Τα συγχαρητήρια μου στους οργανωτές για τον αγώνα και κυρίως για την θέληση και την τελική επιτυχία να συνδυάσουν τόσο καλά και με άριστο, αναλογικά, αποτέλεσμα τους δύο κυριότερους της χρονιάς αλλά διαφορετικής νοοτροπίας θεσμούς στο χώρο των αγώνων 4Χ4. Απέδειξαν ότι με καλή θέληση και θετική σκέψη, όλα τα προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν και να βρεθεί η λύση. Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν στον Αλέκο Αποστολίδη και στο Δημήτρη Αθανασουλόπουλο που μετά την Εύβοια το ξανάκαναν αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους που επάνδρωσαν τις θέσεις, τρέχοντας πέρα δώθε για να προετοιμαστεί και να γίνει ο αγώνας.
Πολύ καλή η διαδρομή που είχε απ’όλα, αν ήμασταν πιο τυχεροί και γινόταν μια μέρα νωρίτερα πριν στεγνώσουν τα χώματα θα ήταν τέλεια. Άψογο το δρομοβιβλίο, χωρίς λάθη και με σωστές μετρήσεις (μικρές οι αποκλίσεις, στα πλαίσια αυτών που είπε και ο Doc παραπάνω, που δεν ήταν όμως ικανές να σε χάσουν από μόνες τους). Άριστη και ταχύτατη η έκδοση των αποτελεσμάτων και η κάλυψη με κάμερες και φωτό σε πολλά σημεία.
Συγχαρητήρια επίσης θέλω να δώσω στον Αντώνη και τον Παντελή για τον τέλειο χρόνο που θα κάνανε αν δεν είχανε την άτυχη στιγμή στη 4 μέτρηση και στον Βασίλη και το Σπύρο που με το RAV τα κατάφεραν τόσο καλά . Μπράβο παιδιά.
Να ευχαριστήσω και όλους τους φίλους που σταμάτησαν και ρωτούσαν αν χρειαζόμαστε βοήθεια όταν είχαμε την άτυχη στιγμή μας. Αυτό το πνεύμα της συντροφικότητας δεν μπορεί να το χαλάσει καμιά αγωνιστική "μάχη".
Τελευταία αλλά και πιο σημαντικό ένα μεγάλο ευχαριστώ στους χορηγούς μας
MakiSport, ελαστικά Κοκολάκη και Tetrkinisi, για την αμέριστη συμπαράστασή τους. Ειδικά δε στο φίλο Μάκη που πάλι τελευταία στιγμή κατάφερε και μάζεψε το πρόβλημα που εντοπίσαμε λίγες μόνο ώρες πριν το τεχνικό έλεγχο αλλά και για το τέλειο στήσιμο του αυτοκινήτου που άντεξε και αυτόν τον αγώνα αν και τραυματισμένο σοβαρά μόλις από τα πρώτα 30χλμ του αγώνα (στραβό ψαλίδι, αμορτισέρ και ακρόμπαρο). Μπράβο ρε Μάκη, δύο αυτοκίνητά σου στις πρώτες θέσεις δεν είναι τυχαίο
Φυσικά δεν θα περιμένατε από μένα μόνο τα θετικά σχόλια
.
Ας πάμε λοιπόν και στο κομμάτι με αυτά που δεν μου άρεσαν. Κάποιοι θα το πουν πάλι γκρίνια
αλλά θεωρώ ότι όλα πρέπει να λέγονται και για μας τους αγωνιζόμενους ώστε να καταλήξουμε στο τι πραγματικά θέλει η πλειοψηφία αλλά και για τους οργανωτές ώστε να παίρνουν όσο το δυνατόν περισσότερα μηνύματα και απόψεις για τους μελλοντικές διοργανώσεις τους.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που δημιούργησε και τις περισσότερες εντάσεις στον αγώνα ήταν οι μετρήσεις. Καλώς ή κακώς αυτοί οι αγώνες κρίνονται πολλές φορές στα δευτερόλεπτα για τα πρώτα, αρκετά μερικές φορές, αυτοκίνητα (αν μερικά πολύ καλά αυτοκίνητα – πληρώματα δεν έχαναν την τελευταία μέτρηση της πρώτης μέρας δείτε πως θα ήταν τα αποτελέσματα και πως θα πηγαίναμε την δεύτερη μέρα οι υπόλοιποι με τόσο μικρές διαφορές). Θα διαφωνήσω, λοιπόν, μαζί σου φίλε Doc για το:
doc έγραψε:.... δεν έχει κανένα νόημα το 5,4,3,2,1 go όταν έχεις να κάνεις 300 χιλιόμετρα αγώνα... Αν θες την ακριβή ώρα, απλά συχρονίζεις το ρολόι σου...
