Σελίδα 1 από 1

Αντίο Βασίλη - "Ροζαλία"

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 23 Ιαν 2007, 16:36
από doc
Το ροζ KDX 250, η Ροζαλία, έχασε τον ιδιοκτήτη του...
Ο φίλος μας και χρόνια συμμετέχων στα Trail Ride Βασίλης Σπηλιωτόπουλος έφυγε για αλλού...
Η καρδιά του τον πρόδωσε την ώρα που η ψυχή του φάνηκε δυνατότερη, κάνοντας αυτό που αγαπούσε...
Την Κυριακή που μας πέρασε, στα χώματα της Δροσοπηγής, μια ανηφόρα δεν είχε τελειωμό για αυτόν...
Ανέβαινε, ανέβαινε, ανέβαινε, φτάνοντας εκεί που δεν μπορεί κανένας μας!

Ελπίζουμε να μας κοιτά από ψηλά και να γελάει, αφήνοντας για τους ζωντανούς την στεναχώρια...

Ευχόμαστε τα θερμά συλλυπητήρια στους αγαπημένους του και τους φίλους του...

Εμείς θα τον θυμόμαστε πάντα με την Ροζαλία του...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 23 Ιαν 2007, 20:02
από axelkal
Δύναμη να ΄ναι γεμάτες οι ψυχές αυτών
που άφησε φεύγοντας , & ο χρόνος είναι
γιατρός .

Μακάρι Doc , να είχε φύγει σαν το Βασίλη
& ο Νικόλας , παρά να "ζεί" όπως τώρα ....

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 23 Ιαν 2007, 20:44
από geokat
Ο φίλος μας είχε αναβαθμιστεί. Πήρε και αυτός ΚΤΜ ΕΧC. Πανευτυχής την περασμένη Κυριακή πήγε με την παρέα να τρέξει τον αγώνα της προηγούμενης Κυριακής. Ήταν μαζί ο Billy, ο Σωτήρης και ο Παντελής.

Εγώ είχα ήδη κανονίσει κάτι και δεν τα κατάφερα να πάω μαζί τους. Τα άσχημα νέα, τπ μεσημέρι της Κυριακής με κεραυνοβόλησαν. Δεν πίστευα ότι ο Παλληκαράς νικήθηκε. Ήλπιζα ότι τελικά θα ζούσε. Η καρδιά του όμως δεν άντεξε.

Δυστυχώς αυτός ο αγωνιστής, ο πάντα χαμογελαστός και πρόθυμος να βοηθήσει Άνθρωπος, που λάτρευε την ζωή, με ψυχή και καρδιά μικρού παιδιού, έφυγε από κοντά μας.

Έφυγε κάνοντας αυτό που αγαπούσε. Πόναγε αλλά δεν σταμάτησε.

Παληκαράς ήταν πάντα. Θυμάμαι πέρυσι στο Διήμερο της Ρούμελης έπεσε και χτύπησε. Αποφάσισε αν μην συνεχίσει γιατί πόναγε. Πήγε καβάλα μέχρι την Αθήνα! Με την Ροζαλία... (υπερήλικο ΚDX 200)

Θα τον θυμόμαστε πάντα, με το χαμόγελο του, την ανιδιοτέλεια του την φιλοξενία του, την ανθρωπιά του.

Συλλυπητήρια στην σύζυγό του, στις κόρες του, στην μητέρα του σε όλη του την οικογένειά του, στους φίλους του, Σωτήρη, Βασίλη, Παντελή, Αντρέα και όλους τους άλλους.

Βασίλη, θα σε ανταμώσουμε κάποια στιγμή και εμείς, και θα συνεχίζουμε πια αιώνια τις εντουροβόλτες μας.....

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 23 Ιαν 2007, 21:15
από KaTaNaS
Αντίο ADIO A DIO ΣΤΟΝ ΘΕΟ


φίλε Βασίλη, μάλλον διασταυρωθήκαμε την Κυριακή...


καλή ανάπαυση φίλε


δύναμη στους δικούς , τα συλληπητηρια μου

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 23 Ιαν 2007, 22:45
από Bill
Πριν λίγο επέστρεψα από τον τελευταίο αποχαιρετισμό του φίλου μου. Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι ο Βασίλης δεν είναι πια μαζί μας.

