....Λοιπόν.....
Έχουμε και λέμε....κι επειδή γύρισα πρώτος,
Α. έλειπα 1 εβδομάδα και δεν είδα κανένα μύνημα για παιδιά κλπ, ευχαριστώ Tedo για την κάλυψη
Β. Γυρίζω Παρασκευή γύρω στις 17:00 και 18:00 πάω να βάλω τα λασπολάστιχα, διότι οι προβλέψεις έλεγαν για χιόνια που λιώνουν και κόλαση λάσπης.... Στη θέση του σκασμένου Fedima (από το Αττικό, ...θυμάστε
) μου πρότεινε ο λαστιχάς μου ένα εύκαιρο Sahara που του βρισκόταν στο μαγαζί, σε διάσταση 205/70/15, ίδια με τα άλλα 3...
Μόλις το ζαντάρει, διαπιστώνω ότι είναι τουλάχιστον 1,5 πόντο μεγαλύτερο σε διάμετρο
από τα άλλα!!!!
Η ώρα έχει πάει 19:30, γεύγω μεσ' τη σφλ... με τα ασφάλτινα που είχαν βγει και ξαναμπει...., και πάω για το cb από τον tedo. Τζίφος κι από 'κει λόγο μικρολεπτομερειών που όμως αν τις παρέβλεπα, θα είχα ένα cb να πηγαίνει όπου θέλει, ελεύθερο κι ωραίο μες το αυτοκίνητο...
Μετά από τηλέφωνα, διαβουλεύσεις κλπ, παίρνω το Σπύρο το Δουκέρη, σε μια απέλπιδα προσπάθεια στις 22:00.
Θαύμα!!!! είχε ενα λάστιχο στη διάστασή μου, πρόχειρο στο υπόγειο
08:00 το Σαββάτο, είμαι με το λάστιχο στα χέρια και τρέχω για την αλλαγή. (ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΣΠΥΡΟ). Ολοκλήρωση διαδικασιών και εκκίνηση από Μαλακάσα στις 12:00, Forester & Blackcris.
B. Επιλέγουμε τη διαδρομή από Αράχοβα- Επτάλοφο- Γραβιά, αντί του Μπράλου και αποζημιωνόμαστε με σκιές και δροσούλα από νωρίς.
Προσπάθεια για ένα πρώτο λασπόλουτρο στο Λιβάδι, απέτυχε παταγωδώς!!!
Ξεραϊλα του κερ@τ@
Κάνουμε άλλα 10-15 χλμ χώμα από Καλοσκοπή - Στρώμη, κι εκεί το μόνο που βρήκαμε, ήταν λίγο χιονάκι στα 1340 υψόμετρο
Με περίσσιο κέφι συνεχάμε προς Αθ. Διάκο και λίγο πριν τη Μουσουνίτσα, η πρωτόβγαλτη Foresterina
, κωλώνει σε ρυάκι και με βάζει να γυρίσω πίσω....
Πίνω το πικρό ποτήρι της υποχώρησης και πάμε άσφαλτο στο χωριό.
Άψογος ξενώνας καφεδάκι και τσιγάρο.
Η 4άδα στο τζάκι (οι άντρες το ανάψαμε πάλι...) και τα μαντάτα από την υπόλοιπη παρέα, δεν είναι και τόσο ευχάριστα.....
Ο Κούκος, έμεινε στο Κάστρο με το Range από κάποιο κολάρο που δεν στάθηκε δυνατόν να επισκευαστεί και επιστρέφει με το δελφίνι (...λέγε με Express Service) στην Αθήνα .
Vagelis ο Βασίλης (το ψευδώνυμο μου διαφεύγει..., συγνώμη), γύρω στις 18:00 τηλεφωνούν από το γνωστό ρυάκι (αυτό που δεν περάσαμε πριν) και με συνοδηγό τον αδερφό μου πλέον και το Blackcris
συν γυναιξί, κάνουμε 4άδα τη διαδρομή μέχρι Πρ. Ηλία, ή μάλλον μέχρι λίγο πριν , όπου ένα ανεμοσόυρι κι ένα Έλατο πεσμένο, μας αναγκάζουν να πισωγυρίσουμε πριν να δούμε την κορυφή.
Φυσικά και περάσαμε το χιόνι,,.... φυσικά και κόψαμε το δέντρο κι ελευθερώσαμε το δρόμο, αλλά για άλλους διοτι για εμάς νύχτωνε και ....πεινούσαμε!!!!!!
Κατα τις 00:30 φτάνει κι ο Κούκος, με ένα Κία και ενώ όλοι από το τηλέφωνο τον διαβεβαίωναν ότι δεν φάγαμε και τον περιμένουμε.....
Πολύ κέφι και κουράγιο τα παιδιά (Κούκος-Κούκα) μπράβο σας!!!!!!
Με τα πολλά, πάμε για ύπνο στις 02:00.
Γ. Την Κυριακή μετά τα γνωστά πρωινά, καφέδες κλπ, ξεκινάμε για Ανατολή, Μάρμαρα και κάτι λίμνες στο υψίπεδο των Βαρδουσίων.
2 χλμ προ της ανατολής και σε μια μινι ανασυγκρότηση για προβλήματα επικοινωνιών, βλέπουμε το Forester ( το τουτού, ΄όχι εγώ....) να στάζει λάδια από το κάρτερ...
Ένα γκαπ όλο κι όλο, το μάτιασα που δεν είχε βρει πουθενά Σάββατο και Κυριακή μέχρι τότε, κι αυτό το γκαπ, ήταν ευγενικό θα έλεγα...., αλλά αρκετό για να κάνει μια ρωγμούλα....
Μετά τις γνωστές προσπάθειες και ευχές μήπως κι ήταν λασκα η τάπα, η απόφαση για άμεση αποχώρηση ήταν επιβεβλημένη...
Δ. Οι υπόλοιποι συνέχισαν κι από τηλεφώνου έμαθα τα παρακάτω:
Ο καημένος Κούκος βλέπει το Κια να ανεβάζει θερμοκρασία και ο Φοβερός Μαυροχρήστος, χωρίς τη μαμά του παρούσα να του λέει:" μη! κάνει τζιζ", πάνω στον ενθουσιασμό και τον άκρατο εθελοντισμό του, παθαίνει ένα εγκαυματάκι...., τόσο δα!!!!
στις λίμνες πήγανε με τα πόδια (καλό γιατί κάψανε τα χθεσινοβραδυνα συκωτάκια....) λόγω χιονιού....
Ε. Εγώ γύρισα άνετα , γιατί η ρωγμή ήταν μικρή και με τον κινητήρα σε λειτουργια, η απώλεια λαδιού ήταν ελάχιστη.
Τα υπόλοιπα παληκάρια του STRATEGO πρέπει να είναι κι αυτά από ώρα πίσω και να σχεδιάζουν την επόμενη εξόρμηση!!!!!
ΥΓ: Θα βάλω οπωσδήποτε ποδιά, θα έχω πάντα 4λίτρα λάδι μαζί μου πάντα (γιατί αν είχα θα έμενα με τα παιδιά...), θα έχω και αντιψυκτικό (μπορεί κανένα πουλί να μου τρυπήσει ψυγείο) και υγρό φρένων (κανένα ποντίκι να κόψει σωληνάκια) ...., τι άλλο να σκεφτώ..
μάλλον μας ματιάσανε....
ΟΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ...
ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΚΟΙΜΑΤΑΙ!!!!