιστολή της προς το εκκαλούν σωματείο ζήτησε από αυτό να προσκομίσει ειδικό κανονισμό κάθε αγώνα δύο μήνες πριν από την ημερομηνία τέλεσης ώστε να είναι δυνατός ο έλεγχος των στελεχών του αγώνα, της διαδρομής ή της πίστας που θα διεξαχθεί ο αγώνας, των μέτρων ασφαλείας που θα ληφθούν και, γενικά, όλων των όρων ασφαλούς διεξαγωγής του αγώνα.

Επίσης, με την ανωτέρω επιστολή η ΕΛΠΑ ζήτησε να καταθέσουν οι Λέσχες που θα διοργανώσουν τους αγώνες αντίγραφο του καταστατικού τους στην ΕΛΠΑ/ΕΘΕΑΜ (Εθνική Επιτροπή Αγώνων Μοτοσικλέτας). Με την 28/5-5-2000 αίτηση προς το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης το εκκαλούν επανέλαβε το αίτημά του για χορήγηση της άδειας διεξαγωγής 6 αγώνων τύπου scramble, enduro και baby cross για ημερομηνίες 9-7-2000 έως 26- 11-2000 με 6 διοργανώτριες λέσχες και υπέβαλλε συνημμένα τους ειδικούς κανονισμούς τέλεσης των αγώνων καθώς και αντίγραφα των καταστατικών των ως άνω Λεσχών μελών της.

Η αίτηση αυτή μαζί με τα συνημμένα δικαιολογητικά διαβιβάστηκε από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης στην ΕΛΠΑ προκειμένου να χορηγήσει τη σύμφωνη γνώμη της για τη διενέργεια των αγώνων με το 2501/18/10- γ/20.5.2000 έγγραφο της Διεύθυνσης u932 Τροχαίας του Κλάδου Αστυνομίας Ασφάλειας και Τάξης του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης.

Στη συνέχεια, η ΕΛΠΑ / ΕΘΕΑΜ απέστειλε στη ΜΟΤΟΕ το 336/6-7-2000 έγγραφό της, στο οποίο αναφέρονται τα εξής σχετικά με την ως άνω αίτηση της ΜΟΤΟΕ:

«1) Σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, πρωταθλήματα, κύπελλα και έπαθλα αγώνων μοτοσικλέτας, προκηρύσσει η ΕΘΕΑΜ μετά από εξουσιοδότηση της ΕΛΠΑ, η οποία είναι ο μοναδικός νόμιμος εκπρόσωπος της ΔΟΜ στην Ελλάδα.
2) Εάν κάποιος φορέας ή λέσχη που πληροί τις αναγκαίες προϋποθέσεις για τη διοργάνωση και τέλεση αγώνων επιθυμεί την προκήρυξη κάποιου ειδικού κυπέλλου ή επάθλου πρέπει να απευθύνεται στην ΕΘΕΑΜ και να προτείνει τη σχετική προκήρυξη. Η ΕΘΕΑΜ αφού αξιολογήσει τους όρους της προτεινόμενης προκήρυξης αποφασίζει αναλόγως, καθορίζοντας και τους σχετικούς όρους διεξαγωγής, πάντα σύμφωνα με τους διεθνείς και εθνικούς κανονισμούς.
3) Ένα κύπελλο ή έπαθλο πρέπει να περιλαμβάνει ομοειδείς αγώνες π.χ. scramble μόνο ή enduro μόνο. Άλλες μεμονωμένες εκδηλώσεις που δεν περιλαμβάνονται στα ήδη προκηρυγμένα πρωταθλήματα, κύπελλα ή έπαθλα δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν παρά μόνο ως φιλικοί αγώνες.
4) Για να γίνει δυνατή η παροχή της σύμφωνης γνώμης για τη διοργάνωση ενός αγώνα, ακόμη και μέσα στα πλαίσια της διοργάνωσης ενός κυπέλλου ή επάθλου, ο καθένας οργανωτης που έχει αναλάβειμία από τις διοργανώσεις που θα προσμετρούν στο συγκεκριμένο κύπελλο ή έπαθλο θα πρέπει να εκπληρώνει τις προϋποθέσεις που τίθενται στον Εθνικό Αγωνιστικό Κώδικα Μοτοσικλέτας και τις εγκυκλίους της ΕΘΕΑΜ. Τέλος, θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι όταν στο μέσο της αγωνιστικής χρονιάς ζητείται η προκήρυξη επιπλέον αγώνων, οι ζητούμενες ημερομηνίες δεν θα πρέπει να επηρεάζουν τους ήδη προγραμματισμένους αγώνες και αυτό πρέπει να γίνεται προς όφελος των αναβατών και των οργανωτών. Μετά από τα παραπάνω η ΕΘΕΑΜ είναι στη διάθεσή σας για να συζητήσει τη δυνατότητα προκήρυξης κάποιου κυπέλλου ή επάθλου σύμφωνα με τους εθνικούς κανονισμους αγώνων μοτοσικλέτας για φέτος και θα περιμένει το αγωνιστικό σας πρόγραμμα για το 2001., ώστε να συμπεριληφθούν και αυτοί οι αγώνες στο ετήσιο πρόγραμμα. Το πρόγραμμά σας θα πρέπει να κατατεθεί στην ΕΘΕΑΜ – ΕΛΠΑ το αργότερο μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου 2000». Ακολούθως, με τη 43/2000/26.7.2000 αίτηση προς το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης το εκκαλούν ζήτησε να ενημερωθεί για την απόρριψη ή έγκριση της αίτησής του για χορήγηση άδειας διενέργειας αγώνων. Σε απάντηση της ανωτέρω αίτησης η Διεύθυνση Τροχαίας του κλάδου Αστυνομίας, Ασφάλειας και Τάξης του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης ενημέρωσε το εκκαλούν με το 2501/18/10-ζ/7.8.2000 έγγραφο, ότι δεν περιήλθε στην ανωτέρω Υπηρεσία έγγραφο της ΕΛΠΑ με τη σύμφωνη γνώμη της κατά το άρθρο 49 του ΚΟΚ (ν. 2696/1999).

