Off-Road.gr

Θέματα Ευρετήριο Δ. Συζήτησης Αρχεία

Mega Baghiro-βόλτα 2014!!!

Συζητήσεις, tips, συμβουλές και άλλα!

Mega Baghiro-βόλτα 2014!!!

Δημοσίευσηαπό H1N1 » 10 Ιούλ 2014, 13:01

1η μέρα (7/05/14)

Μετά από μερικά χρόνια που αποζητούσα ευκαιρία να φύγω "χωρίς δεσμεύσεις" γιά 'σοβαρό χιλιόμετρο', προέκυψε 7-10 η 11/05, χρόνο κατά τον οποίο θα έλειπε κ η λατρευτή σύζυγος!

Τελευταία παρεμφερής εμπειρία, το τελευταίο 36-ωρο μοτ/τας που συμμετείχα (με 'γυμνό' Triumph 900, το 2002), όπου από Σάββατο πρωί (~ 07:00 πμ) έως Κυριακή βράδυ (~ 22:00 μμ) καλύπταμε περίπου 1,200-1,400 χλμ ανά την Ελλάδα.

Η πρόκληση: μετά από 12 χρόνια που περάσανε (με ότι αυτό συνεπάγεται), μόνος (...) κ με 'ακατάλληλο' κ ολίγον γερασμένο μηχ/κι ήθελα να έρθω σε επαφή με το ΤΟΠΙΟ της Ελλάδας μας, αλλά παράλληλα να έρθω σε επαφή με τον εαυτό μου ("που βρίσκομαι, πώς είμαι, τι παίζει;;;").

Χάραξα διαδρομή περίπου 2,150 χλμ, κυρίως 'στριφτερή' με επιδίωξη να γυρίσω το Σ, αφήνοντας τη Κ ως back-up.

Το 'μενού' ήταν βαρύ [φιλόδοξο], αλλά κ η διάθεση...μαχητική!

1η μέρα: σκοπός ---> από Δερβενοχώρια, στα χωριά Βοιωτίας, μέσω Διστόμου Αράχωβα, κατέβασμα Πολύδροσο Παρνασσού, Μπράλλο-Λαμία-Δομοκό, Τύρναβο, Φάρσαλα, Ελασσόνα, Σέρβια-λίμνη Πολυφύτου με σκοπό 1η διανυκτέρευση στη Κοζάνη.

Η αναχώρηση ήταν λίγο πριν τις 07:00, πριν τα Δερβενοχώρια είχε ομίχλη με ορατότητα 50-100 μ, στην Αγ.Άννα έβρεχε κ έγινε η διαπίστωση κολοσσιαίας πατάτας: αδιάβροχα γιόκ...το πήρα αψήφιστα, του στύλ "άμα βρέχει, θα κάνω στην άκρη να περάσει". Αμ'δέ παίζει έτσι ρε Καραμήτροοοοοοο όταν έχεις δρόμο + δρόμο...! Πάντως η τύχη μου χαμογέλασε κ έτσι λίγο βρεγμένος, αφέθηκα στο φυσικό, εν κινήσει στέγνωμα του ήλιου.

Στη λίμνη Πολυφύτου κατέβασα ένα 'βρώμικο' από καντίνα με θέα (!) γύρω στις 15:00 κ αφού δε μού'κατσε η Κοζάνη γιά διανυκτέρευση (μου φάνηκε..'κάπως'), πήρα το βόρειο δρόμο γιά Βέροια κάνοντας σύντομη επίσκεψη στη [νέα] Παναγία Σουμελά: ωραίες/φροντισμένες εγκαταστάσεις σε πανέμορφο φυσικό τοπίο. Ήμουν πολύ τυχερός γιατί την πέτυχα σε στιγμή απόλυτης ηρεμίας, χωρίς πούλμαν κλπ!

Γύρω στις 17:30 μπήκα στη θαυμάσια Βέροια (έχοντας 'γράψει' 564 χλμ) κ κατέλυσα στο ξενοδοχείο που μου σύστησε τοπικός ντελιβεράς, σε ωραίο κ κεντρικό σημείο. Τέτοια ήταν η λαχτάρα μου γιά ωραίες, κινούμενες εικόνες που δεν κατάλαβα γιά πότε έφτασα!

