Το κείμενο το έγραψα χθες αλλά λογω του προβλήματος το ποστάρω σήμερα. Dr Format σε ευχαριστούμε αλλά δεν προλάβαμε να δούμε και να προφυλακτούμε και έτσι ανεβήκαμε σχεδόν στην κορυφή...Ελπίζω κάποια στιγμή να βρεθούμε να τα πούμε από κοντά.
Η εκδρομή ήταν πολύ καλή αν και πέσαμε λιγάκι πάνω στην καταιγίδα. Η παρέα της Θεσσαλονίκης είχε ραντεβού στις 8.45 αλλά δυστυχώς καθυστερήσαμε λίγο περιμένοντας έναν ακόμα στην παρέα μας (Jimny-Φώτης).Συνολικά ξεκινήσαμε 2 Terios και 1 Jimny αφού εγώ λόγω ξενυχτιού και ποτού
, δεν ήταν δυνατόν να οδηγήσω-άλλη φορά δεν θα το ξανακάνω γιατί κινδυνεύω από διάφορους συκοφάντες, που μου κολλήσανε και το παρατσούκλι «ακατονόμαστος»-.
Έτσι ξεκινήσαμε γύρω στις 9.15 και κάνοντας και στάση στον Κορινό για ανεφοδιασμό, το ραντεβού στα διόδια μετακινήθηκε περίπου ένα μισάωρο. Αφού άκουσα από το τηλέφωνο κατηγορίες διαφόρων κυρίων, πως εγώ πάω σε rave party, ενώ ξέρω πως έχω ταξίδι την άλλη μέρα, και ενώ είχαμε ειδοποιήσει έγκαιρα για την αργοπορία μας, η παρέα από Λιτόχωρο δεν ήταν στο ραντεβού!!!! Με καθυστέρηση 15 λεπτών ξαφνικά εμφανίστηκε μόνο ένα αυτοκίνητο, αυτό του georgek… Είπαμε πως κάτι έγινε αφού ο Γιάννης δεν ήρθε (ο Γεωργίου και ο Μάνος ακύρωσαν από την προηγούμενη το βράδυ)…. Και ξάφνου ανοίγουν τα παράθυρα και τι να δούμε… Ο Γιώργος μπροστά και στο πίσω κάθισμα οι δύο Γιάννηδες αγκαλιά να τραγουδάνε «μα που να παωωωω που σ’ αγαπώ τόσο πολύυυυυ» -σε μένα το τραγουδούσαν αυτό?
-, όλοι οι επιβάτες να βρωμάνε αλκοόλ και γυναικείο άρωμα!!! και να έχουν εμφανή σημάδια
από επίθεση μάλλον θηλυκού γένους –κραγιόν-
.
Αφού άκουσα άπειρα μπινελίκια πως είμαι αποσυντονιστής και ξενυχτώ και μεθώ και συνέχεια τους βγάζω εκτός προγράμματος και ενώ τους κοιτούσα όλο χαμόγελο, αφού από μερικών τις τσέπες βγαίνανε γαρίφαλα από το προφανές ξενύχτι τους σε σκυλάδικο του Λιτόχωρου, είπαν πως πήραν απόφαση να πάμε για χαμάμ στο Σιδηρόκαστρο… Ευτυχώς που η παρέα είχε καινούρια άτομα και δεν γίναμε πολύ ρεζίλι αφού συνειδητοποίησαν γρήγορα πως ήμασταν σε αντίθετη κατεύθυνση. Ξεκινήσαμε λοιπόν με κατεύθυνση Ομόλιο-Καρίτσα. Ο καιρός αν και στην Εθνική ψιλόβρεχε εκεί απλά είχε βαριά σύννεφα.
Η είσοδος έγινε από το ασφαλτινο κομμάτι (πινακίδα προς καταφύγιο ΣΕΟ Λάρισας). Ο δρόμος αρκετά στενός αλλά η θέα από εκεί επάνω εκπληκτική. Φαινόταν όλα τα ανατολικά παράλια ανάμεσα από καστανιές. Γρήγορα φτάσαμε σε χώμα. Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τον δρόμο προς τα Μετζελιώτικα με προορισμό την κορυφή του προφήτη Ηλία. Η διαδρομή ήταν καλά πατημένος χωματόδρομος ανάμεσα από δάση οξιάς γκρίζες σκιές με πράσινες πινελιές από πεύκα και έλατα επάνω σε κόκκινο χαλί από τα πεσμένα φύλλα. Ο δρόμος που επιλέξαμε στην συνέχεια ήταν από το «Ρέμα», δρόμος που ουσιαστικά είναι και ρέμα, ευτυχώς ξερό όταν περάσαμε και με αρκετή πέτρα. Φτάνοντας στο Κάτω Λιβάδι το τοπίο γίνεται αλπικό με χαμηλή βλάστηση και ελάχιστα δέντρα. Η κορυφή δεν φαίνεται καν αφού υπάρχει ένα σύννεφο που σκεπάζει τα πάντα. Φτάνοντας στην Περδικόβρυση η ομίχλη αρχίζει να κάνει την διαδρομή δύσκολη. Αποφασίζουμε να συνεχίσουμε αφού η βροχή ήταν αραιή. Ο δρόμος με αρκετή πέτρα και μικρά νεροφαγώματα δεν δυσκόλευε ιδιαίτερα, αλλά η ορατότητα από την ομίχλη και την βροχή γίνεται όλο και χειρότερη. Λίγο πριν φτάσουμε στις παλιές εγκαταστάσεις του ΟΤΕ δεν βλέπουμε ούτε το καπώ. Σταματάμε εκεί και ο αέρας παραλίγο να σηκώσει τα αυτοκίνητα. Όπως είπε και ο xakou αν είχαμε και σαμπουάν θα ήταν ένα τέλειο πλυντήριο για τα αυτοκίνητα και μάλιστα με πιεστικό. Το κατέβασμα ήταν λίγο πιο δύσκολο αφού οι δρόμοι γέμισαν νερό και ευτυχώς τα νεροφαγώματα δεν γίνανε πιο βαθιά. Όπως καταλάβατε πέσαμε πάνω στην καταιγίδα εκείνη την ώρα.
