| |
 Λίγες
ώρες πρίν την επίσημη απονομή του Κυπέλλου απο την ΕΛΠΑ, εμείς στο
σπίτι του ανατέλλοντος ηλίου «The House of the Rising Sun»
στου Ψυρρή, κάναμε και μια "δική" μας!
Την Κυριακή το απόγευμα στις 7:00, όλος ο κόσμος που ακολούθησε το
θεσμό είχε την ευκαιρία να συναντηθεί, να φαει, να πιει και να
κουβεντιάσει, όχι ντυμένος «αγωνιστικά», αλλά χαλαρός και
χαμογελαστός ξέροντας ήδη το αποτέλεσμα...
 To
Party του 0-300 και του Off-Road Team άρχισε νωρίς!
Ο χώρος είχε στολιστεί, τα κύπελλα είχαν τοποθετηθεί σε περίοπτη θέση,
τα μπαλόνια είχαν φουσκωθεί και περίμεναν...
Ο κόσμος πλημμύριζε το χώρο όσο περνούσε η ώρα, αλλά το The House ποτέ
δεν γέμισε ασφυκτικά, όλους μας χώρεσε άνετα, ακόμη κι όταν γίναμε 100,
150, 200οι...
Όλος ο καλός ο κόσμος ήταν εκεί, όχι με τετρακίνητα αυτή τη φορά, ούτε
με κράνη και μπότες! Αλλά με κοστούμια, χαμόγελα, κέφι!
Οι απονομές άρχισαν με τον Δημήτρη
Αθανασουλόπουλο να ευχαριστεί τους
χορηγούς της περσινής χρονιάς και τον Δημήτρη
Τζουανόπουλο –Εμπορικό
Διευθυντή του 0-300- να τους δίνει τις αναμνηστικές πλακέτες. Παράλληλα
ευχαριστήσαμε όλους τους φορείς που βοήθησαν στο να ολοκληρωθούν οι
αγώνες την περσινή χρονιά.
Στην συνέχεια, βραβεύτηκαν πρώτα οι συμμετέχοντες στα αυτοκίνητα και
μετά στις μοτοσυκλέτες. Κύπελλα για τους 6 πρώτους του κάθε θεσμού, και
αναμνηστικές ονομαστικές πλακέτες για όλους τους υπόλοιπους που
συμμετείχαν σε περισσότερους από έναν αγώνα στο θεσμό.
Τα σχόλια και οι επευφημίες έδιναν κι έπαιρναν, άλλα ειρωνικά, κι άλλα
με χιούμορ –αλλά πάντα καλοπροαίρετα- και το χειροκρότημα έπεφτε βροχή.
Στη συνέχεια, ο Σπύρος Κατσιμαλής έκανε
μια ειδική βράβευση για την
ομάδα του Off-road.gr και τους οδηγούς που συμμετείχαν με αυτήν.
Εν μέσω φαγητού και ποτού, τα μπαλόνια άρχισαν να σκάνε, η μουσική να
δυναμώνει και αργότερα δειλά δειλά, ο χορός άρχισε να απλώνεται
παντού...
Μεταξύ άλλων ο DOC ανέφερε...
Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν για να επιτευχθεί αυτός ο θεσμός.
Πρώτα από όλα το περιοδικό 0-300 που
ήταν χορηγός επικοινωνίας και επί
της ουσίας διοργανωτής όλη τη χρονιά παίρνοντας το διοργανωτικό ρίσκο.
Θα συνεχίσει και φέτος να είναι κοντά μας στις εκδηλώσεις μας.
Επίσης το περιοδικό 4Χ4 Magazine που
αγκάλιασε την προσπάθεια εξ αρχής
και τον Γιάννη Δελή, αν και του τη χαλάσαμε με το πρόγραμμα...
Την Agripan και τα Ελαστικά Cooper κι αν είναι μαζί
μας τον κύριο
Αντώνη Θεοφίλου ή τον κ. Κώστα Παντελιά για την υποστήριξή τους, και
από ότι φαίνεται θα τους έχουμε μαζί μας και φέτος με τον Μανόλη
Εγγλεζόπουλο.
Την ΑΧΟ και τον Μελέτη
Σταμάτη, για την συμπαράστασή τους, και το AXO
Challenge που προκήρυξε ντύνοντας σε προνομιακές τιμές πάρα
πολλούς
αναβάτες. Ο Μελέτης, που αν και το ήθελε πολύ, δεν κατάφερε να
παρακολουθήσει τελικά τον θεσμό... Ίσως φέτος λοιπόν!
Το κατάστημα Hell In Store 018 στον
Πειραιά και το 001 στην Αθήνα και
τον παρολίγο συνονόματο Γιάννη Αθανασόπουλο. Θα τον δούμε και φέτος
ελπίζω συχνότερα, ίσως και ως αγωνιζόμενο! Έχει μια Dacota...
Το κατάστημα Speed Wheel και
τον Ηλία Ατσάρο, με τον οποίο μας δένουν
πολλά πράγματα, καθώς το συγκεκριμένο δίδυμο ήταν οι πρώτοι μου χορηγοί
όταν ξεκίνησα να τρέχω το 1989. Ο Ηλίας έχει κι αυτός ένα πρωτότυπο
4ροδο που προσπαθεί να καταλήξει αν είναι τζιπ ή γουρούνα, και τον
καλούμε να έρθει σε μια επόμενη διοργάνωση...