Μόλις σουλουπώθηκα (μπάνιο/πολιτικά ρούχα) βγήκα τσάρκα στη Βέροια...κ που δε πήγα; Στη παλιά υπέροχη πόλη, στις πάμπολλες εκκλησίες του 14ου αιώνα διάσπαρτες στη νέα πόλη, στο ποτάμι, στο αρχαιλογικό μουσείο. κατέλυσα τελικά σε κοντινό μεζεδοπωλείο όπου χτύπησα ένα γκουρμέ πιάτο με κοτόπουλο/σάλτσα ροδιού, συνοδεία κρασακίου!

Καλός ύπνος, κοντά στα μεσάνυχτα γιά αυθεντικό reboot!

2η μέρα (8/05/14)

Αναχώρηση 07:20 (να μη χάσουμε κ το πληρωμένο - κ πολύ πλούσιο - πρωϊνό, εεε;) απ'το παλιό δρόμο προς Σαλόνικα. Πλησιάζοντας Θεσ/νίκη κ περνώντας περιφερειακά κ βόρεια (σκοπός να πάω Λαγκαδά) ήταν τόσο απωθητικό το περιβάλλον [τεράστιες βιομηχανίες/ασχήμια/θόρυβος/απρόσωπες μεγα-οικοδομές] που πολύ θα ήθελα να πατήσω το μαγικό κουμπί διακτινισμού. Τέλος πάντων, κάποτε τελείωσε αυτός ο οπτικοακουστικός εφιάλτης κ φεύγοντας από Λαγκαδά, πήρα το βόρειο/παλιό δρόμο που σχεδόν εφάπτεται των λιμνών Κορώνειας/Βόλβης κ ωωωωωωωωωωωω!

Η άνοιξη έδωσε δυναμικό παρόν με χρώματα κ μυρωδιές κ γαλήνη....

Κατέβηκα στη λίμνη γιά ξεμούδιασμα, φωτό κ υπόσχεση γιά μελλοντική βουτιά. Ανέδιδε μελωδία από πουλιά (πάπιες κ άλλα) κ βατράχια, στολισμένη με κάθε λογής όστρακα του γλυκού νερού.

Με ανεβασμένη διάθεση έφυγα βόρεια γιά Δράμα, απ'την ανατολική προσέγγιση.

Αφέθηκα λίγο να χαθώ στο κέντρο της κ τη βρήκα αρκετά συμπαθητική, με ζωντανή αγορά κ μερικά όμορφα κτίρια.

Βούρ γιά Ξάνθη κ νέο ωωωωωωωωωωωωωω!

Μιλάμε γιά τη φαντασίωση του Ντουκατίστα (Μήτσος ακούει;) σε ένα περιβάλλον εκθαμβωτικό, σχεδόν δίπλα στο φιδο-γυριστό κ χαριτο-διπλωμένο Νέστο!!!

Πλησιάζοντας Ξάνθη, τα ποτάμια τρέεεεεεχανε, επιστροφή στο μέλλον γιά κατασκήνωση (Τάκης ακούει;)

Η Ξάνθη πολύ όμορφη (γιά τα Ελληνικά δεδομένα πάντα) πόλη: παστρικιά, με ζωή, μνημεία, πάρκα - γιού νέιμ ιτ!

Βάμος άλα πλάγια γιά Κομοτηνή, μέσω λίμνο-θάλασσας Βιστονίδος, ένα μικτό τοπίο, ήρεμο, με θάλασσα/ποτάμι (δε 'γλυτώνεις' απ'αυτά στη Β.Ελλάδα), λόφους κλπ. Εκεί βλέπεις κ 2 εκκλησίες σε τεχνητές μίνι νησίδες πάνω στη θάλασσα, συνδεόμενες με ξύλινο διάδρομο με τη κυρίως ακτή.

Μπαίνω Κομοτηνή ζεσταμένος κ πειναλέων κ κάθομαι σε γραφικό μεζεδοπωλείο, με σερβιτόρα...μεζέ η ίδια!

Λιτό φαϊ λοιπόν κ λαίμαργο μάτι.

Πριν φύγω, κάνω την ευχάριστη διαπίστωση ότι και η Κομοτηνή είναι ζωντανή κ όμορφη πόλη, χωρίς την αναμενόμενη 'χωριατιά' του μουσουλμανικού στοιχείου. Νέος κόσμος + ποδήλατα παντού!