Το πρωί της Κυριακής ξεκινήσαμε ο Delos ο Sotos ο Βασίλης και εγώ για μια βόλτα που ο Βασίλης σε κάποιο σημείο την χαρακτήρισε ως την καλύτερη του... "Τι όμορφα και μοναδικά που είναι σήμερα ρε Μπίλο..." μου έλεγε ξανά και ξανά. Ποιος να φανταζόταν αυτό που θα ακολουθούσε...Έφυγε έτσι ξαφνικά όταν μετά από λίγο η καρδιά του τον πρόδωσε. Μπορεί να ακούγεται αστείο ότι μερικούς ανθρώπους τους θεωρώ Αθάνατους, ένας από αυτούς ήταν και ο Βασίλης. Το κενό που άφησε σε μας που τον γνωρίζαμε δεν αναπληρώνεται. Νιώθουμε ότι μας άφησε ορφανούς από το γέλιο του, την αγάπη του, την όρεξη του για ζωή και την πραγματική φιλία του!!! Η ζωή μας φτώχυνε από την Κυριακή και μετά.

Θα μας λείψεις αδερφέ μας... Καλό ταξίδι... Θα σε θυμόμαστε για πάντα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 24 Ιαν 2007, 11:03
από THANOS_KTM
Toυλάχιστον "έφυγε" κάνοντας κάτι που αγαπούσε και του έδινε χαρά και ευτυχία.
Καλό ταξίδι φίλε
θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του ανθρώπους.

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 24 Ιαν 2007, 12:49
από sacram
Ισως να <πήγε> κάπου καλύτερα από <εδώ>
Καλό ταξίδι φίλε όπου και αν είσαι
Καλή δύναμη και συλλυπητήρια στους δικού σου αν8ρώπους

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 24 Ιαν 2007, 20:10
από denis
Καλο ταξιδι φιλε Βασιλη.
Η απωλεια σου ειναι τεραστια.
Τα θερμα συλλυπητηρια στην οικογενεια του και στους φιλους του.
Θα σε θυμομαστε παντα με το χαμογελο που σε χαρακτηριζε.

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 25 Ιαν 2007, 11:18
από jfk60
<< ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΣΤΟ ΑΤΙ ΣΟΥ ΚΑΒΑΛΑ
ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΞΕΦΤΙΣΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
ΚΑΡΤΕΡΗΣΕΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ >>




Καλο ταξιδι

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 25 Ιαν 2007, 18:00
από epital
Απο το πρωί που τον είδα τον Βασίλη,εκείνη την μοιραία Κυριακή,...είχε κάτι περίεργο επάνω του!

Το χαμόγελό του,όπως πάντα φιλικό,αισιόδοξο,ζεστό,η χειραψία δυνατή,
απο καρδιάς!

Ελαμπε όμως ολόκληρος!!Ελαμπε απο χαρά που θα ξαναπατούσε χώμα μετά απο καιρό,με την παρέα,με το καινούργιο ktm που μου έδειχνε γεμάτος περηφάνια, σαν μικρό παιδί!Αντε,αργούμε,έλεγε ανυπόμονα!

Η λαχτάρα φαινόταν στίς κινήσεις....στη φωνή του...........λαχταρούσε να ξανακάνει με τουςφίλους του αυτό που τόσο αγαπούσε!!!

Αρκετή ώρα αργότερα στα Κιούρκα περιέγραφε τις ομορφιές της διαδρομής,της ημέρας,της παρέας...ηταν χείμαρρος συναισθημάτων..
Τα λόγια λίγα για να περιγράψουναυτά που ήθελε να πεί.......
η καλύτερη βόλτα της ζωής μου έλεγε και ξαναλεγε.......

Τον κοιτούσα και έβλεπα εναν άνθρωπο ευτυχισμένο , χαρούμενο , πλήρη..............η λάμψη του πολλαπλάσια.....

