Ειτε οι αγωνες ειναι ερασιτεχνικοι, ειτε επαγγελματικοι.
Εφ'οσον στην χωρα μας ειναι ερασιτεχνικοι και εφ'οσον μιλαμε για αθλητισμο και αθλητες, τοτε ολοι οι αγωνιζομενοι πρεπει να ειναι μελη αθλητικων σωματειων εγγεγραμμενων στη ΓΓΑ και εγγεγραμμενοι στα μητρωα αθλητων των σωματειων αυτων με ολες τις υποχρεωσεις και τα δικαιωματα που προκυπτουν. Επαγγελματιες στο χωρο, μπορουν να παρεχουν συγκεκριμενες υπηρεσιες βασει υπογεγραμμενων συμβασεων με τους διοργανωτες και βεβαια να πληρωνονται αναλογα με την προσφορα και την ποιοτητα του εργου τους. Τα μη κερδοσκοπικα σωματεια πρεπει να καταθετουν μηδενικα κερδη στο τελος της χρονιας. Οι εθνικες ομοσπονδιες το ιδιο (εφ'οσον προκειται για ΝΠΙΔ). Τα διαφημιστικα και τηλεοπτικα δικαιωματα πρεπει να χωρηγουνται παλι συμφωνα με τις ισχυουσες κρατικες και ευρωπαικες διαταξεις και εννοειται οτι μερος των εσοδων πρεπει να διατιθενται με διαφανεις διαδικασιες στα σωματεια και τους αθλητες ειτε ως επιχορηγησεις, ειτε ως πριμ ειτε ως χορηγιες σε διεθνεις οργανωσεις. Απολυτως απαραιτητη η δημοσιευση των ισολογισμων ολων των εμπλεκομενων και η προσβαση οποιουδηποτε σε αυτα τα στοιχεια.
Το πρωταθλημα με το καλυτερο θεαμα και αθλητικο ενδιαφερον, θα προσεγγισει και θα εξασφαλισει περισσοτερους χορηγους, τα χρηματα των χορηγων θα αυξησουν τα πριμ και τα επαθλα προς τους αγωνιζομενους και θα αναβαθμιζουν τις διοργανωσεις, τα αυξημενα χρηματικα οφελη και το επιπεδο των αγωνων θα προσελκυσουν καλυτερους αθλητες και παει λεγοντας...
Αν δεν υπαρχει αθεμιτος ανταγωνισμος που για αλλους μειωνει και αλλους μεγαλωνει το κοστος διεξαγωγης ενος αγωνα αναλογα με τα "μεσα" του καθε οργανωτη, τοτε αργα η γρηγορα τα πραγματα θα παρουν μονα το δρομο τους προς το καλυτερο.
Οι αγωνιζομενοι εχουν τους διοργανωτες που τους αξιζουν, παραφραζοντας τη διασημη ρηση. Πολυ ευκολο με μερικους βαρυγδουπους τιτλους και βαρυτιμα τροπαια που δεν εχουν καμμια πραγματικη αξια αλλα δειχνουν ομορφα στο ραφι του συνεργειου να εξαγοραστουν μερικες συνειδησεις. Ολοι πρωταθλητες θελουν να γινουν σ'αυτη τη χωρα.
Κατι ακομα,
Ο Κ.Ο.Κ. και το αρθρο 49 του δεν εχουν εφαρμογη εκτος δημοσιων δρομων, στην αρχη αρχη το λεει...
Ο λογος που δεν υπαρχει χρημα στους αγωνες απο τις επιχειρησεις ειναι οτι το ρουφανε σαν τα βαμπιρ το αιμα τα περιοδικα του χωρου. Ευτυχως οι ωρες τις βασιλειας τους ειναι πια μετρημενες... Οπως επισης και οι φορες που οι διαφημιζομενοι/χορηγοι θα επιλεγουν να χρηματοδοτουν σε διεθνεις συναντησεις δημοσιογραφικες αποστολες αντι για αγωνιζομενους.
Μεχρι τοτε βλεπουμε...