Βλέπω κάποιες από τις μετατροπές στο link του skartos, και απορώ:
Ποιος ο λόγος να ταλαιπωρείται (αλλά και να ξοδεύεται) τόσο πολύ κανείς για να μετατρέψει το Jeep του σε κάτι που είναι τόσο πολύ έξω απο την "λογική" του ίδιου του οχήματος?
Γιατί όσα νίτρα κι να του βάλεις, όσα τσιπάκια, κλπ, οι συγκεκριμένοι 2 τόννοι δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να στρίψουν ή να φρενάρουν σωστά. Γιατί όσες παραμέτρους κι αν αλλάξεις στη μετατροπή, θα υπάρχουν πάντα παράγοντες όπως πχ. η σχεδίαση του ίδιου του σασί, η γεωμετρία της ανάρτησης, η κατανομή του βάρους, κλπ, που θα παραμένουν σταθεροί - σχεδιασμένοι δηλαδή για να κοπανιόνται στα κατσάβραχα και όχι για να προσφέρουν συγκινήσεις σπορτίφ οδήγησης.
Ή ακόμη και στα πιο απλά πράματα, πχ. στο εσωτερικό: ότι μονάδα ήχου, με dvd, bluetooth, gps κι οθόνες κι αν του βάλεις του Jeep, όσα λεφτά κι αν πετάξεις πάνω ή πίσω από το ταμπλό του, η "ολοκλήρωση" του όλου συστήματος δεν θα μπορεί ποτέ να συγκριθεί πχ. με αυτό μιας BMW X3.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη λοιπόν, "ο καθείς εφ' ώ ετάχθη".
Ή αλλιώς, "έκαστος στο είδος του κι ο Λουμίδης στους καφέδες"
Χ.