Off-Road.gr

Θέματα Forums Αρχεία

  · Κεντρική σελίδα

Επιλογές
· Θέματα
· Κορυφαία άρθρα
· Αγγελίες
· Αναζήτηση

-------------------------
· Συζητήσεις - Forums
· Downloads
· Σύνδεσμοι
· Λέσχες
 


Web Links
  · NoraStudio.gr
· Motobet
· Nora Agapi - Photographer
· TheWorldOffRoad.com
· Νάουσα Ημαθίας
· Qashqai Club
· Η ιστοσελίδα των Μεθάνων
· Σύλλογος Τετρακίνησης Μαγνησίας
· JimnyClub.gr
· MotoRidersClub
 

 
3o Red Bull Romaniacs Hard Enduro Rally




Επτά ημέρες σκληροπυρηνικού enduro στα Καρπάθια;
Μαζί με άλλους 80+ τρελαμένους αναβάτες;
Μια ειδική κάθε μέρα με μήκος από 160 έως 230 χιλιόμετρα;
Καταπληκτικό έδαφος, χωρίς ίχνος πέτρας;
Λάσπη και βροχή μέσα στον Αύγουστο;  Ανέβασμα σε εγκαταλελειμμένα κτίρια και Jump στο κενό από το δεύτερο όροφο;
Και όλα αυτά μέσα σε μια γιορτινή ατμόσφαιρα;
Τι άλλο μπορεί να ζητήσει ένας εντουράς από τις διακοπές του;

Το πρόγραμμα των 7 ημερών περιελάμβανε ειδικές συνολικού μήκους 1300 χλμ!

1300 δύσκολα χιλιόμετρα. Ο Martin Freinademetz ξεκαθάρισε τη θέση του από την αρχή:
«Ο μέγιστος επιτρεπόμενος χρόνος καθυστέρησης είναι ο χρόνος που χρειάζεται να βγει η διαδρομή από εμένα. Πήρα την 25 θέση στο τελευταίο Erz-Hare Scramble. Κανονίστε την πορεία σας!»



Αντε να δούμε!
Οι 85 συμμετέχοντες από 15 χώρες απ’όλο τον κόσμο ξεκίνησαν με την ελπίδα του τερματισμού γνωρίζοντας από την αρχή ότι πρόκειται για την μεγαλύτερη εκτός δρόμου περιπέτεια που έχουν ζήσει.

Από αυτούς οι 61 έκαναν το όνειρο τους πραγματικότητα φτάνοντας στον τερματισμό, ζώντας μοναδικές στιγμές στον επίλογο. Όλη η πόλη του Sibiu -χιλιάδες θεατές- παρακολουθούσαν εκστασιασμένοι το θέαμα.  

Ο φετινός αγώνας έγινε στην πιο ζεστή περίοδο για την χώρα. Με μέση θερμοκρασία τους 37 βαθμούς και υγρασία που άγγιξε τα όρια της ζούγκλας!

Τρεις μέρες πριν την εκκίνηση, καταρρακτώδεις βροχές ξεχείλισαν το Δούναβη και πλημμύρησαν τις κοντινές πόλεις.

Διάολε! Η μάχη αναμενόταν σκληρή!




Για πρώτη φορά η εκκίνηση έγινε μέσα από το κέντρο της πρωτεύουσας: Το Βουκουρέστι!

Η πανέμορφη πόλη 2,5 εκατομμυρίων κατοίκων, είναι γεμάτη με κτίρια κλασσικής αρχιτεκτονικής και πολλά απομεινάρια του επιτηδευμένου μεγαλείου που προσπάθησε να δημιουργήσει ο δικτάτορας Ceausescu επί της «προεδρίας» του.

Ανάμεσα τους η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη στην Ευρώπη που δεσπόζει στο κέντρο της πόλης, εγκαταλελειμμένη πια όπως και όλα τα παρ’ολίγον "θαύματα" του δικτάτορα καθώς και τα θεμέλια της Μητροπολιτικής Όπερας που σχεδιαζόταν να καταλάβει περίπου 40,000 τετραγωνικά με στόχο να γίνει η μεγαλύτερη στον κόσμο.

Τα θεμέλια του ημιτελούς κτιρίου, διάλεξαν οι οργανωτές για την εκκίνηση του αγώνα.
Εκεί έστησαν μια  φαντασμαγορική super ειδική με πολλά τεχνητά εμπόδια, που ψυχολογικά και μόνο ήταν ικανή να κάνει να φοβίσει τους αγωνιζόμενους. 



Ο αγώνας

Για το 2006, το Romaniacs είχε αρκετές αλλαγές σε σχέση με τα παλαιότερα.
Καταρχήν η διαδρομή του αγώνα ήταν κυκλική και όχι «μαργαρίτα». Μετά, διένυσε όλη την οροσειρά των Καρπαθίων!

