Η ανηφόρα με τις λάσπες δεν είχε κανένα σημείο που να μπορεί να σταθεί κανένας και να βγάλει κάτι...ίσως ο Νίκος έχει βγάλει βιντεο από μέσα.
Για να κάνουμε και μια σύντομη περιγραφή:
Η ώρα συνάντησης τηρήθηκε τόσο στη Θεσσαλονίκη όσο και στις Σέρρες. Αρχικά βρεθήκαμε xtrail με συνοδηγό τον nignis, pitbullakos με φίλο και NikolasL200 με φίλη (σε έκτακτη συμμετοχή και με καινούρια παπούτσια...βλέπε mud)
Στον Λευκώνα συναντήσαμε τον eldar με τον φίλο του τον Φάνη. Ανεβήκαμε από έναν χωματόδρομο με κατευθυνση τον Λαιλιά.
Ξεκινώντας τη διαδρομή διαπιστώνουμε πως μας έχει πάρει από πίσω ένα jimny...μετά από αρκετή διαδρομή και βλέποντας πως σίγουρα μας ακολουθεί και επειδή τον Νικόλα τον έτρωγε ο κώλος του είπε να σταματήσουμε για να δούμε ποιος μας παίρνει από πίσω...αν ακούγεται πονηρό αυτό που έγραψα....τι να σας πω...έχετε πολύ φαντασία!!!! Τελικά αυτός που μας ακολουθούσε ήταν ο Ανδρέας με τον γιό του που είχαν διαβάσει για την εκδρομή αλλά δεν είχαν ιντερνετ για να ποστάρουν...
Η διαδρομή ξεκίνησε σε ένα αρκετά ξερό τερραιν. Ο eldar μας διαβεβαίωσε πως παραπάνω θα βρούμε και χιόνι και λάσπη και να μην ανησυχούμε.
Και πράγματι τα χιόνια κάνανε την εμφάνιση τους...Παγωμένο χιόνι που δεν πατιώταν ούτε από το βάρος του παθ ή του ναβαρα.
Δυο δεντρα πεσμένα δεν μας σταμάτησαν αφού βάλαν όλοι μια βοήθεια...άλλοι με το χέρι και άλλοι με τις φωτογραφικές μηχανές
Τελικά αν δεν κοιτάς εκεί που πας...και νά σου ένα γλυστρημα και το παθ βγαίνει λίγο στο πλάι τόσο ώστε να μην μπορεί να πάει ούτε μπρος ούτε πίσω...ένα τραβηγματάκι με ιμάντα από το Νικόλα και όλα οκ.
Φτάνοντας σε ένα άνοιγμα αρχίζει το παιχνίδι, με τον Νικόλα να λέει "επιτέλους ένα μέρος της προκοπής να δοκιμάσω τα λαστιχάκια μου" και τον pitbullako να προσπαθεί με το μπλοκέ να ανέβει παραπάνω!!!
Λίγο παραπάνω είναι το σημείο που είναι και το βίντεο...
Δεν θα έλεγα πως το σημείο ήταν δύσκολο, απλά ήθελε λίγη περισσότερη φόρα. To navara δυσκολεύτηκε γιατί προσπαθούσε να περάσει πολύ άκρη δεξιά που τον τραβούσε προς τα δέντρα με αποτέλεσμα να φοβηθεί και να βάλει και το μπλοκε και μετά μια αλυσίδα. Εγώ απλά εξέτασα το σημείο και είδα πως αριστερά δεν είχε πρόβλημα και πάτησα εκεί. Τελος πάντων...το δυσκολότερο σημείο της διαδρομής ήταν η ανηφόρα με την λάσπη που και μεγάλο κομμάτι ήταν και η λάσπη ήταν βαθιά και έπρεπε στο ανέβασμα να πάρεις απόφαση πολύ γρήγορα που να πατήσεις και να μην κόψεις καθόλου και και και....
Η συνέχεια είχε κατεύθυνση προς το αιολικό πάρκο με καταπληκτική θέα και πολλές φωτογραφίες. Και κάπου εκεί το διαλύσαμε γιατί είχε περάσει η ώρα και παρ΄ολ αυτά δεν πεινούσαμε
(μάλλον χορτάσαμε με την διαδρομή) και δώσαμε ραντεβού σε επόμενη βόλτα
ΥΓ Το jimnyclub κανονίζει βολτα στην Κερκίνη την επόμενη Κυριακή....τι λέτε??