Πάντως, βγαίνοντας απ'την Ξάνθη κ τη Κομοτηνή τραβάνε το βλέμμα μου τεράστια, καλοβαλμένα κτίρια...που είναι κέντρα απεξάρτησης - μιά γλυκόπικρη υπενθύμιση του δαίμονα της εξάρτησης...

Ανατολικά τώρα γιά Σάπες, εδώ τα πράγματα 'μουσουλμανεύουν' πολύ. Τα τζαμιά τη τιμητική τους, οι μαντήλες επίσης. Τοπικό συνεργείο μοτό: "Moto Class Hasan". Ο χρόνος έχει σταματήσει στο '70..η μήπως στο '60;

Από Σάπες λοιπόν αρχίζει μιά διαδρομή ερημική, βόρεια (στη δυτική μεριά του νομού Έβρου), μέσα από φαράγγια κ ρουμάνια - αδιάσπαστο κ αδιαπέραστο ΠΡΑΣΙΝΟ!

Χοντρικά γιά ~ 75 χλμ κινείσαι σε ανηφορικό στροφιλίκι κ βόρεια, μετά γιά ~ 35 χλμ κινείσαι ανατολικά μέχρι να φτάσεις στο Διδυμότειχο.

Η ερημιά στα πρώτα 75+ χλμ είναι καθολική, μόνο αγελάδες βόσκουνε!

Όποιος αγχώνεται υπερβολικά απ'τα ατελείωτα, αναπάντητα "..και άν;" (πχ πάθω λάστιχο, ντίζα, βενζίνη κλπ), απλά ΔΕΝ πάει απ'εκεί, ειδικά μόνος.

Οι διασταυρώσεις/πινακίδες γιά Βουλγαρία σου θυμίζουν που βρίσκεσαι.

Ο καιρός είναι θαυμάσιος κ καθαρός, η ώρα μεσημεριανή 14:00-15:00.

Στο σκέλος προς Διδυμότειχο, ακόμα στις ερημιές, βρίσκω 2 μπάτσους να κάνουν υπηρεσία σε κάτι σκιές κ σταματάω γιά κουβεντούλα/κατευθύνσεις. Αυτοί μου επιβεβαιώνουν ότι το προηγούμενο κομμάτι δεν προσφέρεται γιά...βλάβες! Λίγο παρακάτω συναντάω μοτο-παρέα 5-6 BMW + 1 Guzzi, πλήρως εξοπλισμένους. Σταματάω, τους μιλάω...η αναμενόμενη (;) 'παγωμάρα'/υπεροψία των Μπεεμβε-άδων, όπου αν κ είδαν μοναχικό αναβάτη με ταπεινή μοτό δεν ψελλίζουν καν "που πηγαίνεις; μήπως θα ήθελες....".

Μπαίνω στο Διδυμότειχο κ βγαίνω/συνεχίζω γιά Σουφλί, διότι αφ'ενός μου έπεσε 'λίγο' (που νά'ξερα τι εστί Σουφλί!), αφ'ετέρου ήθελα να φάω λίγο χλμ ακόμα, ώστε να μικρύνω την επόμενη μέρα, όπου στόχευα να καταλύσω στην Ελασσόνα. Ο δρόμος γιά το Σουφλί σε κάποια σημεία εφάπτεται στον Έβρο, κ η Τουρκία απέχει μόνο 100 μ απ'εκεί!

Σχεδόν λιώμα κ με τη ζέστη να με βασανίζει, μπαίνω στο απογοητευτικό Σουφλί.

Χοτέλι δεν βλέπω, σταματάω στην έξοδο του χωριού κ αποκαμωμένος, κάθομαι 10' να συνέλθω.

Με την αναστροφή, σταματάω σε βουλκανιζατέρ να ρωτήσω, η απάντηση κατακεραυνωτική: "ξέρεις, ο πολιτισμός έχει φτάσει στο Σουφλί! Υπάρχει το Χ εκεί κ το Ψ στο στενό..". Στήνουμε 20' κουβέντα με το τύπο κ χωρίζουμε λέγοντάς μου "πήγαινε, άσε τα πράγματά σου κ, αν θέλεις, έρχεσαι πάλι" (προτίμησα τη μοναξιά μου όμως).