Στη συνέχεια οι κατηγορίες από δύο που ήταν τα προηγούμενα χρόνια, ανέβηκαν στις τέσσερις, με στόχο να δώσουν τη δυνατότητα σε περισσότερους αναβάτες να «δουν» τον τερματισμό. Στις Pro και Team, προστέθηκαν οι Hobby  και τα ATV/Quad.

Στην Pro τα «κουκιά» είναι μετρημένα. Απευθύνεται στα μεγαλύτερα ονόματα του Παγκόσμιου Enduro, ενώ αισθητή κάνουν και την παρουσία τους και πολλά αστέρια των Rally Raids. 

Μεταξύ των αναβατών ήταν οι Cyril Despres, Giovani Sala, Andy Grider  και οι ΝοτιοΑφρικάνοι Riaan van Nierkerk & Darryl Curtis γνωστοί από τον χώρο των Rally.

Τώρα, αν βλέπεις ακόμα και τους κορυφαίους να «ζορίζονται» καταλαβαίνεις και τον οργανωτή που δεν δέχεται «οποιονδήποτε» σε αυτή την κατηγορία. ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΣ Ο ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΣ!



Μετά έχουμε την Team: Εκεί οι αναβάτες διαγωνίζονται σε ζευγάρια, με σκοπό την βοήθεια τόσο στην πλοήγηση όσο και στα δύσκολα περάσματα της διαδρομής. Και είναι πολλά!
Οι αγωνιζόμενοι είναι συνήθως αναβάτες  που πρωταγωνιστούν στα εθνικά τους πρωταθλήματα.  

Οι απαιτήσεις του αγώνα τόσο σε οδηγικό επίπεδο όσο και σε σωματική αντοχή είναι μεγάλες αφού οι 7 ημέρες του αγώνα στα Ρουμάνικα βουνά είναι δυσκολότεροι από 7 μονοήμερους αγώνες πρωταθλήματος Enduro με το επιπρόσθετο κόστος της συσσωρευμένης κούρασης.

Σε αυτήν την κατηγορία συμμετείχαν και οι δύο Έλληνες αναβάτες: Οι Γιάννης Σεβαστόπουλος και Σωτήρης Κοντολιός, αμφότεροι με ΚΤΜ EXC 250 και την υποστήριξη του Off-Road.gr και των χορηγών της ομάδας.

Ο Γιάννης συμμετέχει στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Enduro στην κατηγορία νέων αναβατών έχοντας την 3η θέση γενικής, ενώ ο Σωτήρης, κάνοντας την παρθενική του εμφάνιση σε αγώνα Enduro, συμμετέχει στο Πρωτάθλημα Rally Raid όπου και διακρίνεται.

Η τρίτη κατηγορία με μοτοσυκλέτες είναι η Hobby που δημιουργήθηκε φέτος.
Απευθύνεται σε ερασιτέχνες αναβάτες Enduro οι οποίοι κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε έναν αγώνα που αποδείχτηκε πραγματική πρόκληση.

Ανάμεσα τους και μια γυναικεία ομάδα που απαρτιζόταν  από τις Cristina Meier (GER) και Liz Millet (GBR). Οι δύο κυρίες γνωρίστηκαν λίγο πριν τον αγώνα, σε κάποιο Rally και αποφάσισαν να δημιουργήσουν την ομάδα τους για να αντιμετωπίσουν την πρόκληση του Romaniacs. 



Τώρα ... μην φανταστείτε τίποτα κοριτσάκια με ... κορδελίτσες. Κατάφεραν να τερματίσουν εντός χρόνου κάθε μέρα και να δείχνουν πάντα φρέσκιες!

Ο τρελαμένος Martin, πρόσθεσε φέτος και την κατηγορία των Quad/ATV με στόχο να ικανοποιήσει τους «γουρουνάδες».
Σε αυτή την κατηγορία συμμετείχε και  η Ελληνική ομάδα, με τους Σάββα Μυλωνά και Γιάννη Εμβαλωμένο

Ο μεν Σάββας, συμμετείχε με τον προσωπικό του Kawasaki KVF 750 , ενώ ο Γιάννης πήρε στα χέρια του, ένα καινούργιο Yamaha Raptor 660, που προσέφερε η ΥΑΜΑΗΑ - Μοτοδυναμική στην ομάδα του Off-Road.gr.



Η διαδρομή
O εμπνευστής και διοργανωτής του αγώνα, Martin Freinademetz, σχεδίασε τη διαδρομή, περνώντας όλο το προηγούμενο φθινόπωρο, πότε πάνω στη σέλα της μοτοσυκλέτας του και πότε του ATV του.



Για να δούμε: 1300 χιλιόμετρα επί τέσσερις διαφορετικές διαδρομές, μία για κάθε κατηγορία και με πολλές εναλλακτικές, διασχίζοντας σχεδόν το 1/3 της χώρας..... μουμπλέ – μουμπλέ.... μιλάμε για πολύ χιλιόμετρο και πολύ τρέλα!