Τελικά, το εκκαλούν άσκησε ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών την από 28/9/2000 αγωγή, με την οποία υποστήριξε ότι λόγω της παράνομης σιωπηρής απόρριψης της αίτησής του για χορήγηση άδειας διενέργειας αγώνων μοτοσικλέτας υπέστη ηθική βλάβη, διότι εθίγη το κύρος και η αξιοπιστία του ενώπιον των Σωματείων που είναι μέλη του, των Ελλήνων Μοτοσικλετιστών αλλά και του ευρέως κοινού το οποίο πληροφορήθηκε ότι δεν κρίθηκε ικανό για τη διοργάνωση κυπέλλου αγώνων μοτοσικλέτας και ζήτησε ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη το ποσό των 5.000.000 δραχμών.

Για να θεμελιώσει δε τον ισχυρισμό του περί παράνομης σιωπηρής απόρριψης της αίτησής του, υποστήριξε ότι η διάταξη του άρθρου 49 του ΚΟΚ είναι αντισυνταγματική, διότι καθιστά τη διοίκηση δέσμια ενός σωματείου, που έχει ίδια συμφέροντα από τη διοργάνωση των αγώνων, κατά παραβίαση της αρχής της αμεροληψίας των διοικητικών οργάνων. Υποστήριξε επισης το εκκαλούν σωματείο ότι η διάταξη του άρθρου 49 του ΚΟΚ αντίκειται στα άρθρα 86 παρ. 1 και 82 της Συνθ. ΕΟΚ (πρώην άρθρ. 90 και 86), τα οποία απαγορεύουν στα κράτη μέλη να χορηγηθούν σε επιχειρήσεις αποκλειστικά δικαιώματα που τους οδηγούν να εκμεταλλεύονται καταχρηστικά τη δεσπόζουσα θέση που έχουν εντός της κοινής αγοράς, διότι η διάταξη, με την οποία απαιτείται για την χορήγηση άδειας αγώνων μοτοσικλέτας ή προηγούμενη σύμφωνη γνώμη της ΕΛΠΑ, σωματείου που είναι το ίδιο διοργανωτής αγώνων, μπορεί να εξασφαλίσει στο ανωτέρω σωματείο ένα αδιαμφισβήτητο μονοπώλιο και ζητήθηκε από το Πρωτοδικείο να υποβάλει προδικαστικο ερώτημα στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ως προς τη συμβατότητα του άρθρου 49 του ΚΟΚ προς τα άρθρα 82 και 86 της Συνθήκης.