Το Χοτέλι είναι λιτό, φανταρίστικο (γιά να μή πώ "you gara be kidding me, rite?"), αλλά με πολύ φιλικό παληκάρι στην υποδοχή που ήθελε κουβέντα. Αυτός μου λέει αργότερα ότι ήρθε κ η μοτοπαρέα των Μπεεμβε-άδων κ μένει κ αυτή στο Σουφλί, όμως η 1η επαφή έδειξε ότι δεν θα κάνουμε χωριό. Τη 'ρουτίνα' μας λοιπόν: μπάνιο, αλλαγή, βόλτα, φωτό κ - epic κωλοφαρδία! - πετυχαίνω εγκαίνια ταβέρνας και τη σωστή ώρα κ τρώω τζάμπα! Τα μουσεία μετάξης δεν τα πρόλαβα ανοικτά.

Οι ντόπιοι μιλάνε γιά κακοκαιρία με καταιγίδες που έρχεται, shit! Η προφορά εδώ είναι Σαλόνικα στάϊλ, βάλε όμως κι'άλλο 'βάρος'...πολύ λέμε! Η ατμόσφαιρα είναι βαριά, υπναλέα, βαριεστημένη, η κατάθλιψη παίζει κρυφτούλι, τα τρένα προσπερνάνε αυτό το σταθμό αυτού του ράθυμου τόπου. Η διάθεση μετά βίας διατηρείται σε λογικά επίπεδα, μόνο η σκέψη "αύριο πρωϊ φεύγω" μ'ανεβάζει.

Γιά 1η φορά κλειδώνω τη μοτό ΚΑΙ με το πέταλο που κουβαλούσα κ πάλι ένας καλός ύπνος.

3η μέρα (9/05/14)

Με αντικειμενικό στόχο την Ελασσόνα, όπου με περιμένει ντόπιο φιλαράκι από 12-ετία πίσω, ξεκινάω 07:30 πμ, μετά από ένα φτωχικό πρωϊνό, αλλά κ πλούσια κουβέντα με το ξενοδόχο. Υπάρχουν πολλά παράπονα γιά τη κρίση, τους φόρους, το πανάκριβο πετρέλαιο.

Στο επόμενο χωριό παίρνω ένα β' δρόμο που σε περνάει απ'το δάσος Δαδιάς κ ενώνει με τον κεντρικό λίγο πριν την Αλεξανδρούπολη. Η διαδρομή είναι ωραία κ στριφτερή, χωρίς τις θρυλούμενες βροχές!

Μπαίνω Αλεξανδρούπολη κ θυμάμαι μιά ζωντανή πόλη με θαυμάσια ρυμοτομία. Σε επαφή πιά με τη θάλασσα συνεχίζω πρός Καβάλα, με σκοπό να κόψω αριστερά αποφεύγοντας τη Κομοτηνή. Εκεί συνειδητοποιώ γιά πρώτη φορά ότι πήγα προς Κομοτηνή απ'το δρόμο που ήθελα να γυρίσω, οπότε αντιστρέφω την επιλογή μου. Ωραία...η μήπως όχι!;!; Χάνω την αριστερή διασταύρωση κ βλέπω ξαφνικά ταμπέλλα "ΚΟΜΟΤΗΝΗ 9 χλμ" @##44!0-κκκκΗ455ω. Ας είναι λοιπόν (όχι, δε πήγα στη σερβιτόρα μεζέ ρε!), μπαίνω Κομοτηνή κ πιάνω το βόρειο παλιό δρόμο γιά Ξάνθη, μέσω Ίασμου. Ωραία διαδρομή που διασταυρώνεται αρκετές φορές με ποτάμια. Μπαίνω θέλοντας κ μη στην Εγνατία οδό γιά Καβάλα, βολικό γιά να καλύψεις σχετικά γρήγορα αποστάσεις.

Πριν (κ μετά!!!) τη Καβάλα ο δρόμος γίνεται πίστα (!) όπου όλοι μπαίνουνε χύμα/φέτα, the place to be...

Τη Καβάλα τη θυμόμουνα από νεαρός όμορφη κ αμφιθεατρική, τώρα πιά παραμένει όμορφη με τη παλιά πόλη-στολίδι κ το τεράστιο παλιό υδραγωγείο της, τις άπειρες επιλογές διασκέδασης. Μου άφησε τισ καλύτερες εντυπώσεις κ ανέβηκε αυθόρμητα στα χείλη η απάντηση στην υποθετική ερώτηση "αν θα μένατε στην επαρχία, που θα επιλέγατε;".