Όσο για τους κρυφούς κριτές - χρονομέτρες, αυτή ακριβώς την εντολή έχουν: Πανάνε το κουμπί του χρονόμετρου εκεί ακριβώς που τους έχει υποδειχτεί. Στο δεντράκι, στο εικονοστάσι, στην πέτρα που έχουμε τοποθετήσει... ΚΑΝΕΙΣ δεν "βαράει" κατά βούληση όταν βλέπει τον επερχόμενο αγωνιζόμενο από μακρυά!.........
Οι περισσότεροι από εμάς πάμε με χρονόμετρο και υπολογισμένους τους ιδανικούς χρόνους για τις τουλίπες, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πετύχεις τα δευτερόλεπτα. Αυτό συνεπάγεται μέτρηση στην εκκίνηση από τον κριτή και GO για να ξεκινήσεις το χρονόμετρο και δεν έχει σχέση με τα χλμ του αγώνα αφού υπάρχουν περισσότερες μετρήσεις. Με το ρολόι και την ώρα δεν βολεύει. Για τους κρυφούς χρονομέτρες τώρα, θα συμφωνήσω ότι πρέπει να μετράνε στο ίδιο σημείο όλα τα οχήματα αρκεί το σημείο που τους έχει υποδειχθεί να είναι στο χαρακτηριστικό σημείο της τουλίπας (φαντάζομαι ότι όλοι καταλαβαίνουμε ποιο είναι αυτό και δεν χρειάζεται διευκρινήσεις) και όχι κάπου μέσα στη τουλίπα, στην αρχή της κλπ και αυτό γιατί αν όλοι έχουν αργοπορεία και μετρηθούν στο ίδιο σημείο δεν υπάρχει πρόβλημα, αν όμως κάποιοι έχουν προπορεία θα σταματήσουν στην αρχή της τουλίπας θα εντοπίσουν το χαρακτηριστικό της σημείο θα περιμένουν το χρόνο τους και θα υπολογίσουν να περάσουν το χαρακτηριστικό σημείο της που θα γίνει η μέτρηση στο δευτερόλεπτο του ιδανικού τους χρόνου. Και αυτό γίνεται σε κάθε τουλίπα που έχεις προπορεία και που έχεις κρίνει ότι μπορεί να μετρηθείς. Άρα έχει πολύ μεγάλη σημασία το που σε μετράει ο κριτής και θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο σε όλους για να μην έχουμε εντάσεις. Άλλη μια παράμετρος εδώ είναι ο σωστός συγχρονισμός των ρολογιών των κριτών για όσους πάμε με το χρονόμετρο (στο συγκεκριμένο αγώνα βέβαια δεν εντόπισα σε καμιά μέτρηση τέτοιο πρόβλημα και ξέρετε φαντάζομαι ότι το τσέκαρα με τους χρόνους μου). Ένα άλλο πρόβλημα είναι το «κρυφή». Ο κριτής δεν πρέπει να φαίνεται από κανένα, ακόμα και από αυτόν που έχει προπορεία και έχει σταματήσει και περιμένει. Εγώ τους είδα όλους εκτός από αυτόν στη μέτρηση 3. Βάλτε τους κάπου που να μη φαίνονται, έστω και σε σημείο εκτός μέτρησης ώστε να βλέπουν τα νούμερα και να πατάνε το χρονόμετρο όταν το όχημα περνάει το σημείο μέτρησης (σε όλες τις μετρήσεις του αγώνα ήταν εφικτό αυτό).