Μόνο τα .... γραφειοκρατικά διήρκεσαν όλο τον χειμώνα!

Ο στόχος;
Να εξασφαλίσει τις απαραίτητες άδειες από τις κατά τόπους υπηρεσίες. Μετά ήταν η ενημέρωση του κόσμου: χρειάστηκαν περίπου 4 μήνες, ενώ μοιράστηκαν φυλλάδια, ακόμη και σε εκκλησίες!



1η μέρα: Βουκουρέστι – Σινάια

Το πρωί του Σαββάτου 13/8, ο χώρος που προετοιμάστηκε για να ταλαιπωρήσει ανθρώπους και μηχανές κατακλύστηκε από θεατές, δημοσιογράφους και τηλεοπτικές κάμερες.

Ανάμεσα σε ξύλινες ράμπες, τεχνητά άλματα, λάστιχα από φορτηγά και άφθονο τσιμέντο οι αναβάτες προσπάθησαν –τουλάχιστον- να ... κρατηθούν όρθιοι και να τερματίσουν την superειδική με... τις λιγότερες δυνατές «απώλειες»!

Είχαν μπροστά τους ακόμα  6 δύσκολες μέρες!



 
Στον πρόλογο ο Cyril Despres έδειξε ότι είχε διάθεση – και ικανότητες- για ακόμη μια νίκη στο Romaniacs, σημειώνοντας τον καλύτερο χρόνο.

Οι αναβάτες συνέχισαν διασχίζοντας με συνοδεία το Βουκουρέστι και κατευθύνθηκαν προς την εκκίνηση της πρώτης ειδικής που τερμάτιζε στην Sinaia ένα πανέμορφο χωριό κρυμμένο μέσα στα δάση.

Τα πρώτα 200 χιλιόμετρα έδειξαν αμέσως τι επρόκειτο να ακολουθήσει!

Ελάχιστοι αναβάτες ολοκλήρωσαν στον ιδανικό χρόνο, με τους υπόλοιπους να φθάνουν στο τερματισμό μετά τα μεσάνυχτα.  
Οι βροχές των προηγούμενων ημερών είχαν μετατρέψει το πεδίο σε μια πραγματική κόλαση και υποχρέωσαν πολλούς να ‘’βουτήξουν’’ στα νερά των πολυάριθμων ποταμών που διέσχιζε η διαδρομή.

Όπως φάνηκε και από τη superειδική, πρώτος ήρθε ο Despres με δεύτερο τον Antor και τρίτο τον Gau.
Από ένα λάθος της οργάνωσης, μια ομάδα αναβατών της Hobby, ξεκίνησε με τα GPS τους, να είναι φορτωμένα με τη διαδρομή των Pro!

Οι ταλαίπωροι το ανακάλυψαν αρκετά νωρίς, αλλά.... λόγω Γερμανικής ιδιοσυγκρασίας, δεν το έβαλαν κάτω.... συνέχισαν, φτάνοντας στον τερματισμό στις 03:25 (!!!). Ο ένας από αυτούς πρώτη φορά οδηγούσε μοτοσυκλέτα στο χώμα!




Η μέρα δεν πήγε καλά για τους δικούς μας. Ο Σωτήρης, «αγόρασε» αρκετά οικόπεδα στην πρωινή υπερ-ειδική, με αποτέλεσμα να μην έχει πίσω φρένο (έσπασε σε πτώση στα σκαλοπάτια το αξονάκι της αντλίας).

Αναγκαστικά συνέχισε χωρίς πίσω φρένο, με στόχο να επισκευαστεί το βράδυ στο Bivouac. Ο Γιάννης με το quad, «πνίγηκε» στο πρώτο βαθύ ποτάμι που βρήκαν στην διαδρομή. Τα κινητά πήραν «φωτιά».

Συνεννόηση, αποστολή συντεταγμένων από τα GPS και ύστερα από μία ώρα, η ομάδα υποστήριξης βρήκε τα παιδιά να έχουν μόλις καταφέρουν να βγάλουν τον Raptoρα από το ποτάμι.


Ξέρναγε νερό από παντού. Άντε γύρνα το ανάποδα, άλλαξε λάδια, μπουζί, φίλτρο λαδίου και .... τράβα το να πάρει μπροστά – η μπαταρία τα είχε παίξει...
Τελικά με τα πολλά, ξεκίνησε και βουρ για την συνέχεια.

Από εδώ και πέρα όμως, το... μάθανε το μάθημα – ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ!

Ακολούθησε γενικό συμμάζεμα στις μοτοσυκλέτες στο χώρο του Bivouac, μέχρι νωρίς το ξημέρωμα.



