Πέρασαν 4 μήνες και ακόμα να γράψω
Λοιπόν. Όταν ο general με πήρε και μου είπε να πάω συνοδηγός μαζί τους, ήμουν διστακτικός.
Κυρίως γιατί μετά από δυο επεμβάσεις στη μέση και με αμφίβολο μέλλον δε θα ήθελα να τους καθυστερήσω και από πάνω.
Οι μέρες περνούσαν και τελικά (αφού δεν μπορούσα να συγκρατηθώ) πήγα!
Η ομάδα είναι μια από τις καλύτερες που έχω γνωρίσει. Ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί είναι έξω καρδία και κυρίως ΚΥΡΙΟΙ.
Γέλιο, μαχητικότητα και δέσιμο. Ο Νταής τόσα χρόνια το "χτίζει" το λουλούδι του αλλά δε το λυπάται να το βάλει καθότι "μια ζωή την έχουμε και δε θα τα πάρουμε και μαζί μας".
Ο Ξανθός ήρεμη δύναμη, μιλάει λίγο και κάνει πολλά.
Καλά για τον General δε χρειάζεται να πω πολλά. Έχει δώσει ένα χέρι και ένα πόδι για να φτιάξει ένα σωστό και κυρίως ασφαλές αυτοκίνητο το οποίο γνωρίζει στην εντέλεια, ενώ ταυτόχρονα πάντα όπου πάμε είναι το επίκεντρο της βαβούρας.
Δέσαμε αμέσως, το αυτοκίνητο μπιστόλι, αλλά στους αγώνες δεν φτάνουν μόνο τα χέρια και τα εργαλεία, πρέπει να προσέχεις και τις δύσκολες στιγμές και εμάς... μας πήρε η μπάλα. Το παλέψαμε και κυρίως το ευχαριστηθήκαμε. Μάλιστα τη δεύτερη μέρα είχαμε καβατζώσαμε από τα πρώτα χιλιόμετρα 7 λεπτά και όλα έδειχναν ότι θα παίζαμε κάλα.
Παλαιώτερα όταν έτρεχα με τον Ιωσήφ μου είχε πεί: "ήρθε και η μαυρη γάτα στον αγώνα, αν τη δουμε σίγουρα θα έχουμε πρόβλημα" και όποτε τη βλέπαμε κάτι παθαίναμε. Δυστυχώς είχαμε και εδώ συνάντηση με τη "μαύρη γάτα" στο σημείο που έπρεπε να δέσεις εργάτη και ... καταλάβαμε ότι κάπου μπροστά θα είχαμε θέμα. Ε... λίγο πιο κάτω αγόρασε ο Νταής
Δυστυχώς εκτός από την άτυχη στιγμή του δεν βοηθάνε και οι Jeepαιοι κατασκευαστές καθότι βρήκαν να αντιγράψουν μεν το κορυφαίο σύστημα της πίσω ανάρτησης των Land Rover
αλλά δεν πέτυχαν και την αντίστοιχη ποιότητα και στιβαρότητα με αποτέλεσμα όταν έφερε την ανάποδη ο Μανώλης να σπάσει το Α-Link !!!
Την τελευταία μέρα, κάπου προς το τέλος ο Άρης, κατέβασε κουρτίνα και έλιωσε τον General, όπου ήταν και η μοναδική στιγμή που τον κυνήγησα
Α... ναι και βέβαια όταν άρχισε να κυνηγάει τα παιδιά με τα φωσφωριζέ γιλέκα. Πάντως όταν μου πάτησε και μένα το πόδι δε φώναξα. Ήξερα ότι δεν θα είχε καμιά διαφορά και απλά ... περίμενα να φύγει
Φυσικά θα ξανάπαω μαζί τους, όσο αντέχω και με αντέχουν.
Ευχαριστώ πολύ παιδιά! Πέρασα υπέροχα!