Εχω ενα μυστικό (που έλεγε και η Βουγιουκλάκη με χάρη)

[pantg]

Κορίτσια,

Αρρωστος σήμερα, στο κρεββάτι και μάλλον θα σας παιδέψω....

Αρχή με αποκάλυψη μυστικών.

Βλακείες ή χοντράδες που έχουμε κάνει με τα ή στα Land Rover μας.

Πρώτη ασφάλτινη του γράφοντος.

Στην Πατησίων εμπρός από την ΑΣΟΕΕ.
Βρεγμένος δρόμος. Αναγομωμένα 100% χωμάτινα λάστιχα με πέλμα ρόμβο. Τότε υπήρχαν ως διαχωριστικά για την λωρίδα των τρόλεϋ κάτι ψηλά κίτρινα μαύρα λαστιχένια εξογκώματα γύρω στους 15 πόντους ύψος.
ΕΠΙΤΗΔΕΣ (για αυτό και βλακεία για να μην πω χοντρομ@#$@ία) πάω να τα καβαλήσω (να δω αν δεν γλυστράνε τα καινούργια "άγρια" λάστιχα)
Και αρχίζει το Disco (ευτυχώς ήταν το Mpi) τις σβούρες μέσα στην Πατησίων.
Ευτυχώς ο δρόμος ήταν εντελώς άδειος, είχε αρκετό πλάτος και ο καλός Θεούλης μας κράτησε μακρυά από το διάζωμα και ο'τιδήποτε άλλο μέχρι που ήρθε το αυτοκίνητο στα καλά του.
Από τότε μπήκε λίγο μυαλό ανάμεσα από τα αυτιά όταν υπάρχουν 100% χωμάτινα λάστιχα και βρεγμένος δρόμος.

--------

Χιονισμένη (παγωμένη) κουτουράδα.
Στα προκριματικά του CT στον Τσιβλό το 1996.
Με την καμήλα πάμε με την υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και υποστήριξης να καλωσορίσουμε τους διαγωνιζομένους οι οποίοι έρχονται με πούλμαν το οποίο δεν μπορεί να ανέβει μία χιονισμένη ανηφόρα.
Εμείς επάνω στην κορυφή της.
Ο δρόμος θέλει προσοχή λόγω πάγου αλλά μόνο κατά τόπους.
Και αρχίζουμε προσεκτικά την κάθοδο προς το πούλμαν.
Αντε όμως που ο πάγος είναι παντού στην κατηφόρα και το camel με σκληρά χωμάτινα λάστιχα ναι μεν κατεβαίνει σταθερά ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ !!!!
Τελικά καταφεύγουμε στην γνωστή μέθοδο φρενάρω στο χιόνι στα πλάγια του δρόμου. Ευτυχώς υπήρχε αρκετό, χωρίς μπαριέρες ή εμπόδια και εξογκώματα και έτσι η καμήλα διατήρησε την γούνα της χωρίς γδαρσίματα και ζημιές.
Από τότε ΑΛΥΣΙΔΕΣ όταν έχει πάγους και χιόνια.

---------------

Ποταμίσιο.

Πρώτο (παρθενικό) πέρασμα υδάτινου περάσματος ΣΟΒΑΡΟΥ βάθους.
1993 στον Ευηνο με το Mpi και μαζί με τον φίλο Γιώργο Λάσδα και το Feroza Club (επίτημο μέλος αν και με το Mpi καθώς ακόμη το ferozaκι παραμένει ίσως το μόνο Ελληνικό που πάτησε τις άμμους στην Σαχάρα)
Πριν γίνει το πέρασμα αποφασίζουμε να γίνει πέρασμα με τα πόδια για διερεύνηση του βάθους μιά και το σημείο τελικά είναι σαφώς πιό βαθύ και το ρεύμα σαφώς πιό δυνατό από όσο περιμέναμε.
Επειδή είχα στα πράγματα στο πορτ μπαγκαζ και την ολόσωμη λαστιχένια φόρμα/μπότες μέχρι το ύψος του στέρνου αποφασίζουμε να περάσω με τα πόδια και ένα σχοινί απέναντι για να δημιουργήσουμε σημείο αγκύρωσης για συρματόσχοινο και απέναντι.
Το μέσον περίπου το ποταμού γλυστράω, πέφτω μέσα, γεμίζει με νερό η φόρμα, τυλίγεται το σκοινί στο χέρι και άντε βουρ για πνίξιμο.
Τελικά ευτυχώς μπόρεσαν και με τράβηξαν γρήγορα έξω.
Μάθημα.
Ποτέ με τέτοιου είδους φόρμες που μαζεύουν νερά μέσα σε ρεύματα για τέτοιου είδους δραστηριότητες.