2η μέρα: Σινάια – Sibiu

Στο bivouac, μέχρι τις 04:00 ελάχιστοι είχαν κοιμηθεί, προσπαθώντας να λύσουν τα άπειρα τεχνικά προβλήματα και ζημιές που ήδη είχαν παρουσιαστεί απ΄ την πρώτη μέρα! Έτσι προλάβανε και την καταρρακτώδη βροχή που κράτησε περίπου 4 ώρες (!) και υποχρέωσε τον διοργανωτή να αλλάξει τις διαδρομές από την Sinaia στο Sibiu.
Σκούρα τα πράγματα!



Οι Pro ακολούθησαν την διαδρομή των Team, εκείνοι αντίστοιχα των Hobby, οι Hobby των ATV και τα τετράτροχα βρέθηκαν με ένα αναπάντεχο ρεπό σε μία ημέρα που τελικά αποδείχθηκε.... καλοκαιρινή και ιδανική για βόλτα στην καταπράσινη επαρχία της  Τρανσυλβανίας.

Όμως βάλε λίγο τον ενθουσιασμό, να και η πίεση των από πίσω, κάπου εκεί ήρθε και η στιγμή του Cyril Despres.
Ύστερα από μια πτώση στο γλιστερό γρασίδι, ένοιωσε ενοχλήσεις στον καρπό του και εν’ όψει της προετοιμασίας του για το Dakar 2007 αποφάσισε να εγκαταλείψει τον αγώνα.  
Βρήκε την ευκαιρία ο συμπατριώτης του, Michel Gau και βγαίνει μπροστά!

Ο αγαπητός Sala, παρά τα χρόνια του, ακολουθεί με τρία λεπτά διαφορά. Τρίτος ο Alex Antor.




Δυσκολίες προσαρμογής για τους δικούς μας, Team, στο μαλακό έδαφος και στο γλιστερό γρασίδι.  Έφτασαν εξαντλημένοι στο Sibiu και απλά.... ξεράθηκαν!

Οι γουρουναρέοι, έχοντας κάνει 250 χιλιόμετρα άσφαλτο, δήλωσαν το ίδιο εξαντλημένοι!

Νανάκια για όλους νωρίς – νωρίς. Είμαστε ακόμα στην αρχή!




3η μέρα: Sibiu – Petrosani

Ο στόχος για σήμερα ήταν το Petrosani, ένα μικρό χωριό ανθρακωρύχων χαμένο μέσα στα Καρπάθια. Βρισκόμαστε πλέον στο πιο αραιοκατοικημένο μέρος των Καρπαθίων με τη φύση στα καλύτερα της.

Μέσα Αυγούστου και οι δρόμοι είναι γεμάτοι από κόσμο! Μα καλά, τόσο «πώρωση» για τον αγώνα;


Η ελληνική ομάδα είχε μια δύσκολη μέρα και στις δύο κατηγορίες. Τελικά, συνηθισμένοι στην πέτρα και στην ξεραΐλα, τα βρήκαν σκούρα στα χωρίς ίχνος πέτρας ανηφορικά κομμάτια και κυρίως στις γλιστερές γρασιδωμένες πλαγιές!

Μιλάμε για πολύ πράσινο!




Γλίστρα από δω, πέσε από εκεί, αγόρασε και αυτό, αρκετές ζημιές!
Αποτέλεσμα ήταν να ξενυχτήσουν όλα τα μέλη προκειμένου να επανέλθουν οι μοτοσυκλέτες και τα τετράτροχα σε μια σχετικά αξιόμαχη κατάσταση για την επόμενη.

Η μοτοσυκλέτα του Γιάννη έχει απώλεια λαδιού απ’ το σασμάν. Του Σωτήρη έχει «ανάψει» αμέτρητες φορές και θέλει ελατήρια.
Αλλαγή ελαστικών για όλους και μπαντάρισμα όπως – όπως των ζημιών. Προέχει ο ύπνος, η έλλειψη του οποίου είναι το κυριότερο πρόβλημα τελικά.

Στους... μεγάλους, ο Michel Gau διατηρεί το προβάδισμα, αφήνοντας πίσω 23’ τον Sala, ο οποίος δηλώνει ενθουσιασμένος με το περιβάλλον και ότι κάνει εκδρομή!

Τρίτος συνεχίζει ο Alex Antor που ήρθε απ’ τη μακρινή Ανδόρα για τον αγώνα



4η μέρα: Petrosani – Herculane Baile
Οι αγωνιζόμενοι έχουν πλέον προσαρμοστεί στο περιβάλλον, τις δυσκολίες και τον ρυθμό του αγώνα. Τέλος πάντων το πήραν απόφαση!

Έχουν δημιουργηθεί μικρές ομάδες που «ταξιδεύουν» μαζί και αλληλοβοηθούνται. Κάτι που ισχύει για όλους – εκτός από τους Professiοnals που έχουν επιπρόσθετα την πιο δύσκολη από τις τέσσερις διαδρομές.