Η ΕΛΠΑ άσκησε πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του Ελληνικού δημοσίου. Με το δικόγραφο της παρέμβασής της η ΕΛΠΑ επισύναψε, μεταξύ άλλων, το καταστατικό της ως σωματείο υ που ιδρύθηκε το 1924 και το βιβλίο της χρονιάς (2000) για τους αγώνες μοτοσικλέτας που εκδόθηκε από την Εθνική Επιτροπή Αγώνων Μοτοσικλέτας (ΕΘΕΑΜ), την οποία έχει συστήσει η ΕΛΠΑ εκχωρώντας της την αρμοδιότητα ελέγχου της εθνικής αγωνιστικής δραστηριότητας και το καθήκον της άσκησης της αθλητικής εξουσίας του μηχανοκίνητου αθλητισμού μοτοσικλέτας σε ολόκληρη τη χώρα. Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται οι εγκύκλιοι της ΕΘΕΑΜ για το έτος 2000, οι οποίες αφορούν τα δικαιολογητικά έκδοσης άδειας διαγωνιζομένων, τους κανονισμούς αγώνων που πρέπει να κατατίθενται, τον προσδιορισμό των παραβόλων και λοιπών θεμάτων οικονομικής φύσεως κλπ. Στο ίδιο βιβλίο περιλαμβάνεται ο Εθνικός Αθλητικός Κανονισμός Μοτοσικλέτας (ΕΑΚΜ). Στο άρθρο 10.7 του ΕΑΚΜ αναφέρεται «κάθε αγωνιστική συνάντηση που περιλαμβάνει αγώνες πρωταθλημάτων, κυπέλλων ή επάθλων της ΕΘΕΑΜ / ΕΛΠΑ μπορεί να συνδυαστεί με την εμπορική προβολή ενός υποστηρικτή που θα αναφέρεται στον τίτλο ή στον υπότιτλο των αγώνων μόνον μετά από τη σύμφωνη γνώμη της ΕΘΕΑΜ/ΕΛΠΑ.

Επίσης στο άρθρο 60.6 του ίδιου Κανονισμού αναφέρεται: «Κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών συναντήσεων επιτρέπεται η διαφήμιση πάνω σε αναβάτες και μοτοσικλέτες. Όσον αφορά το κράνος επιτρέπεται η διαφήμιση σε αυτό σε όση έκταση μπορεί να γίνει, χωρίς να επηρεάσει τα τεχνικά του χαρακτηριστικά. Στους αγώνες ταχύτητας και motocross των πρωταθλημάτων, κυπέλλων και επάθλων της ΕΘΕΑΜ/ΕΛΠΑ οι διοργανωτές δεν έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν σε έναν αναβάτη, επιβάτη, ή σε μία μηχανή να διαφημίσει οποιοδήποτε προϊόν εκτός και αν λάβουν την έγκριση του διαγωνιζομένου. Όταν βρίσκεται σε ισχύ ένα συμβόλαιο της ΕΘΕΑΜ/ΕΛΠΑ για χορηγία οι αναβάτες, επιβάτες και μοτοσικλέτες υποχρεούνται να τηρούν τους όρους αυτού του συμβολαίου».

Στο άρθρο 110.1 του κανονισμού προβλέπεται ότι: «Ο οργανωτής είτε απευθείας είτε μέσω της εποπτεύουσας αρχής πρέπει να μεριμνήσει για την ασφαλιστική κάλυψη της αγωνιστικής συνάντησης που να περιλαμβάνει τις ευθύνες του ιδίου των κατασκευαστών, των αναβατών, των επιβατών… για την περίπτωση ατυχημάτων και ζημιών προς τρίτους κατά τη διάρκειά της και τη διάρκεια των δοκιμών».