ΑΜΜΟΛΟΦΟΙ
Με το Feroza (πειράζει που δεν είναι Landy?). Στην Τυνισία το 1993.
Απογείωση (στην κυριολεξία) από κορυφή μικρού αμμόλοφου. Προσγείωση στην μόνο (ίσως) κοτρώνα που υπήρχε εκεί. Αποτέλεσμα μία σαφώς στραβωμένη ποδιά αλλά ευτυχώς τίποτε άλλο. Οι Γιαπωνέζοι είχαν βάλει την αντιστρεπτική μέσα από την ποδιά ακριβώς στο σημείο που χτύπησε η κοτρώνα. Η αντιστρεπτική άντεξε και δεν στράβωσε. Η ποδιά βγήκε, σφυρηλατήθηκε και ίσιωσε τόσο ώστε να μην εμποδίζει την κίνηση της αντιστρεπτικής και ακούγονται τριξίματα.
Μάθημα.
Εκεί που δεν μπορούμε να δούμε τί υπάρχει από πίσω πάμε προσεκτικά (αυτό ισχύει και για τις ανηφόρες γενικότερα τελικά)

ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΑ
Τακάκια που έχουν φτάσει στο μέταλλο και τρίβουν τους δίσκους.
Ο βασικός κανόνας για τα αυτοκίνητα χωρίς ABS που δεν φορτώνονται και πολύ πίσω είναι να αλλάζεις τα τακάκια πίσω κάθε δύο φορές το πολύ που αλλάζεις τακάκια εμπρός.
Αν και αυτά τα σημειώνω συνήθως λόγω μη συχνής χρήσης της μίας καμήλας είχε ξεχασθεί να γραφτεί στο τεφτέρι με τις καταναλώσεις και την συντηρηση/επισκευή του συγκεκριμένου οχήματος.
Οταν λοιπόν ξανάρχισα να το χρησιμοποιώ είχα πρόβλημα με τα φρένα του. Βρε γιατί δεν φρενάρει καλά και τραβάει στα φρένα περίεργα και φεύγει από πίσω????
Τελικά αποδείχθηκε ότι τα τακάκια είχαν απλώς εξαφανισθεί και δεν είχα πάρει χαμπάρι πότε έγινε αυτό (είναι γεγονός ότι τα αυτόματα έχουν μεγαλύτερη όρεξη στα υλικά τριβής των φρένων)

-------------

ελπίζω να μην σας κούρασα και θα χαρώ να διαβάσω και δικές σας κουτουράδες της στιγμής που άφησαν μαθήματα και εμπειρίες.

Χαιρετώ

[ekarpod]

Περαστικά Παντελή,

ιστορίες θα γράψω αργότερα αν προλάβω σήμερα.

Όταν νιώσεις καλύτερα και αρχίζει να σου ανεβαίνει η όρεξη πες να σου στείλουμ δυό-τρία μπιφτέκια και καμμιά μπριζόλα (ξέρεις από πού) να έρθεις στα ίσια σου (δοκιμασμένη τεχνική από άλλους χρήστες)

[pantg]

Περαστικά Παντελή,

ιστορίες θα γράψω αργότερα αν προλάβω σήμερα.

Όταν νιώσεις καλύτερα και αρχίζει να σου ανεβαίνει η όρεξη πες να σου στείλουμ δυό-τρία μπιφτέκια και καμμιά μπριζόλα (ξέρεις από πού) να έρθεις στα ίσια σου (δοκιμασμένη τεχνική από άλλους χρήστες)

Mανώλη ευχαριστώ αλλά λόγω της γαστρεντερικής φύσεως του προβλήματος, όσο και αν ακούγεται περίεργο, δεν θέλω να σκέφτομαι καν για φαγητό.

Πού θα πάει, θα περάσει.....

Χαιρετώ

[Mike_on_mpi]

Kαλημέρα Παντελή,

Κατάρχήν περαστικά και γρήγορα. Δέν πιστεύω να σε επιβάριναν τα παϊδάκια?

