Χμμμ , τι να πρωτογράψω...
Πολλά χρόνια παρακολουθώ αγώνες αυτοκινήτων και απο παλιά είχα το μικρόβιο. Η πρώτη σημαντική "γνωριμία" ήταν πρίν 15 χρόνια περίπου σε ένα Ακρόπολις ,όπου σε απλή διαδρομή βλέπω (και ακούω) πίσω μου μια Toyota Celica με τους Κάνκουνεν-Πίρονεν. Απο πίσω έρχονται οι Φιόριο, Σάινθ ,Οριόλ ,Βάτανεν κ.α. (εδώ μπαίνουν όλα τα emoticons...)
Η συνέχεια περιλαμβάνει και παρακολούθηση F1 και φυσικά Ελληνικούς αγώνες.
Η ενασχόληση με το 4χ4 ξεκίνησε απο το συνεργείο-γιάφκα του Pontios Racing όπου έβλεπα κάποια αυτοκίνητα να ψηλώνουν συνεχώς. (Τώρα τελευταία άρχισαν και να μακραίνουν)
. Η τεχνογνωσία και οι φιλίες απο τους σπεσιαλίστες του χώρου δε με άφησαν αδιάφορο.
Έτσι μετά απο το 2ο Trail ride του Σ.Τ.Ε.Β.Ε. ήρθε και το 4ο Evros Adventure Trophy
. Όπως είπαν οι ειδικοί , το 4ο ΕΑΤ ήταν το καλύτερο όλων απο όλες τις πλευρές. Βελτίωση φυσικά χρειάζεται και έγιναν κάποια μικρολάθη , αλλά με τίποτα δεν αμαυρώνουν την πάρα πολύ καλή εικόνα ! Περάσαμε απο σημεία που νόμιζες ότι βρισκόσουν μέσα σε ντοκιμαντέρ του Nat. Geographic : Φαράγγια , γκρέμια , ποτάμια (αρκετά βαθιά παρά την λειψυδρία), άμμο , πυκνή βλάστηση και φυσικά πέτρες. Ταξιδέψαμε ΠΑΝΩ στη συνοριακή γραμμή Ελλάδος-Βουλγαρίας , συναντήσαμε Πομάκους , βουλιάξαμε σε ποτάμι , τουμπάραμε 3-4 φορές σε μιά ρεματιά στις 02:30 τη νύχτα (χωρίς ευτυχώς να πάθουμε κάτι σοβαρό εμείς ή το αυτοκίνητο) και τερματίσαμε 5οι. Το πλήρες βάπτισμα όπως είπαν κάποιοι.
Συγχαρητήρια στην ομάδα μου , συγχαρητήρια στον Ιάπωνα (Suzuki Samurai) , και στην ΟΡΓΑΝΩΣΗ που έτρεχαν για εμάς και ξενύχτησαν και ίδρωσαν.
Χρήστος - kyr - Κυριακόπουλος
ΥΓ: Συγνώμη αν ξέχασα κάποιον-κάτι