Απο οτι βλεπω κανεις δεν ασχολειται πλεον με freelander 1 εκτος ισως απο εμενα.
Φαινεται οτι οσο ανεβαινουν τα χιλιομετρα τοσο ανεβαινουν σε κοστη και οι βλαβες.
Το τελευταιο που εβγαλε ειναι οτι περνανε τα λαδια στο νερα και μετα απο μερικες εκαντοταδες χιλιομετρα αρχισε να συμβαινει και το αντιθετο. Τα νερα στα λαδια. Υπαρχει δηλαδη μια πληρης επικοινωνια νερου και λαδιου. Σε μικρες ποσοτητες αλλα επικοινωνια. Ειναι γεγονος οτι ειναι κοινωνικο αυτοκινητο. Το προβλημα ειναι οτι δεν μπορεις να ξερεις οτι φταιει το ενα η το αλλο και πρεπει να παω ψαχτα πληρωνοντας βεβαια τους επιμερους ελεγχους. (καπακιου, χιτωνιων, κορμου). Δηλαδη οσο πιο βαθεια στη μηχανη τοσο πιο πολλα.
Και ιδου το ερωτημα. Το πετας οπως ειναι ή το επισκευαζεις λη ψαχνεις για αλλη μηχανη μπας και γλιτωσεις τους ελεγχους που μπορει να καταληξουν στη διαπιστωση "το πετας"?
Ευτυχως που εχω παρει ενα γιαπωνεζικο και δεν εξαρτιεμαι απο αυτο πλεον. ΤΥΧΕΡΟΟΟΟΣ!!!