Ο στόχος του Herculane Baile -ένα μικρό θέρετρο σαράντα χιλιόμετρα από τις όχθες του Δούναβη στα σύνορα με την Σερβία – έδειχνε σήμερα πιο «μακρύς».
Διάολε τι φύση είναι αυτή! Το μάτι δε χορταίνει την ομορφιά!

Οι ζημιές συνεχίζουν να ταλαιπωρούν την Ελληνική ομάδα και η κούραση φαίνεται καθαρά στα πρόσωπα όλων, ενώ πλέον δεν λείπει και ο -μικρός- εκνευρισμός.

Το Bivouac είναι στημένο μέσα στο χώρο ενός Luna Park.  Ο ένας πάνω στον άλλο. Φυσικά όλη η λουτρόπολη πέρασε το απόγευμα από εκεί. Παντού πιτσιρίκια. Λασκάραμε λίγο παίζοντας συγκρουόμενα. Πέρα από τις μοτοσυκλέτες που βρίσκονται πλέον σχεδόν σε ερειπιώδη κατάσταση και τα γουρουνάκια αρχίζουν να παρουσιάζουν μηχανικά προβλήματα.



Όμως τουλάχιστον κάθε πρωινό τα παιδια είναι στη γραμμή της εκκίνησης. Η στρατηγική παίζει μεγάλο ρόλο. Πρέπει με κάθε τρόπο να τερματίσουν στον αγώνα.

Η διαφορά μεταξύ του Michel Gau και Sala, μεγαλώνει στην μισή ώρα. Μια ώρα πίσω ακολουθεί ο Alex Antor.



5η μέρα: Herculane Baile - Petrosani
Πριν ξημερώσει, 05:30 φεύγει ο πρώτος αναβάτης για την μεγαλύτερη μέρα του αγώνα. Κοντά 250 χιλιόμετρα (!!!)

Για μια ακόμα φορά, πρώτος φτάνει στον τερματισμό, στις 16:30, ο Michel Gau που δηλώνει ενθουσιασμένος από την ειδική και τον αγώνα.
Η διαφορά με τον Sala ανεβαίνει στην μια ώρα.

Ο υπογράφων την ίδια μέρα, μπαίνει στη διαδρομή, με το WR250 που φέραμε μαζί μας απ’ την Ελλάδα, πακέτο με τη φωτογράφο μας. Δύο άτομα πάνω στο δυομισαράκι δεν είναι και ότι καλύτερο.

Σήμερα όμως είναι η μέρα που η ομάδα θα χρειαστεί κάθε δυνατή βοήθεια. Σε ρόλο «σκούπας» για τους δικούς μας, παίζουμε και εμείς στην απίθανη διαδρομή του αγώνα!



Μονοπάτια, δάσος και πραγματικά ΑΜΕΤΡΗΤΑ ποτάμια. Κάπου στη μέση συναντήσαμε τα τους δικούς μας με τα Quad. Ο Σάββας έχει πρόβλημα με το μπροστινό σύστημα και συγκεκριμένα με το ακρόμπαρο. Βρίσκονται κοντά στο όριο εκτός χρόνου.

Στο επόμενο ΣΕΔ, μαζεύουμε το μπροστινό, όπως – όπως και αποφασίζουμε να συνεχίσουν εκτός διαδρομής, θα παίρνανε ποινή, αλλά τουλάχιστον θα είχαν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τον αγώνα με το Quad σε ένα κομμάτι.

Είπαμε στόχος είναι πρώτα ο τερματισμός. Κρίμα γιατί μέχρι εκεί πηγαίνανε μπροστά!
Εμείς συνεχίσαμε και λίγο παρακάτω συναντήσαμε μια ομάδα από τους Team που είχαν «τελειώσει». Εκτός από την κούραση, είχε έρθει και η χαριστική βολή: και τα δύο τους GPS σπασμένα από πτώση.
Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε μαζί. Ούτε που κατάλαβα πότε φτάσαμε στο Petrosani. Πίσω από κάθε πανέμορφο λοφάκι κρυβόταν ένα, ακόμα καλύτερο.
Η παρέα βοηθά.

Η Nora έριξε απίστευτο περπάτημα μια και στις ανηφόρες δεν υπήρχε πιθανότητα ανεβάσματος με δύο άτομα. Και ήταν πολλές!



Φτάνοντας στον τερματισμό, εκτός ότι δεν είχαν έρθει τα quad, δεν είχαν έρθει και οι μοτοσυκλέτες μας (!).

Τελικά τερματίζουν αργά το βράδυ με πάρα πολλά προβλήματα. Κάπου χάθηκαν και τους πήρε η νύκτα.

Τα προβλήματα συνεχίζουν: Ο Σωτήρης θα συνεχίσει χωρίς μανιβέλα. Ο Σάββας συνεχίζει να έχει προβλήματα με μπροστινό σύστημα του ATV. Ο Σεβαστόπουλος έχει μικροπροβλήματα με τα φρένα και η απώλεια λαδιών από το κάρτερ, πλέον είναι σημαντική, θέλει λύσιμο, αλλά χρόνος δεν υπάρχει.