Η πιο πάνω αγωγή του εκκαλούντος σωματείου απορρίφθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση, ενώ έγινε δεκτή η πρόσθετη παρέμβαση της ΕΛΠΑ με την αιτιολογία, ιδίως, αφενός ότι το άρθρο 49 του ΚΟΚ εξασφαλίζει την τήρηση των διεθνών κανόνων ασφαλούς διεξαγωγής αγώνων μοτοσικλέτας και αφετέρου ότι το εκκαλούν δεν ισχυρίσθηκε ότι η εν λό΄γω ρύθμιση οδηγεί σε δεσπόζουσα θέση εντός της κοινής αγοράς, ούτε η ρύθμιση αυτή μπορεί να επηρεάσει το εμπόριο μεταξύ των κρατών, ούτε ότι η ΕΛΠΑ προέβη σε καταχρηστική εκμετάλλευση της θέσης αυτής. Κατά της ως΄ανω απόφασης το εκκαλούν άσκησε την κρινόμενη έφεση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο δέχθηκε τα εξής: Οι δραστηριότητες της ΕΛΠΑ δεν εξαντλούνται στο αυστηρά αθλητικό πεδίο, ήτοι στην εξουσία που της απονέμει το άρθρο 49 του ΚΟΚ, δεδομένου ότι ασκεί και οικονομικές δραστηριότητες, οι οποίες συνίστανται στη σύναψη συμβάσεων χορηγιών διαφημίσεων και ασφαλίσεων, στο πλαίσιο της διοργάνωσης αθλητικών εκδηλώσεων στον τομέα του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Ως εκ τούτου, γεννάται το ερώτημα αν η ΕΛΠΑ μπορεί να χαρακτηρισθεί ως επιχείρηση κατά την έννοια του κοινοτικού δικαίου ανταγωνισμού, ιδίως των άρθρων 82 ΕΚ και 86 ΕΚ, οπότε υπόκειται στην απαγόρευση καταχρήσεως δεσπόζουσας θέσης. Επίσης, σύμφωνα με το΄αρθρο 49 του ΚΟΚ η ΕΛΠΑ είναι το μοναδικό νομικό πρόσωπο που δικαιούται να παράσχει σύμφωνη γνώμη επί οποιασδήποτε υποβαλλόμενης αιτήσεως διοργανώσεως αγώνα μοτοσικλέτας, παράλληλα δε η ίδια αναλαμβάνει την οργάνωση αγώνων και αθλοθετήσεων καθώς και τις ως άνω οικονομικές δραστηριότητες. Εξάλλου, το εκκαλούν στο οποίο δεν χορηγείται άδεια διοργανώσεως αγώνα μοτοσικλέτας, διότι δεν έλαβε τη σύμφωνη γνώμη της ΕΛΠΑ, δε διαθέτει αποτελεσματικό ένδικο βοήθημα κατά μιας τέτοιας απόφασης.

Ειδικότερα, αφενός δεν προβλέπεται ότι οι αρνήσεις της ΕΛΠΑ να παράσχει σύμφωνη γνώμη πρέπει να είναι αιτιολογημένες, και, αφετέρου όταν η άρνηση του αρμόδιου Υπουργείου να χορηγήσει άδεια προσβάλλεται με ένδικο βοήθημα αντλούμενο από έλλειψη αιτιολογίας και το ένδικο αυτό βοήθημα ευδοκιμεί, δεν προβλέπεται από το νόμο ότι η άδεια χορηγείται στον αιτούντα.

Επιπλέον η ΕΛΠΑ δεν υφίσταται έλεγχο ή οποιαδήποτε αξιολόγηση ως προς τη χρήση της εξουσίας που της απονέμει το άρθρο 49 του ΚΟΚ. Η κατάσταση αυτή φέρει προ τετελεσμένου κάθε πρόσωπο το οποίο προέρχεται από άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και επιθυμεί να διοργανώσει αγώνες μοτοσικλέτας στην Ελλάδα. Έτσι, με τα δεδομένα αυτά, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με την 3652/2006 απόφασή του παρέπεμψε για επίλυση στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τα εξής προδικαστικά ερωτήματα:

