Έχουμε,
Α) τους μηχανοκίνητους.
Β) τους μη μηχ/τους.
Οι σχέσεις Α) με Β) είναι συχνά προβληματικές, κυρίως λόγω μη σεβασμού κάποιων ορίων κ - το σύνηθες στο Ελλαδιστάν - της αρρωστημένης αντίληψης ότι ελευθερία/Δημοκρατία σημαλινει απλά "κάνω ότι γουστάρω".
Οι Α) απαρτίζονται από έχοντες:
α) αυτ/τα, σοβαρά 4-κίνητα η light off-roaders (suv).
β) μοτό, MX, enduro, trial, on-off.
γ) ATV, quad + utility.
Οι Β) απαρτίζονται από:
α) συστηματικούς περιπατητές/ορειβάτες.
β) ποδηλάτες.
γ) γενικό κοινό.
Με δεδομένο (παίρνοντας ως παράδειγμα την Αθήνα) ότι είμαστε 4,5 μύρια κ 1+ μύριο ιχ μπαζωμένοι στη τσιμεντούπολη, τα γύρω βουνά/εξοχές/ακτές αντιπροσωπεύουν μιά απαραίτητη "ανάσα ζωής" (γιά μυαλό κ σώμα) κ εκτόνωση γιά το ευρύ κοινό. Μέσα σ'αυτούς ανήκουμε και μείς, Α) + Β).
Αν το δούμε αντικειμενικά, οι Α) ξεκινάμε από "κακή βάση" διότι αδυνατούμε/αρνούμαστε να προσεγγίσουμε τη φύση ΦΥΣΙΚΑ κ αρεσκόμαστε (κ αρκούμαστε) στη φευγαλέα διέλευση, αφήνοντας πίσω μας θόρυβο, καυσαέριο (με η χωρίς λάδια), ζημιά στη χλωρίδα (κ αφανώς στη πανίδα) κ - συχνά - σκουπίδια.
Οι Β) πάλι, ξεκινάνε με τα πλεονεκτήματα που λείπουν από μας, αλλά στη πορεία βγάζουν εμπάθεια, κόμπλεξ κ υπερβολή με μάς (κ τη ζωή...), ενώ και εκείνοι συχνά ρυπαίνουν με σκουπίδια (= θέμα παιδείας κ όχι μόνο τρόπου προσέγγισης της φύσης).
(συνεχίζεται)