Εκεί 'λάδωσα' τα εντόσθιά μου λίγο με σύντομη στάση σε τυροπιτάδικο.

Εγνατίας οδού συνέχεια προς τη πολύβουη Θεσ/νίκη, μέσω Μακεδονικών [γιαλατζί] Τεμπών, βεβαίως, βεβαίως.

Ο καιρός παραμένει καλός, η ζέστη αισθητή.

Κοντά στο Αιγίνιο αφήνω την εθνική γιά τον εσωτερικό δρόμο προς Κατερίνη. Η διαδρομή είναι απολαυστική (αμέσως 'ξύπνησα' απ'το λήθαργο), με το βλέμμα να έχει επιλογή θέας θάλασσας η βουνοκορφών Ολύμπου [με 'σαντιγύ' παρακαλώ!]. Εναγώνια αναζήτηση καφέ δεν απέφερε άμεσα αποτελέσματα, αλλά μου χάρισε σύντομη επίσκεψη σε όμορφο χωριό της περιοχής. Καμμιά 70-αριά χλμ πριν την Ελασσόνα, κάνω στάση...Αρμένικη σε καφέ, ανάβει κουβέντα με θαμώνα, κερνάει τον καφέ. Έχω ειδοποιήσει το φίλο μου στη Ελασσόνα κ ξεκινάω με τη πασούρα μου.

Πολύ όμορφη η διαδρομή γιά Ελασσόνα, κυριαρχεί στην εικόνα ο περήφανος Όλυμπος.

Πριν μπώ στη Ελασσόνα, σε στρατηγικό σημείο 'ελέγχου', νά'σου ο Μάκης να περιμένει όρθιος, με το Σμαρτάκι δίπλα!

Με πάει στο ξενοδοχείο που μου έχει κλείσει κ μπαίνει μπρός η ρουτίνα ξεφόρτωμα/μπάνιο/αλλαγή...έτοιμος!

Πάμε γιά βραδινό τσίμπημα μπριζολικού (καλύτερη έβερ τοπική μοσχαρίσια!) κ μετά, μαζί με τη γυναίκα του, πάμε ~ 20 χλμ μακρυά με το jeep σε χωριό ψηλά, όπου είχε μαζευτεί σινάφι της Ελασσόνας γιά εκλογικούς λόγους. Οι ντόπιοι κτηνοτρόφοι είναι ροδαλοί κ χαρούμενοι: Κρίση; Ποιά κρίση;;;

Επιστροφή μετά τις 01:30 πμ κ ώρα γιά μιά σίγουρα κερδισμένη ξεκούραση.

4η μέρα (10/05/14)

Προέκυψε (κ την καλοδέχτηκα) ότι αυτή η μέρα θα ήταν χαλαρή με πολύ παρέα με το Μάκη.

Συναντηθήκαμε πρωϊ, ψωνίσαμε από φούρνο, ανεβήκαμε σε τοπικό λόφο με εκκλησία κ τσιμπήσαμε κουβεντιάζοντας με θέα.

Μετά με πήγε κ με ξενάγησε στα 6 εργοστάσια οικοδομικών υλικών της οικογενείας του κ μου διηγήθηκε όλη την πορεία απ΄τα 'ψηλά' του 2000-2007 στη καταστροφή του 2010-2014.

Λίγο μετά τις 13:00 κατεβήκαμε στο κέντρο της Ελασσόνας γιά μεζέ με τσίπουρο (κρασάτα μανιτάρια, must!). Πέρασε κ η γυναίκα του κ τα 2 παιδιά, 3,5 + 6 ετών, με πανέμορφα μάτια κ απ'τους δυό τους.

Μεσημεριανή ξεκούραση κ το βραδάκι είχε βαφτίσια στη Λάρισα κ άφτερ, οπότε εγώ 'τράβηξα το δρόμο μου', πάντα εντός Ελασσόνας! Απογευματινό περπάτημα με το τελευταίο φώς, μ'έφερε έξω απ'τη πόλη, με καταπληκτική θέα προς την Ελασσόνα κ το γύρω κάμπο κ, φυσικά, τον Όλυμπο. Η κωμόπολη είναι όμορφη κ ανθρωπομετρική.