Πολύ καλό το θέμα!

Εγώ, δέν έχω προλάβει να κάνω πολές μ@♫@κ↑€© με το disco, γιατί το έχω μόνο 10 μήνες.
Η πρώτη ήταν τις πρώτες μέρες που το πήρα, σε μία κατηφόρα - γκρεμό, στεγνό χώμα. Ξεκίνησα να την κατεβαίνω διαγονίως, με αποτέλεσμα να κάνω λίγο τραμπάλα και παραγουρουνότριχα να έρθα τούμπα...

Τελικά τα καταφέραμε, απλά το disco κατέβηκε κατα τύχη και΄γώ κατέβηκα καταιδρομένος....


Το ίδιο πράγμα στην ίδιο κατήφόρα το είχα πάθει και με το samurai, μόλις το είχα πρωτοπάρει κ΄αυτό...

Συμπέρασμα:
________________

Η παροιμία "Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού..." είναι σωστή τελικά...

________________

Άλη μιά φορά στην Αττική οδό με 110km, μεσαία λορίδα, πρωί-πρωί, ψιλοθολομένος απο ξενύχτι, κούραση , δουλειά και χιλιόμετρα, στην βαρετή ευθεία, βλέπω να φρενάρει ο μπροστινός και΄γώ τον κοίταζα που ερχόταν όλο και ποιό κοντά...
μέχρι που κατάλαβα οτι σχεδόν σταμάτησε και΄γώ ακόμα πήγαινα...

Το ευτύχημα είναι οτι έχω καλά λάστιχα, δέν έχω ΑΒS και ξύπνησα την τελευταία στιγμή... Ακόμα πρέπει να μυρίζει λάστιχο στο σημείο εκείνο!!!

Αυτά προς το παρόν, άν θυμηθώ κάτι άλλο θα το γράψω. Ως τόσο, θα ήθελα να διαβάσω τις ιστορίες και των υπολοίπων της παρέας!

Και πάλι περαστικά Παντελή.

[ilias]

Περαστικά Παντελή .
Εγώ δεν έχω πολύ καιρό το αυτοκίνητο και οι εμπηρείες μου είναι λιγοστές ως ανύπαρκες . Τον περασμένο Φεβρουάριο λοιπόν, Σάββατο , γύρω στα 60Km έξω απο την Λαμία , με κατεύθυνση προς το Καρπενήσι ( Κοινότητα Τυμφρυστού ) βρίσκομαι "καβάλα " πάνω στο Freebie . Έχει ρίξει λίγο χιόνι και καθώς ανεβαίνω στις ανηφόρες βρίσκω μια παράκαμψη με χωματόδρομο . Βουυυρ λοιπόν . Κάποια στιγμή , στη μέση του πουθενά ( μόνος - μεγάλη λαλακία ) μέσα στα λασπόνερα και με πολύ λίγο πάγο βρίσκομαι μπροστά σε ένα ρυάκι . Με το μάτι ( λάθος ) το βλέπω ρηχό και ξεκινάω να το περάσω . Με λάθος λάστιχα , το αυτοκίνητο αρχίζει να σπινιάρει μέσα στο νερό . Ευτυχώς δεν είχε μπεί ολόκληρο και οι πίσω ρόδες ήταν ακόμα στο χώμα . Σταματάω και ασυναίσθητα πατάω το κουμπί της " κατωφέρειας " και βάζω όπισθεν . Μετά απο αρκετό σπινιάρισμα βγήκα . Σταματάω , παίρνω ένα μακρύ ξύλο και κάνω " ανύχνευση " . Περιττώ να αναφέρω οτι ήταν βαθύ και αν έβαζα όλο το αυτοκίνητο μέσα θα έκανα kannoye kayak .
Στην επιστροφή σκεφτόμουν και προσπαθούσα να αριθμήσω τα λάθη που έκανα . Αμέτρητα . Και το βασικότερο υπερεκτίμησα τις δυνάμεις μου . Το συμπέρασμα : RESPECT .