«1) Μπορούν να ερμηνευτούν τα άρθρα 82 και 86 της Συνθήκης ΕΚ, έτσι ώστε να περιλαμβάνουν τη ρυθμιστική τους εμβέλεια και τη δραστηριότητα Νομικού προσώπου με την ιδιότητα του εθνικού αντιπροσώπου της διεθνούς Ομοσπονδίας Μοτοσικλέτας, το οποίο ασκεί οικονομική δραστηριότητα, όπως αυτή περιγράφηκε ανωτέρω με τη σύναψη συμβάσεων χορηγιών, διαφημίσεων και ασφαλίσεων, στα πλαίσια των αθλητικών διοργανώσεων μηχανοκίνητου αθλητισμού στις οποίες προβαίνει;
2. Σε καταφατική απάντηση, συνάδει προς τις εν λόγω διατάξεις της Συνθήκης η διάταξη του άρθρου 49 του ν. 2696/1999, με την οποία, προκειμένης έκδοσης από την αρμόδια εθνική δημόσια αρχή (εν προκειμένω το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης) άδειας οργάνωσης αγώνα μηχανοκίνητων οχημάτων, δίδεται στο ως άνω νομικό πρόσωπο η εξουσία παροχής σύμφωνης γνώμης για τη διενέργεια του αγώνα, χωρία να τίθενται στην εξουσία αυτή περιορισμοί, δεσμεύσεις και έλεγχος».

Επί των προδικαστικών αυτών ερωτημάτων εκδόθηκε η απόφαση της 1ης Ιουλίου 2008 (υπόθεση C-49/07) του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (Δ.Ε.Κ.), το οποίο αποφάνθηκε ότι: «Νομικό πρόσωπο οι δραστηριότητες του οποίου συνίστανται όχι μόνο στη συμμετοχή στις διοικητικές αποφάσεις με τις οποίες χορηγείται η άδεια διοργανώσεως αγώνων μοτοσικλέτας, αλλά και στη διοργάνωση από το ίδιο τέτοιων αγώνων και στη σύναψη, στο πλαίσιο αυτό, συμβάσεων χορηγιών, διαφημίσεων και ασφαλίσεων εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 82 ΕΚ και 86 ΕΚ. Τα άρθρα αυτά απαγορεύουν εθνική ρύθμιση η οποία απονέμει σε νομικό πρόσωπο, το οποίο διοργανώνει αγώνες μοτοσικλέτας και συνάπτει στο πλαίσιο αυτό συμβάσεις χορηγιών, διαφημίσεων και ασφαλίσεων, εξουσία παροχής σύμφωνης γνώμης επί των υποβαλλομένων αιτήσεων χορηγήσεως αδείας για τη διοργάνωση τέτοιων αγώνων, χωρίς η εξουσία αυτή να υπόκειται σε περιορισμούς, δεσμεύσεις και έλεγχο».