Αφού γύρισα κ είχε πέσει πιά το σκοτάδι κ πήρα τις φωτό που ήθελα, πήγα στο ίδιο τύπο (το μπριζολά της προηγούμενης νύκτας) κ του ζήτησα να ξανακάνει το θαύμα του (!) κ το έκανε!!!

Ώρα πλέον γιά 5-6 στρέμματα ύπνο, έχοντας περάσει μιά απόλυτα χαλαρή μέρα, όντας το αντικείμενο της αγάπης κ της φιλοξενίας του παλιό-φιλου!

5η μέρα (11/05/14)

Το κλασσικό πρωινό 'φεύγα', άνευ πρωϊνού, με άμεσο προορισμό τον Παλαμά Τρικάλων, μετά τα Φάρσαλα κ ύστερα νότια του Βόλου, έως το κατραβάκι απ'τη Γλύφα. Η διαδρομή αυτή είχε ηρεμία κ ένα σχετικό ενδιαφέρον, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις. Προσπάθεια (επιτυχής!) συνεννόησης γιά το σωστό δρόμο με τοπική (κ τυπική!) 'Κούλα' με άφησε να χαμογελάω πλατιά: "γιατί θες να πάς στο Τύρναβο;;;; Αν έχεις δουλιά, να πάς! Αλλιώς τι θές να πάς στο Τύρναβο; θα πάς στα παλιο-Φάρσαλα κι'από'κεί....."! Στα ξακουστά Φάρσαλα στάση γιά καθυστερυμένο πρωϊνό σε τυροπιτάδικο. Το τελευταίο σκέλος στη Μαγνησία είναι όνειρο, με καταπληκτική θέα στο βόρειο Ευβοϊκό. Κωλοφαρδίας συνέχεια κ μόλις κόβω εισιτήρια κ μπαίνω στο μικρό φέρυ, ξεκινάει. Η θάλασσα ήρεμη κ η μέρα λαμπρή. Ερημικές παραλίες στη Μαγνησία σε καλούνε σα σειρήνες.

Αποβίβαση στον Αγιόκαμπο Εύβοιας (στο βορειότερο άκρο της) κ η συνέχεια στον υπέροχο παραλιακό, κυρίως, δρόμο γιά Αιδηψό-Λίμνη, μέχρι να πιάσει τα βουνά γιά Προκόπι. Κλασσική στάση στο ποτάμι (Κηρέας) γιά χαλάρωση κ...ποδόλουτρο! Σύντομος έλεγχος πριν φύγω, μπίνγκο! Μου είχε πέσει το κινητό στις κροκάλες, δίπλα στο ποτάμι.

Τώρα 'πέφτω' σε ραλλύ κλασσικού αυτ/του που έρχονται ανάποδα [ανεβαίνουν] κ χαίρεται το μάτι κάθε λογής πάλιουρες! Επίσης μικρές κ μεγάλες ομάδες μοτό, γιά τη Κυριακάτικη "λύσσα" τους.

Μετά τη Χαλκίδα κ μέσω υψηλής γέφυρας, η επιστροφή πλέον γίνεται διεκπεραιωτική. Γύρω στις 14:30 φτάνω σπίτι κ ξεφορτώνω, συνεπής στο ραντεβού γιά μεσημεριανό με το γυιό μου


Περιττό να πώ ότι άξιζε κάθε λεπτό χρόνου μου κ Ε που 'επενδύθηκε'!
Άβαταρ μέλους
H1N1
250cc
250cc
 
Δημοσιεύσεις: 330
Εγγραφή: 18 Σεπ 2009, 09:06
Τοποθεσία: Αλσούπολη, Αθήνα

Re: Mega Baghiro-βόλτα 2014!!!

Δημοσίευσηαπό superspy » 14 Ιούλ 2014, 21:17

Ααααααπολαυστικό! \:D/

Ευχαριστούμε για το "ταξίδι"!
Εικόνα
Grand Erg Oriental...


Στάσου.... Μύγδαλα!
Άβαταρ μέλους
superspy
690cc
690cc
 
Δημοσιεύσεις: 6828
Εγγραφή: 29 Ιούλ 2002, 07:57
Τοποθεσία: Όπου πατάνε οι τροχοί μου!


Επιστροφή στο Moto Forum

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη. Υπάρχουν 4 επισκέπτες