Την Μαρία Σταθάκου και την ΜΑΚΑΝ με
τα ήδη ταξιδιού για μοτοσυκλέτες
και όχι μόνο, από όπου έχουμε προμηθευτεί οι περισσότεροι τα
ηλεκτρονικά Road Book. Την ευχαριστούμε περισσότερο για την έμψυχη
παρουσία της η οποία συνεχίζεται με μεράκι και κέφι.
Τον Κίμωνα Χατζηγεωργίου και τα Ελαστικά
Χατζηγεωργίου που δεν έχει
χάσει οργάνωση ή αγώνα, έστω κι αν προσπαθούμε να τον αποτρέψουμε.
Πάντα χαμογελαστός και πάντα κεφάτος, και πάντα χαμένος... δεν θέλει εκ
πεποιθήσεως να μάθει να διαβάζει RB.
Το Off-Road.gr
και τον Σπύρο Κατσιμαλή καθώς
και τον Γιώργο Φυτά για την
σημαντική τους βοήθεια, έστω κι αν αυτή δεν φαινόταν, ή αν φαινόταν
ακόμη περισσότερο.
Η αλήθεια είναι ότι ο Σπύρος με έβαλε σε ένα τρυπάκι να επεκτείνω αυτό
που αγαπώ και το έκανα τόσα χρόνια, τα Trail Ride, η οργανωτική του
τελειομανία και υπερβολή μας έχει φέρει πολλές φορές σε συγκρούσεις,
αλλά δεν έχω ξαναδεί ποτέ άλλον άνθρωπο να με τραβάει και να με
παροτρύνει τόσο πολύ στο να κάνω πράγματα, σε μια φάση που είχα περάσει
από την πράξη και την δράση στην θεωρία... και την συντήρηση.
Τον ευχαριστώ πολύ και πιστεύω, ότι παρόλες τις διαφορετικότητές μας,
που στο κάτω κάτω χρειάζονται, μπορούμε να κάνουμε ακόμη καλύτερα
πράγματα σπρώχνοντας ο ένας τον άλλο.
Την Λέσχη Εκάλη 4Χ4 και τον
Αλέκο Αποστολίδη – γκουρού του των
χωμάτινων αγώνων 4Χ4 στην χώρα μας, που ξέρει σε κάθε χωματόδρομο στην
Ελλάδα που έχει και το παραμικρό νεροφάγωμα και τον γνωρίζουν οι πέτρες
με το μικρό του όνομα. Μαζί με την Εκάλη διοργανώσαμε με επιτυχία μαζί
2 αγώνες φέτος και σίγουρα οι δρόμοι μας θα ξαναβρεθούν.
|
 Τον
ΑΟΔΠ Πάτρας και
ειδικότερα τον Γρηγόρη Δόση και τον Ανδρέα Καρκάτσα
που συνδιοργανώσαμε τον τελευταίο και πιο επιτυχημένο αγώνα πέρυσι. Θα
συνεχίσουμε και φέτος. Υπάρχει όρεξη, υπάρχει κέφι, υπάρχει κόσμος,
πλέον υπάρχει και η εμπειρία, κι ευχόμαστε στον ΑΟΔΠ μια καινούργια
αρχή.
Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Γιώργο Διαμαντάκο και στον Δήμο
Ζαγοράς, για το Raid Πηλίου, σε ένα πανέμορφο μέρος σε έναν πρωτότυπο
αγώνα που σκοπεύουμε να το επαναλάβουμε ακόμη καλύτερο.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τον Άγγελο
Μπαβέλα και την ΕΛΠΑ για
την στήριξή της.
Θα συνεχίσουμε και φέτος. Ακόμη
πιο οργανωμένα και πιο συστηματικά.
Αυτό μπορούμε να το υποσχεθούμε. Δεν θέλουμε να κάνουμε
εκπτώσεις σε
αυτό που κάνουμε.
Θέλουμε κόσμο και δημοσιότητα, θέλουμε περισσότερους στο βουνό και
στους αγώνες μας.
Σε αυτήν την πορεία συναντούμε αντιδράσεις, αλλά κάθε δράση έχει και
την αντίδρασή της... είναι φυσικό. Και όσο μεγαλύτερη είναι η δράση,
τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η αντίδραση.
Οι απαιτήσεις μεγαλώνουν, οι κριτικές αυξάνονται – και είναι πολλές,
και οι πιθανότητες για λάθη πολλαπλασιάζονται.
Σε αυτή την πορεία δεν είμαστε αλάθητοι ούτε αυτό διεκδικούμε.
Προσπαθούμε όμως για το καλύτερο, κι αυτό δεν μπορεί κανείς να μας το
αρνηθεί. Λάθη γίνονται και θα γίνονται, κάναμε και θα ξανακάνουμε.
Θέλουμε να μας τα λετε, να τα βλέπουμε και με το άλλο μάτι, της άλλης
πλευράς, να τα αναγνωρίζουμε, γιατί έτσι είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος
ότι τουλάχιστον τα έχουμε καταλάβει ώστε να τα διορθώσουμε.
Αυτός ο κόσμος, αυτοί οι αγωνιζόμενοι, στο χώμα και στο βουνό, έχει μια
ποιότητα και μια κουλτούρα ξεχωριστή και σίγουρα μας δένουν πολύ
περισσότερα πράγματα.
Άλλωστε τα βουνά είναι πολύ μεγάλα για να τα μοιράσουμε...
Μας χωράνε όλους...
Ή όπως είπε ο φίλος ο Θοδωρής Ζήσης:
«Όλοι κρύβουμε ένα βουνό μέσα μας... Ας το
εξωτερικεύσουμε...»
Να είστε όλοι καλά!
|
More articles
|
|
| |
|
