KTMηδες ή ΚΑΝΤΕΜηδες???

[markd]

Με φάγατε ρε!!!
Μια προπόνηση είπα να κάνω με το ΚΤΜ και στο 9ο χλμ. έσκασε το λάστιχο!
Άσε που πήγε να με εμβολήσει και ο leipsippos!!!
Γιώργο, καλορίζικος ρεεεε!!!

[ktmakis]

Ναι αλλά 9 χλμ χάρμα ε?

[markd]

Δεν κατάλαβες!!!
Άλλαξα σαμπρέλλα και η διαδρομή ολοκληρώθηκε!
60 χλμ. χάρμα!!!

[ktmakis]

Απίστευτος!!!!
Πάρνηθα?

[markd]

Απίστευτος!!!!
Πάρνηθα?

ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ

[leipsippos]

'Η αλλιώς trail test Επιδαυρου.
Στον βαθμο δυσκολιας πιανει και η γνωση χειρισμου μηχανηματος αλλαγης ελαστικων;

[leipsippos]

Το ραντεβου ηταν στις 9:00 στο λιμανι της Νεας Επιδαυρου.
Ο Markd ήταν ελαφρως αρρωστος με πυρετο αλλα προφανως δνε ειναι η μονη αρρωστια που κουβαλάει και σίγουρα όχι η πιο σημαντική.
ξεκινήσαμε ΑΜΕΣΩΣ σε χωματόδρομο και αρχισαμε να ανεβαίνουμε το βουνο. Μετά απο αρκετη "φλαταδούρα" αλλά και πέτρα που εκοβε χέρια μετά απο λιγο βγήκαμε σε πιό ήρεμα νερά. Δυστυχώς στο 14,κάτι χλμ ένα καρφί είχε καρφωθεί κυριολεκτικα στο πίσω λάστιχο του 125. Προσπάθησε ο Δημητρης με τον ειδικό αφρό να επαναφέρει την σαμπρέλα αλλα το αποτέλεσμα ηταν απογοητευτικό καθώς εχανε απο παντού.



Στην φωτό είναι η κόντρα, όχι η βαλβίδα, και βέβαια έχει χάσει μια γενναάι ποσότητα αφρου απο κει καθως και απο πολλα αλλα μερη.

Ο Markd καταριοταν θεους και Αυστριακούς!

Εδω με σημαδια απογνωσης στο πρόσωπο του δειχνει απογοητευμένος την αποτυχημέμη απόπειρα του.

[leipsippos]

Το όλο πρόβλημα δεν άργησε να βρεί την λύση του σε γειτονκό βουλκανιζατέρ οπου μετάαπο 7-8 βασναιστικα χιλιομετρα εμ το πισω λάστιχο του 125 να κανει οχτάρια στην άσφαλτο και ο Markd να απολαμβανει το δωρεάν μαθημα σάμπα πάνω στην σέλα του, έπιασε να δουλεια να αλλάξει την σαμπρέλα.



Εγω απο την άλλη προσπαθώντας να κατευνάσω τον θυμό του και τις διαδόσεις οτι το ΚΤΜ παει σαν "γαϊδούρι ξεσαμάρωτο" επιδωθηκα σε μετατροπες για να βελτιώσω την οδική συμπεριφορά του μικρου ΚΤΜ με απλές αλλα σιγουρες λύσεις.



Και επειδή το ψαχνω πολύ το θέμα του βρηκα ειδικό σαμαρι με προδιαγραφες και για το Samurai!

[leipsippos]

Το όλο θεμα δεν μας πήρε πολύ και έτσι κατά τις 11.00 είμασταν πάλι έτοιμοι να πάρουμε τα βουνά.
Το οποιο και κάναμε περνώντας παλι απο διαφορετικα είδη χωματος, ελιές,αρκετή πέτρα και εν τέλη (δλδ. σχεδόν στο τέλος, η μοιρα μας επιφυλασσε και αλλα!) φτάσμαε στο βουνό, μεταξύ νεας και παλαιάς Επιδαύρου οπου η θέα σε αποζημιώνει για την πέτρα που έχεις περάσει!

Σε πρωτο πλάνο η παλαιά Επίδαυρος απο περιπου 550μετρα υψος.