[heroicentaur]

Εγω κανω μονιμα το ιδιο λαθος ΚΟΛΛΑΩ σε οποιοα εκδρομη κ αν παω (το προσπαθω κ ολας) αλλα φιλε μου pantq λες ολες αυτες τις πληροφοριες για το FEROZA κ αρχηζω να κατασταλαζω για το ποιοι ηταν τοτε που ειχατε παει στην ΕΡΗΜΟ. FEROZA CLUB??? Κ να υπηρχε δεν θα γραφωταν κανεις λιγοι ξερουν τις δυνατοτητες απο τα FEROZAKIA τους. Αντε κ περαστικα (αν εχεις καμια φωτο απο την Ερημο που δεν εχεις ανεβαση στα Φορουμ γιατι εχω δει καποιες στειλτες μου αν μπορεις heroicentaur@hotmail.com ευχαριστω)

[DRAKOS]

Σε εκτός δρόμου διαδρομή σε μια πλαγιά στα Γρεβενά, και βάδίζοντας με το πλάι πολύ ώρα οριακά, οι αριστεροί τροχοί που έβλεπαν προς το κάτω μέρος της πλαγιάς, έπεσαν σε βαρικό, νωτισμένο χώμα, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να βουλιάζουν και το αυτοκίνητο άρχισε να παίρνει επικίνδυνη κλίση. Ένοιωσα κάτι παγωμένο στην πλάτη μου και τα μαλλιά μου πρέπει να έγιναν σαν σκαντζόχοιρος.( Κοινώς χέστηκα) Έτσι και άρχιζα τις κουτρουβάλες , ούτε σινούκ δεν θα με έβγαζε από εκεί. Ευτυχώς ,μου έκοψε, και στρίβοντας όλο αριστερά με ταυτόχρονο σανίδωμα, ένοιωσα το 110 να πηδάει και να στρίβει ταυτοχρόνως προς τα κάτω. Αυτό που με γλίτωσε , ήταν η ροπή της μηχανής. Από τότε, κάθε φορά σε ανάλογη περίπτωση, ο συνοδηγός βαδίζει μπροστά και ελέγχει το έδαφος.

[ollram]

Λιθουανία Χειμώνας '97

Για να γλιτώσουμε λεφτά, αντικαθιστούμε μόνο τα δύο από τα 4 λάστιχα με τα ειδικά λάστιχα με καρφιά...Κατόπιν σε καποια από τις εθνικες οδούς, σίγουροι και σταθεροί (πάνω στον πάγο με -20C έξω) οδηγούμε με 100km/ώρα (όπως κάνουν συνήθως εκεί...), κάποιος βγαίνει για να μπεί στην εθνική.....φρένο αλλά όπςω καταλαβαίνεται μόνο στους δύο μπροστινούς τροχούς.....φευγει το όχημα και γύρνάει με φορά αντίστροφη των δεικτών του ρολογιού και ..ευτυχώς σταματά πριν τα..χωράφια....

...όχι τελικά μετά από αυτό δεν αντικαταστήσαμε και τα υπόλοιπα δύο λάστιχα.....

[pantg]

......λες ολες αυτες τις πληροφοριες για το FEROZA κ αρχηζω να κατασταλαζω για το ποιοι ηταν τοτε που ειχατε παει στην ΕΡΗΜΟ. FEROZA CLUB??? Κ να υπηρχε δεν θα γραφωταν κανεις λιγοι ξερουν τις δυνατοτητες απο τα FEROZAKIA τους. ........

Γειά σου ηρωϊκέ κένταυρε !!!!

Το ταξίδι εκείνο είχε γίνει με 13 μοτοσυκλέτες και ένα Feroza που στην ουσία λειτουργούσε και ως όχημα υποστήριξης τελικά για την διαδρομή εκτός Τυνισίας (γιατί εκεί είχαμε και τρία ΤΟΥΟΤΑ Land Cruiser για τα εφόδια και για τους συν-αναβάτες που δεν γινόταν να κάθονται μαζί με τους αναβάτες στην αμμο)

Το Feroza Club υπάρχει και μπορείς να πάρεις πληροφορίες στο τηλέφωνο της Technic Test και του Pista Terradura. Αν δεν τα έχεις πες μου και στα δίνω. Τώρα αν έχει ατονίσει ή αν δεν το κυνηγάνε και πολύ δεν μπορώ να σου πω. Πάντως εκείνα τα χρόνια (1992 - 1996 που καναμε κολλητή παρέα ) υπήρχε ζωηρή κίνηση και περνάγαμε μιά χαρά.

Φωτογραφίες έχω αρκετές αλλά είναι τυπωμένες (προ ψηφιακής εποχής βλέπεις.....). Και τα βιντεο σε Hi-8.

Xαιρετώ