Μόνος «ευτυχής» ο Εμβαλωμένος με το Raptor 660: Δηλώνει, φανατικός γουρουνάς πλέον (δεν είχε ξανανέβει πριν τον αγώνα!) και ότι δεν το «ζόρισε» καθόλου!

Είναι 03:00 ξημερώματα και ακόμα έρχονται αναβάτες!



6η μέρα: Petrosani – Sibiu

Ουσιαστικά σήμερα είναι η τελευταία μέρα. Το καραβάνι επιστρέφει στο Sibiu όπου θα γίνει την επόμενη ο επίλογος.
Η ειδική ξεκινά μόλις δυο χιλιόμετρα από το
 ξενοδοχείο. Για ζέσταμα όλοι πρέπει να περάσουν το δεύτερο «Erzberg», μια φιδωτή διαδρομή μέσα από τα απέραντα ανοικτά ορυχεία. Ανηφόρες του «τρόμου», χαλίκια και απύθμενη λάσπη!


Δε χρειάζονται πολλά: Συντηρητική οδήγηση από όλους, με τις ελάχιστες –πλέον- δυνάμεις που έχουν. Κανένας δεν πιέζει – και δεν έχει και νόημα πλέον!

Η κυρίαρχη τριάδα, παραμένει ίδια: Gau – Sala – Antor.
Επιτέλους όλοι τερματίζουν μέρα στο Sibiu!



7η μέρα: Τερματισμός
Φρενήρεις προετοιμασίες μέσα το κέντρο της πόλης. Το ίδιο και στο Bivouac, έξω απ’ το ξενοδοχείο.
Όλοι ετοιμάζονται για το μεγάλο πανηγύρι που θα λάβει χώρα στον κεντρικό δρόμο.

Ειδικά διαμορφωμένα εμπόδια αλλά και εγκαταλελειμμένα κτίρια που διέθεσε ο δήμος στους οργανωτές χρησιμοποιήθηκαν για να ανεβάσουν την αδρεναλίνη στα ύψη.



Ξυλόκηπος, πετροχώραφο, πέρασμα πάνω από αυτοκίνητα, ράμπες στο ... πουθενά, ξύλινα μπέρμ στα 15 μέτρα απο το έδαφος, στενά σκαλοπάτια, ανέβασμα στον 5ο όροφο, βόλτα στην ταράτσα δίπλα στο ρύθρο και πάμε κάτω πάλι.
Οι Pro να πηδάνε από το δεύτερο, οι υπόλοιποι να συνεχίζουν απο την chicken line!
Στα quad η διαδρομή ήταν σαφώς πιο «περιορισμένη».
Και όλα αυτά μπροστά στα μάτια 7000 θεατών!

Οι δικοί μας τρέχουν και το ευχαριστιούνται! Όλη η πίεση και η κούραση των ημερών, έσβησε με μια με την superειδική. Ένα γιορταστικό πανηγύρι!
Στα quad, Σάββας και Γιάννης «καθάρισαν» την τελευταία αυτή ειδική. Γιάννης και Σωτήρης, δεν θέλουν να σταματήσουν τους ... γύρους!




Νικητής του RedBull Romaniacs 2006, αναδείχθηκε ο Michel Gau. Ο δημοφιλής Gio Sala, ακολούθησε δεύτερος και την τριάδα έκλεισε ο Alex Antor.
Οι δικοί μας, κατάφεραν να τερματίσουν 15οι στην κατηγορία Team, ενώ οι η ομάδα των Quad ήρθε τρίτη – πρώτη συμμετοχή στο RBR και κύπελλο για τα Ελληνικά χρώματα.

Όμως αυτό που μέτρησε στα μάτια όλων ήταν τα συγχαρητήρια διοργανωτών και συναθλητών, προς την Ελληνική αποστολή για το ήθος που επέδειξε κατά την διάρκεια του αγώνα, αφού τόσο  οι αναβάτες όσο και η υποστηρικτική ομάδα παρείχαν βοήθεια σε άλλους αγωνιζόμενους.




Με το Romaniacs 2006 να αποτελεί πλέον παρελθόν, οι ετοιμασίες για την επόμενη χρονιά έχουν ήδη ξεκινήσει.

Το 2007 ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο, με επίκεντρο αυτή τη φορά την πόλη του Sibiu.

Ο Martin δήλωσε ότι δεν θα επιχειρήσει ξανά να κάνει γύρω μέσα στη χώρα, γιατί τα έξοδα και τα προβλήματα μεταφοράς κάθε μέρα του κέντρου του αγώνα είναι πολύ μεγάλα. Πρώτη και τελευταία φόρα, έγινε ίσως, ο καλύτερος γύρος enduro της Ρουμανίας.

