markd έγραψε:Περάσαμε Φ Α Ν Τ Α Σ Τ Ι Κ Α!!!!
Η καλύτερη στιγμή ήταν ο καφές "στον πεύκο" μετα από την ταβέρνα!!!
Το κακό ήταν ότι μεταξύ μας υπήρχαν πολλοί "απατεώνες"!!!
Καλα, μιλαμε για προπονηση επιπεδου ISDE...
Πιστες μοτοκρος, εντουρο, 2-3 εκκινησεις απο καμια 10 μηχανακια, μονοπατια, χασιμο στα πουρναρια, λασπες στο τουνελ, πετρα και κροκκαλα, χιονια και μετα... το κυριως σκελος, ΤΑΒΕΡΝΑ με ΠΑΪΔΑΚΙΑ, 4 λιτρα κρασι,τζατζικια και λοιπες ιστοριες (ειμαστε και κοινωνικοι οι ατιμοι) και μετα ΚΑΦΕΣ στον Πευκο. 2/3 της ιστοριας ηταν αραλικι και φαϊ ως επι το πλειστον , και ο axelkal μου ελεγε "Πρεπει να χασεις λιγο βαρος"... Με τον Markd για προπονητη...;!! Σίγουρα... θα παρει βαρος... ο ιατροδικαστης!!!
Τα "χασιματα" παντως που θα μεινουν απο την ολη εντουραδα ηταν τα εξης δυο.
Το πρωτο ηταν ο, προς την πηγη, χωματοδρομος οπου ο Axelkal εκανε χρεη "σκουπας" (συνηθως αυτο ειναι το ονομα της μηχανης που ειναι διπλα μου στους αγωνες
) αλλα σε καποια στιγμη, ως αργος αναβατης, ειχα αρχισει και ξεμενα παρασυρωντας τον Αλεξ σε πιο αργο ρυθμο. Σε καποια στιγμη περασαμε μια διασταυρωση, κοιταμε αριστερα δεν βλεπουμε τπτ και συνεχιζουμε, στην δευτερη κοψαμε λιγο παραπανω, κοιταμε για ιχνη κατω και συνεχιζουμε στην πιο πιθανη πορεια. Στην τριτη διασταυρωση και ενω ειχαμε αρκετη ωρα να δουμε μηχανη κοιταχτηκαμε με ενα ερωτηματικο πιστευω ("Μηπως ειμαστε τελιως χαμενοι εδω περα;") και συνεχισαμε σε ενα δρομο ισια. Στην τέταρτη διασταυρωση ευτυχως μας περιμενε ο Ψωφακης με την γουρουνα γιατι πια θα στματαγαμε!
Αυτο ηταν το χασιμο που ΔΕΝ εγινε!
Το χασιμο που εγινε ηταν με τον Κατανα, οπου τους βλεπω ολους να κοβουν δεξια και εγω να πηγαινω ισια, κοβω οπως ειμαι δεξια να περασω αναμεσα απο δυο πουρναρια αλλα δεν υπαρχει χωρος να περασω, με σταματαει το αριστερο πουρναρι και το μηχανακι σβηνει. Δεν μπορω να βαλω μπροστα γιατι εχει ταχυτητα μεσα και ουτε να κατεβω για να σπρωξω. Οι αλλοι βεβαια εχουν φυγει. Εκεινη την στιγμη ερχεται ο Κατανας και μου λεει "Οκ , ειναι λαθος θα ερθουν απο δω" βρισκω την νεκρα στο κιβωτιο, στηριζομαι στο πουρναρι στα αριστερα μου που ειναι αρκετα συμπαγες και βαζω μπροστα... Οι αλλοι δεν εχουν ερθει οποτε αποφασιζουμε να ακολουθησουμε το μονοπατι, μπροστα το LC4 του Κατανα και πισω εγω. Πετρες, κλαρες, βραχια κτλ ΟΛΑ μαζι να μας κανουν την ζωη δυσκολη. Η γουρουνα δεν περναγε απο κει ουτε με σφαιρες αλλα εμεις για καποιο λογο πηγαιναμε οπου βλεπαμε χωρο μεχρι που δεν πηγαινε αλλο.
Στο τελος αναγκαστηκαμε να κανουμε επι τοπου και πηγαμε απο την ασφαλτο στο πιστακι που ηταν 3 χλμ μακρια, απο τον νρμαλ δρομο!