Αφού ξαναγυρίσαμε στο Κάτω Λιβάδι ακολουθήσαμε το Ράφτη ρέμα με προορισμό το καταφύγιο και μετά το χωριό Σπηλιά. Η διαδρομή εκπληκτική αλλά η ορατότητα ακόμα χαμηλή. Ώρες ώρες ήταν σαν να έριχναν με κουβάδες το νερό!!!!! Μέσα στο δάσος συναντήσαμε και 2-3 μικρούς καταρράκτες που περνούσαν μέσα από τον δρόμο. Στάση στο Καταφύγιο που ο καιρός άρχισε να ανοίγει κάπως. Ήπιαμε μια ζεστή σοκολάτα, μας προσφέρανε και χορτόπιτα και γενικά το κλίμα ήταν ιδιαίτερα φιλόξενο.
Φτάνοντας στην Σπηλιά η βροχή δυνάμωσε ξανά. Ευτυχώς βρήκαμε να καθίσουμε σε μια μικρή ταβέρνα που την προτείνω ανεπιφύλακτα. Εκεί επιδοθήκαμε σε τρελή κατανάλωση χοληστερίνης και αλκοόλ. Εκεί αποκαλύφθηκε πως Γιάννης και Γιώργος, την προηγούμενη ακολούθησαν ειδική δίαιτα χαμηλής χοληστερίνης, ώστε να δώσουν την μάχη της Κυριακής, με μεγαλύτερο ζήλο. Αν και το ξενύχτι τους είχε εξαντλήσει εμφανώς, ο κίνδυνος να σου τρυπήσουν το χέρι με το πιρούνι ήταν μεγάλος. Τελευταία στιγμή ο xakou γλύτωσε. Να σκεφτείτε πως για να με συκοφαντήσουν για άλλη μια φορά, ρίξανε όλα τα κόκαλα στο πιάτο μου για να πούνε το αντίθετο από αυτό που πραγματικά έγινε. Έχω βρει και τον μπελά μου με αυτόν τον Γιάννη, αφού όποτε πάμε εκδρομές λέει πως από τότε που με γνώρισε έκοψε την υγιεινή διατροφή και έχει ξεπέσει στα σουβλάκια και το αλκοόλ. Καλά εγώ ως γνωστόν είμαι των καταχρήσεων. Ο άλλος, γέρος άνθρωπος παρασύρεται έτσι εύκολα? Η μήπως αποκαλύφθηκε ο αληθινός του εαυτός? Όταν ήρθε και το γλυκό εκεί δείξανε και τον χαρακτήρα τους… είπανε πως δεν θέλουνε γιατί τσακίσανε σε όλη την διαδρομή 3 κιλά τουλουμπάκια με σοκολάτα που είχε φέρει μαζί ο Γιώργος από Σέρρες. Και σαν να μην έφτανε αυτό και ενώ τους κοιτούσαμε έκπληκτοι
, καθαρίσανε μέσα σε 2 λεπτά σχεδόν όλα τα πιάτα με τα γλυκά. Τα καημένα τα παιδιά Σάκης και Φώτης, ίσα που προλάβανε και πήραν ένα πιάτο σε μια γωνιά και φάγανε κι αυτά. Φεύγοντας μάλιστα πήρανε και μια σακούλα με τα απομεινάρια της μάχης και όταν ο μαγαζάτορας ρώτησε ποιος έχει σκύλο, ο Γιώργος είπε πως είναι γι΄ αυτόν, αφού οι Σέρρες είναι μακριά και μπορεί να πεινάσει!!!! Ξεκινήσαμε γύρω στις 6-6.30 και ακολουθήσαμε την διαδρομή από το Μεγάλο Φαράγγι που πρέπει να είναι επίσης πολύ όμορφο αλλά δυστυχώς είχε νυχτώσει και δεν βλέπαμε τίποτα. Όλη η πορεία ήταν περίπου 80χλμ χώμα. Όπως καταλάβατε ήταν μια ακόμα πολύ καλή εκδρομή και κρίμα που δεν ήρθαν και οι υπόλοιποι. Εύχομαι να περάσανε καλά και οι καινούριοι της παρέας. Δυστυχώς δεν είχαμε λάσπη που να κολλήσουμε. Άλλωστε στις περισσότερες εκδρομές κοιτάμε, αν είναι να κολλήσουμε, να είναι κάπου κοντά σε ταβέρνα!!!
ΥΓ Οι συκοφάντες θα φτάσουν να πούνε πως εγώ χάλασα τον server του offroad για να μην γράψουν τα ανεπαίσχυντα ψέματά τους!!!!!