Διαδρομή «μαργαρίτας» λοιπόν για του χρόνου, ενώ ταυτόχρονα η δυσκολία του αγώνα θα μειωθεί με στόχο να δοθεί δυνατότητα σε ακόμα μεγαλύτερο αριθμό αναβατών να λάβει μέρος.



Τι θα προτείναμε εμείς; Ξεχάστε τους Pro και Team, οι πρώτοι είναι επιλογή της οργάνωσης, ενώ ακόμα και αν μπορείτε να «μπείτε» στην Team, είναι καλύτερα να «παίξετε» στην Hobby. Αγώνας χωρίς υπερβολικό άγχος, μέσα σε –δε θα σταματήσουμε να το λέμε!- μαγευτικά τοπία. Ελάτε να το ευχαριστηθείτε!

Το Off-Road.gr, εκπρόσωπoς της οργάνωσης στην Ελλάδα θα προετοιμάσει και πάλι την Ελληνική αποστολή.
Ψήνεστε;


Κείμενο: [Σπύρος Κατσιμαλής]
Φωτογραφίες: [Nora Agapi - Γιώργος Φυτάς - Off-Road.gr]


Αποτελέσματα Αγώνα
Pro
1. Michel Gau (FRA)
2. Giovanni Sala (ITA)
3. Alex Antor (AND)

Team
1. KTM Romania – Laszlo Olah/Emanuel Gyenes (ROM)
2. Enduro Austria RT – Mathias Weichselman/Marc Baumgartner (GER)
3. Motoverde I – Romeo Dunca/Francois Vulliet (ROM)

Hobby
1. Condor Team – Misu Ioanitescu/Sorin Cristea/Nedelcu Laurentiu (ROM)
2. Csiki 2000 Euro – Bagoly Botond/Feltermeister Zsoli (ROM)
3. Enduromania – Michael Holtz/Ulrich Denzer (GER)

Quad/ATV
1. Neubert Racing B Team – Jens Zimmermann/Nicky Neubert (GER)
2. Desert Team Pottmes – Karl Rohrmuller/Josef Kammerer (GER)
3. Off-Road.gr – Motodynamics SRL - Africa Team Milonas – Ioannis Emvalomenos/Savvas Milonas (GRE)



Υποστηρικτές της αποστολής


Χάρις τη βοήθεια τους, η Ελληνική αποστολή κατάφερε αυτό τον πολύ δύσκολο στόχο: Να τερματίσει στον πιο δύσκολο αγώνα του κόσμου. Τους ευχαριστούμε θερμά!

  • Yamaha Hellas - Μοτοδυναμική παραχώρησε Quad Raptor 660, ενώ σημαντική ήταν και η βοήθεια από τους ανθρώπους της Yamaha Romania SRL            
  • To Κατάστημα DBR προσέφερε τον εξοπλισμό Acerbis των αναβατών.
  • Η Περκο Α.E παρείχε αναλώσιμα και λιπαντικά.
  • Τα Ελαστικά Χατζηγεωργίου φρόντισαν για την κάλυψη των αναγκών με ελαστικά.
  • Η ΜΑΚΑΝ - Touratech Hellas παρείχε εξοπλισμό πλοήγησης
  • Η εταιρεία eXtra Products Τασούλης φρόντισε για την προετοιμασία των αναρτήσεων.
  • Τα Ελαστικά Παπαδιαμάντης - MAXXIS παρείχαν ειδικές τιμές στα ελαστικά για τα Quad/ATV





Τα μέλη της αποστολής



Σεβαστόπουλος Γιάννης - Αναβάτης Μοτο
Κοντολιός Σωτήρης - Αναβάτης Μοτο

Μυλωνάς Σάββας - Αναβάτης ATV
Εμβαλωμένος Γιάννης - Αναβάτης ATV    

Κατσιμαλής Σπύρος - Αρχηγός της αποστολής

Φυτάς Γιώργος - Φωτογράφος
Nora Agapi - Φωτογράφος



Η περιπέτεια της υποστήριξης με 4Χ4
Σαν ομάδα υποστήριξης, κινηθήκαμε με τετρακίνητο σχεδόν σε όλο τον αγώνα.
Παρότι γνώριμα από προηγούμενες επισκέψεις μας τα βουνά της Ρουμανίας, δε σταματούν να μας εκπλήσσουν.

Υπέροχο χώμα, φυλλοβόλα απέραντα δάση, λάσπη ακόμα και μέσα στον Αύγουστο!
Αμέτρητες φορές ανεβοκατεβήκαμε ελεύθερα καταπράσινες πλαγιές ακολουθώντας από μέσα ή κοντά στη διαδρομή τον αγώνα.