Ο Πόρος, το βουνο που φαινεται αχνά στην μέση της φωτο και πισω απο τον κύριο όγκο. Ο Markd τον κοιτα αποσβολωμενος και βαθιά σκεπτόμενος. Ξερω τι σκεφτόταν αλλα δεν λέω ακόμα!!



Και τα Μέθανα.



Μετα απο αυτό το κομμάτι είχε παλι το γνωστο τριπτυχο χώμα-ελαιώνες-πέτρα για μερικα χλμ.

[leipsippos]

Ξεκινήσαμε χαρούμενοι απο εκει λοιπόν και περάσαμε πάνω απο την Νέα Επίδαυρο, και αφού έχουμε φτύσει ο καθένας μας 2 κιλά λα΄δι απο τις ελιές που εχουμε φάει στην διαδρομή ετοιμαζόμαστε να μπούμε σε ένα πετρόδρομο. Επειδη εντουράς ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ και οι αντοχες ειναι περιορισμένες ο Markd αποφάσισε να χρησιμοιποιησει τεχνικες της CIA για να με εμψυχωσει για να περάσω το κομμάτι καθως αποδείχτηκε το πιο επικύνδυνο και δύσκολο τη διαδρομής. "Αρχισε να σκέφτεσαι τους ουζομεζέδες στην παραλία μου λεει" Αυτο σεκφτοταν προφανώς αγναντεύοντας τον Πόρο!! (Μεγα λάθος γιατι μου εδωσε περισσοτερη ώθηση απο όση χρειαζόταν τελικά, οπως θα αποδειχθει πιο κάτω)

Με το που μου το λέει αυτο ξεκιναμε και σε λιγο φτανουμε σε ενα ελαιώνα όπου η πλαγιά κατέβαινε σχεδον κάθετα κατω. Φευγει μπροστα ο Δημήτρης και σταματαει για να με βοηθησει να κατεβάσω το 640. Δεν χρειαστηκε καθως ήξερα οτι μπορούσα να το κατέβω. Για μερικα δευτερόλετπα είχαν παγώσει τα πάντα...

Η δευτερη κατάβαση όμως, έκανε την εκκίνηση του θερινου Trail ride να φαινεται κυλιόμενος διάδρομος μπροστα σε αυτό που ειχα να αντιμετωπίσω. 15 μετρα καταφορος με γωνια που φλερταρε εντονα τις 90μοιρες για να βρεθω σε μπερμ οπου έιχε στροφη αριστερά και καπάκι στροφη δεξιά για να βγώ στο χωματοδρομο οπου και αυτος κατηφορικός ηταν.

'Ελα όμως πουο Σουηδος Εντουρας με το μικρο ΚΤΜ μου ειχε ταξει ουζακια και μεζεδες στη παραλια.... Σιγα μην κατσω να περιμένω να ναβει λεω, αφηνω φρενα, και αρχιζω να κυλάω, στριβω την πρωτη, ωραια παμε λεω, στριβω τη δευτερη και συνειδητοποιώ οτι ο Μητσος προσπαθει να στηρίεξι τ μηχανάκι του σε μια κολώνα οπου είναι ακριβως στην έξοδο της στροφής μου. "Μαλ@κια λεω πρεπει να φρεναρω, ασυναισθητα παταω συμπελκτη καιφρενο και φευγω με 1000 πανω στον Δημητρη οπου τωρα λεω τον πετυχα ( τον κερατα, που μου εβριζε τοσο καιρό τα ΚΤΜ!!!! ) και βεβαια για να μην τον κανω σαντουιτς μεταξύ κολώνας και ΚΤΜ , το κόβω όλο δεξία , κάνει τη μαγικη κίνηση της σάμπας που είχε μαθει πριν 1 ωρα και λυγιζει την μεση του και η χουφτα μου του αρπαζει, ευτυχως , μονο το σακίδιο του. Η πίσω ρόδα μου καταλαβα οτι αφησε λιγο λαστιχο στις μποτες του. Το αποτελεσμα βεβαια ηταν να βροντηξω τοσο εγω οσο και το 640 στο εδαφος με καποσα χλμ και να συρθουμε αμφοτεροι προς διαφορετικες κατευθυνσεις για εμρικα μετρα. Ο εξοπλισμος δουλεψε και μόνο η απειρία μου δημιουργησε προβληματα στην πτωση.