5. Επειδή, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην ανωτέρω απόφαση του ΔΕΚ, η οποία δεσμεύει τον εθνικό δικαστή, το νομικό πρόσωπο της ΕΛΠΑ εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των άρθρων 82 και 86 της Συνθήκης ΕΚ, γιατί οι δραστηριότητές του συνίστανται όχι μόνο στη συμμετοχή στις διοικητικές αποφάσεις, με τις οποίες χορηγείται άδεια διοργανώσεως αγώνων μοτοσικλέτας, αλλά και στη διοργάνωση από το ίδιο τέτοιων αγώνων και στη σύναψη, στο πλαίσιο αυτό, συμβάσεων χορηγιών, διαφημίσεων και ασφαλίσεων, όπως περιγράφηκε ανωτέρω. Επίσης τα άρθρα αυτά (82 και 86 ΕΚ) απαγορεύουν εθνική ρύθμιση, η οποία απονέμει στο νομικό πρόσωπο, εξουσία παροχή3ς σύμφωνης γνώμης επί των υποβαλλομένων αιτήσεων χορηγήσεως αδείας για τη διοργάνωση τέτοιων αγώνων, χωρίς η εξουσία αυτή να υπόκειται σε περιορισμούς, δεσμεύσεις και έλεγχο. ΄Ετσι, το να ανατίθεται στην ΕΛΠΑ, η οποία διοργανώνει και εκμεταλλεύεται εμπορικά η ίδια αγώνες μοτοσικλέτας, η παροχή στην αρμόδια διοικητική αρχή σύμφωνης γνώμης επί των αγώνων, ισοδυναμεί de facto με παραχώρηση σε αυτήν της εξουσίας επιλογής των προσώπων στα οποία επιτρέπεται η διοργάνωση των εν λόγω αγώνων, καθώς και της εξουσίας καθορισμού των προϋποθέσεων υπό τις οποίες διοργανώνονται οι αγώνες αυτοί και με παροχή σ΄ αυτήν προφανούς πλεονεκτήματος έναντι των ανταγωνιστών της και οδηγεί σε καταχρηστική εκμετάλλευση της δεσπόζουσας θέσης της, αφού μπορεί να παρεμποδίσει την πρόσβαση των ανταγωνιστών της στην οικεία αγορά καθώς και να οδηγήσει σε νόθευση του ανταγωνισμού με την ευνοϊκή μεταχείριση των αγώνων που διοργανώνει ή συνδιοργανώνει (βλ. Σκέψεις 49-52 της ανωτέρω απόφασης του ΔΕΚ). Με τα δεδομένα αυτά, οι προπαρατιθέμενες διατάξεις του άρθρου 49 του ΚΟΚ είναι αντίθετες προς τις διατάξεις των άρθρων 82 και 86 της Συνθήκης ΕΚ που μνημονεύτηκαν. Συνεπώς, τα όργανα του εφεσίβλητου Δημοσίου παρανόμως απέρριψαν σιωπηλά την από 5/5/2000 αίτηση του εκκαλούντος για χορήγηση άδεια διεξαγωγής αγώνων και επομένως στοιχειοθετείται ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου για αποζημίωση κατ΄ άρθρο 105 του ΕισΝΑΚ, κατά το βάσιμο λόγο της έφεσης, όσα δε αντίθετα ισχυρίζονται το Δημόσιο και η ΕΛΠΑ πρέπει ως αβάσιμα. Συνακόλουθα, η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση που έκρινε διαφορετικά και να αποδοθεί το καταβληθέν παράβολο στο εκκαλούν. Περαιτέρω, κρατώντας την υπόθεση και δικάζοντας την αγωγή το Δικαστήριο κρίνει u972 ότι το εκκαλούν-ενάγον σωματείο υπέστη ηθική βλάβη, λόγω στέρησης της αδείας διοργάνωσης των εν λόγω αγώνων, διότι εθίγη το κύρος και η αξιοπιστία του ενώπιον των σωματείων που είναι μέλη του, των ελλήνων μοτοσικλετών αλλά και του ευρέως κοινού, το οποίο πληροφορήθηκε ότι δεν του χορηγήθηκε άδεια για την διοργάνωση κυπέλλου αγώνων μοτοσικλέτας, η οποία προσδιορίζεται ενόψει των πιο πάνω περιστατικών στο εύλογο, κατά την κρίση του, ποσό των 14.673,51 ευρώ (ή 5.000.000 δρχ.), κατά το βάσιμο λόγο της αγωγής, όλοι δε οι αντίθετοι ισχυρισμοί του Δημοσίου και της ΕΛΠΑ πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.

6. Επειδή, κατ΄ ακολουθία, πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή του εκκαλούντος- ενάγοντος (ΜΟΤΟΕ), να απορριφθεί η παρέμβαση της ΕΛΠΑ και να υποχρεωθεί το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλλει στο εκκαλούν-ενάγον το ποσό των 14.673,51 ευρώ νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής. Τέλος, πρέπει να καταλογιστούν σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και της ΕΛΠΑ κατά ίσα μέρη, τα δικαστικά έξοδα

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την έφεση.
Εξαφανίζει τη 1426/2004 οριστική απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών.
Ορίζει να αποδοθεί το παράβολο στο εκκαλούν.

Δικάζοντας την αγωγή.
Δέχεται αυτήν.
Υποχρεώνει το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλλει, νομιμοτόκως, από την επίδοση της αγωγής στο εκκαλούν-ενάγον (ΜΟΤΟΕ) το ποσό των 14.673,51 ευρώ.
Απορρίπτει την παρέμβαση.
Καταλογίζει σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και της ΕΛΠΑ κατ΄ ίσα μέρη τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος-ενάγοντος, τα οποία ανέρχονται σε 1242 ευρώ.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 7 Οκτωβρίου 2009 και δημοσιεύθηκε στην ίδια πόλη στο ακροατήριο του Δικαστηρίου σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 30 Οκτωβρίου 2009.


	Επιλέξτε γλώσσα

[ Page created in 0.039115 seconds. ]