Να σας πούμε για τα 60 χιλιόμετρα που κάναμε μέσα στο δάσος – εντελώς εκτός δρόμου και χωρίς να βλέπουμε ουρανό; Τα πραγματικά αμέτρητα ποτάμια;



Αποκορύφωμα το ανέβασμα την τέταρτη μέρα του αγώνα από τα 1100μ στα 2600μ!
Μια μονοκόμματη γλιστερή ανηφόρα με γρασίδι, μας έφερε κοντά σε ένα σημείο ελέγχου χρόνου για φωτογράφηση. Το δέος που νιώθεις στο κατέβασμα δεν περιγράφεται!

Είναι αλήθεια! Η Ρουμανία είναι ο «παράδεισος» της εκτός δρόμου κίνησης!
Ακόμα και όταν χρειαζόταν να μετακινούμαστε μέσα από ασφάλτινες διαδρομές, τα τοπία μαγευτικά καταπράσινα, με αστείρευτα νερά, μας έκαναν να νιώθουμε ότι βρισκόμαστε στη χώρα του παραμυθιού!

Οι άνθρωποι στα χωριά φιλικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν. Τα βουνά σφύζουν από ζωή, η φύση είναι κοντά σου κάθε στιγμή.

Αφήσαμε τα βουνά της Ρουμανίας με βαριά καρδιά και την υπόσχεση ότι μέσα στην επόμενη χρονιά θα τα επισκεφτούμε για μια βδομάδα τετρακίνητης περιπέτειας.



Martin Freinademetz – Είναι τρελός ο Αυστριακός!
Ο Martin είναι παγκόσμιος πρωταθλητής του snowboard. Ύστερα από ένα ατύχημα που τον ανάγκασε να σταματήσει τους αγώνες, συνέχισε την «τρέλα» του με μοτοσυκλέτα.
Σε ένα ταξίδι που έκανε με την γυναίκα του – η οποία είναι από τη Ρουμανία- στη χώρα της, σκέφτηκε να πάρει μαζί και το εντουράκι του....

Ε! Μετά αποφάσισε να εγκατασταθεί εκεί!



Τώρα βέβαια καταλαβαίνετε. Πρώην παγκόσμιος, ψυχάκιας με την αδρεναλίνη, 25ος στο Erz-Hare Scramble, δεν ... ήθελε και πολύ.

Ξεκίνησε πριν τρία χρόνια με στόχο να δημιουργήσει τον πιο δύσκολο αγώνα Hard Enduro Rally στον κόσμο – και το πέτυχε!

Ναι! Η τρέλα πάει στα βουνά!



Giovvani Sala



Είχε ακούσει από όλους τους φίλους του για το Romaniacs πόσο δύσκολο και ταυτόχρονα διασκεδαστικό είναι.... ε... δεν θα μπορούσε να το χάσει και φέτος.

Ο πάντα χαμογελαστός και δημοφιλής αναβάτης, ήρθε, έπαιξε και δήλωσε κατενθουσιασμένος με το παιχνίδι:

«Η διαδρομή ήταν φανταστική, το παιχνίδι ατελείωτο μέσα στο δάσος και το ... καλύτερο; Έχεις ακόμα άλλους 80 πυροβολημένους να παίζουν μαζί σου!»



Γιατί να έρθεις στο Romaniacs;
  • Γιατί τρελαίνεσαι και μόνο στην ιδέα του ατελείωτου παιχνιδιού με τη λάσπη, μέσα στα μέσα Αυγούστου!
  • Γιατί που και πού, σου αρέσει να το «στύβεις» το εργαλείο!
  • Γιατί που αλλού θα κάνεις 1200 χιλιόμετρα enduro χωρίς να βρεις ούτε μια ... πέτρα;
  • Γιατί οι καταδύσεις με μοτοσυκλέτα είναι το forte σου;
  • Διάολε; Που αλλού θα ανεβείς στον πέμπτο όροφο ενός κτιρίου, ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ τη μοτοσυκλέτα σου;
  • Γιατί γουστάρεις τα «ζόρια»
  • Γιατί πώς να το κάνουμε; ΕΙΣΑΙ του ανωμάλου!



Γιατί να μην έρθεις στο Romaniacs;

Γιατί σου αρέσει το... ψάρεμα!
Γιατί δε γουστάρεις τις λάσπες!
Γιατί δεν είσαι και πολύ της φύσης!
Γιατί ακούς χώμα και βγάζεις καντήλες!
Γιατί είσαι.... κότα! (πάντως έχει και chicken line!)



Σχετικά links - downloads







RedBull Romaniacs.com
Δείτε μικρό video απο τον αγώνα (23ΜΒ - σώστε το στον υπολογιστή σας με δεξί κλίκ και save targer as...)
Διαβάστε και γράψτε εντυπώσεις στο forum


Κείμενο: [Σπύρος Κατσιμαλής]
Φωτογραφίες: [Nora Agapi]




More articles

 

 


 


 
Επιλέξτε γλώσσα

ΑγγλικήΕλληνική
 


 
Google
 



[ Page created in 0.019943 seconds. ]