[Quadmaniac]

Τουλάχιστον ένας έπαθε λάστιχο και ο άλλος βρόντηξε. Ευτυχώς δεν χτυπήσατε.

Εγώ τα κατάφερα και τα τρία στην πρώτη εντουράδα μετά το καλοκαίρι. Καλό χειμώνα να έχουμε και καλές βόλτες.

[leipsippos]

Για λίγο ολα ηταν στάσιμα. Καταλαβαίνω οτι η μύτη μου τσουζει και τρέχει άιμα, το πόδι μου κατι έχει πάθει στο γόνατο, αλλά δεν με νοιαζουν εκεινη τη στιγμη γιατι δεν ξέρω τι έχει γίνει ο Μαρκατος τον οποίο φοβόμουν οτι έχω κλαδεψει με την πίσω ρόδα μου. Σηκώνω τον κορμό μου με τα χέρια και κοιτάω πίσω τον MArkd και προσπαθω να δω να ειναι ενταξει... μεχρι να καταλαβω οτι ηταν ορθιος και καλά, περασε λιγος χρονος, στον οποίο μου φωναζε αν είμαι καλά, αλλά εγω βέβαια δεν τον άκουγα απο την ζαλάδα. Την τριτη φορα τον ακούω και νοιώθοντας την μύτη μου να έχει πλημμυρίσει απο αιματα του και να πονάει λέω "Έσπασα την μύτη μου"
Εκει πρέπει να εφαγε την μεγαλύτερη φρίκη της ζωης του!!
Βγάζω το κράνος γρήγορα και σηκωνομαι. Το γονατο μου ποναει, η επιονατιδα της Acerbis εσπασε απο την προσκρουση, μετακινηθηκε λιγο και απο την τριβη καηκε το δερμα (ψιλοπραγματα δλδ). Νοιωθω όμως να με πονάει η κοιλιά μου στα δεξία πραγμα που δεν θα έπρεπε να συμβαίνει. Τι είχε γίνει; Μετα τις τελευταιες φωτογραφίες είχα βαλει την μηχανη στην πλαϊνη τσέπη και οχι στην πίσω με αποτελεσμα να σκασω κυριολεκτικα πανω της. Μεσα στη τσεπη είχα δυο εργαλεια για την μηχανη τα οποια, ευτυχως, βρηκαν διεξοδο σκιζοντας την τσέπη του μπουφαν και οχι μέσα στην κοιλιά μου!
Η μύτη βεβαια δεν έσπασε, απλά το κρανος ήταν πιο κάτω απο οτι έπρεπε και με την προσκρουση , το ραμφος του κρανος υποχωρησε και σταματησε πανω στον χόνδρο της μυτης μου, χτυπώντας την γερά, με αποτελεσμα να ανοιξουν τα αγγεια και να σκορπισουν παντου αιματα. Το πρηξιμο βεβαια και το τσουξιμο, ειναι Δευτερα και ακομα τα εχω, τα θεωρω όμως πταισμα μπροστα στο τι θα μπορούσα να πάθω υπο άλλες συνθήκες.

Μας πηρε κανα 20 λεπτο να ανασυγκρωτηθούμε για να φυγουμε. Κοιταξα και το 640 το οποιο δεν επαθε και πολλα , μονο κατι γρατζουνιες στο ντεποζιτο και την χουφτα.


Και φυγαμε καρφι για την παραλία...

[leipsippos]

Οπου πλεον μας περιμεναν οι μεζεδες σε μια φανταστικη ηρεμη παρλαια οπου τα τραπεζάκια ήταν πανω στην αμμουδιά και οι ομπρέλες εριχναν ενα απιστευτο ίσκιο στους ταλαιπωρημένους οδοιπόρους.

Δεν μπορουσα να ανεβω στη μηχανη για να γυρίσω μετα, απο τον πονο αλλα αυτό ειναι μια αλλη ιστορία...

[Quadmaniac]

Βιάστηκα.......Περαστικά!

[leipsippos]

Ευχαριστώ.