Ένα άλλο σημείο που θέλει λίγο κουβέντα είναι το που γίνεται η μέτρηση. Στους αγώνες αυτούς υπάρχει μεγάλη διακύμανση της διαδρομής και θεωρητικά πρέπει να πηγαίνεις τουλίπα - τουλίπα. Μετράμε λοιπόν μετά από ένα πολύ σκληρό κομμάτι που ευνοεί κάποια «σκληρά» στημένα αυτοκίνητα, μετράμε μετά από μια φλαταδούρα ή κομμάτια άσφαλτο που ευνοεί κάποια «γρήγορα» στημένα αυτοκίνητα ή μετράμε μετά από ένα δύσκολο τεχνικό κομμάτι που μετράει ο οδηγός ?
Θα συμφωνήσω με αυτό που ειπώθηκε και παραπάνω, να μην αναφέρονται ονόματα σε ταμπέλες, χωριά, κατευθύνσεις κλπ. Επίσης δεν χρειάζονται πολλές βοήθειες στα σχόλια, με ΣΕΔ και κόσμο στα δύσκολα να χαθείς σημεία (παράδειγμα κλασικό ήταν το σκυλόσπιτο και το ΣΕΔ στην σημείο που άφηνες την άσφαλτο για να μπεις στο χώμα και που ήδη στα σχόλια έλεγε προσοχή μη το χάσεις). Αν σε κάποια σημεία φοβάστε μη χάσετε κάποιον και δεν θα μπορείτε να τον βρείτε, πηγαίνετε στη λάθος κατεύθυνση και σε 1-2 χλμ βάλτε ένα σημάδι ότι είσαι λάθος γύρνα πίσω. Γενικά μην αφαιρείτε την πλοήγηση από αυτούς τους αγώνες, είναι ένα ωραίο κομμάτι του αγώνα.
Ακόμα προσπαθήστε να βάζετε την στρατηγική μέσα στους αγώνες. Η δεύτερη μέρα για παράδειγμα ήθελε λίγο στρατηγική αφού είχε τόσο ανόμοια κομμάτια και έπρεπε αλλού να μαζεύεις προπορεία και αλλού να τη θυσιάζεις για να φυλάξεις το αυτοκίνητο και πάντα την αγωνία από πάνω για το που θα είναι οι μετρήσεις. Αυτά είναι όμως που κάνουν ωραίους αυτούς τους αγώνες. Όπως είναι και η εναλλαγή του ρυθμού. Πότε γρήγορα κομμάτια, πότε αργά, πότε δύσκολα, πότε επικίνδυνα, πότε δύσκολα πλοηγικά, πότε στιγμές που η αμφιβολία του χάθηκα δεν χάθηκα σε κατατρώει μέχρι να βρεις τη χαρακτηριστική τουλίπα που θα στο επιβεβαιώσει και αν είσαι λάθος έρχεται το κομμάτι που πρέπει να γυρίσεις πίσω με όσα προβλήματα αυτό συνεπάγεται, πρακτικά αλλά κυρίως ψυχολογικά. Είναι και η εναλλαγή του ρυθμού μια παράμετρος που πρέπει να υπάρχει στους αγώνες αυτούς και η διατήρηση του σωστού ρυθμού να διακρίνει τα πληρώματα.
Για τις ΜΩΤ, τα κρυφά - γνωστά – άγνωστα σημεία μέτρησης κλπ τα έχω ξαναπεί. Αν θέλετε να ανταλλάξουμε απόψεις το κάνουμε ευχαρίστως σε κάποιο άλλο θέμα.
Πάλι πολλά είπα και τα ανακάτεψα και λίγο αλλά τέλος πάντων
. Θα σας παρακαλούσα να μη τα δείτε σαν γκρίνια ορισμένα από αυτά αλλά σαν σκέψεις μου, θετικές πάντα, για τους αγώνες αυτούς που αγάπησα και στήριξα από την αρχή τους. Όσο περισσότερες και από περισσότερους ακούγονται σκέψεις, καλοπροαίρετες κριτικές και απόψεις και όσο περισσότερο τις παίρνουν υπ’όψη τους οι οργανωτές τόσο καλύτερους και αντιπροσωπευτικότερους για όλους μας θα γίνονται αγώνες
.
) Alexandro, Denis, Husqy, Pino , Superspy, Spulse, Sacram, Epital, President, Κανελεα. Μπραβο παιδια!!! 