Λάμψη και συναισθήματα που η ψυχή του τα πήρε μαζύ της στο τελευταίο
μακρινό ταξίδι !!Μαζύ με την αγάπη και τον σεβασμό μας γι`αυτόν !!

.............................καλές βόλτες φίλε


Ευχομαι μέσα απο την καρδιά μου,οι τελευταίες ευτυχισμένες στιγμές
της ζωης του Βασίλη,του Βασίλη μας,να είναι ένα ελάχιστο εστω βάλσαμο
στον πόνο των δικών του ανθρώπων !!
............Θερμά Συλλυπητήρια......

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 02 Φεβ 2007, 17:59
από Bill
“Σαν τον αετό είχες φτερά και πέταξες πολύ ψηλά’’

Αυτό γράψαμε στον πιο αγαπημένο μας φίλο τον Βασίλη και στην ροζαλία του εμείς οι φίλοι του ο Σωτήρης, ο Βασίλης, ο Παντελής, ο Νίκος, και ο Ανδρέας σε μια πέτρα, στο σημείο που έπεσε ,να περνάνε ,να περνάμε καβάλα στις μηχανές μας και να τον θυμόμαστε πάντα.
Όχι πως μπορούμε να τον ξεχάσουμε.
Όχι πως μπορούμε να ξεχάσουμε το σκαλοτσάπι το λιοβόλι την καπιστράνα τον λούκο τον μπάρμπα-λουξ και τα τόσα άλλα Γαλλικά του, γιατί η ζωή είναι κοντόημερο ,γιατί η ζωή του ήταν κοντόημερο.
Όχι πως μπορούμε να ξεχάσουμε τον μοναδικό, φιλότιμο, ειλικρινή, αληθινό, αγαπημένο μας φίλο.
Όχι πως μπορούμε να ξεχάσουμε τον Άνδρα Βασίλη.
Όχι πως μπορούμε να ξεχάσουμε τον Παληκαρά μας.
Μον’νάναι εκείνη η πέτρα αφετηρία.
Μον’νάναι αυτός ο φίλος οδηγός.

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 07 Φεβ 2007, 20:19
από doc
Ένα κομμάτι μάρμαρο, ένα πισοφάναρο, ένα κομμάτι φτερό και λίγα λουλούδια φρέσκα...

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 07 Φεβ 2007, 22:50
από Bill
Την Κυριακή που μας πέρασε ξαναπήγαμε στο βουνό για να κάνουμε πράξη αυτό που θέλαμε από καιρό, να φυτέψουμε ένα κυπαρίσσι και να γράψουμε δυο λόγια γεμάτα από σένα....

Εθελοντές πολλοί... Να είναι καλά ο Αλέξανδρος ο Ψωφάκης που την επιθυμία μας την έκανε πραγματικότητα σε αυτό το κομμάτι πέτρας, ο Άδωνης ο Αιδωνόπουλος που με δυσκολία έφερε ένα σωρό υλικά και εργαλεία να την στηρίξουμε, ο Ανδρέας ο Λιγδόπουλος που φρόντισε την τοποθέτηση της, ο Σωτήρης ο Παπαιωάννου και ο Νίκος Αρβανίτης που φύτεψαν το τρίμετρο κυπαρίσσι, ο Παντελής ο Ουλής που επέβλεψε και συντόνισε την καλή εκτέλεση του έργου......, και βεβαίως τον Αλέξανδρο τον Επιτροπάκη για την τεχνική υποστήριξη και τα όμορφα ολόλευκα λουλούδια που τίμησαν τη μνήμη σου.

Εύχομαι να είμαστε όλοι καλά ρε παιδιά και να περνάμε από εκεί καβάλα στα μηχανάκια μας για αρκετά χρόνια, σε αυτή την ανηφοριά της Καλιφόρνια αντικρίζοντας το σκηνικό που στήθηκε αποκλειστικά για τον φίλο μας, τον Παλικαρά μας.....



Δημήτρη σ’ ευχαριστώ για την φωτογραφία σου.

ΔημοσίευσηΔημοσιεύτηκε: 21 Φεβ 2007, 23:15
από DOUK
Βασίλη δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ!!!.... εσένα και την τρελοπαρέα σου...

Άγγελος & Στέλιος