Aγαπητοί φίλοι,
τον τελευταίο καιρό και μετά από συζητήσεις αλλά και την παρακολούθηση των CD στο περιοδικό 4X4Magazine (Γιάννη μπράβο για την ιδέα) έχω αρχίσει να ανησυχώ για την ασφάλεια των εκδρομών και των αγώνων που διοργανώνονται μαζικά και σε κανονική συχνότητα πλέον στον χώρο του ελληνικού off roading.
Θα είμαι σύντομος (το ελπίζω τουλάχιστον....) και δεν θα προσπαθήσω να εμβαθύνω καθώς η παρούσα καταχώρηση καλό θα ήταν να γίνει τόπος συλλογής και ανταλλαγής σκέψεων και προτάσεων και όχι χώρος παραπόνων, τριβών και διχόνοιας ή παρανοήσεων.
Εν ολίγοις.....
Εχω ακούσει σε περιγραφές εκδρομών για κρεμάσματα και γλυστρίματα αυτοκινήτων σε κόψεις γκρεμών και χαραδρών, περιπτώσεις που ανατροπές με επιβάτες μέσα σε οχήματα κατά τη διάρκεια εκδρομών αποφεύχθηκαν την τελευταία στιγμή (ικανότητες ή τύχη?) αλλά και έχω δει ΠΟΛΛΕΣ φορές στα DVD περιγραφής ελληνικών αγώνων το κοινό αλλά κυρίως τους βοηθούς πλοήγησης ή βοήθειας να βρίσκονται εξαιρετικά συχνά ανάμεσα σε βράχους και τμήματα οχημάτων σε καταστάσεις ελλιπούς ισορροπίας, ρόδες που σπινάρουν και πετάνε χώματα, πέτρες κλπ, να είναι σε εξαιρετικά κοντινή απόσταση από συρματόσχοινα σε τάση κατά την διάρκεια έλξης και άλλα.
Και όλα αυτά χωρίς καν ειδικό προστατευτικό εξοπλισμό.
Μήπως πρέπει κάποια στιγμή οι συμμετέχοντες και οι διοργανωτές να μετριάσουν τις απαιτήσεις δυσκολίας στις εκδρομές και να θεσπίσουν και εφαρμόσουν προσεκτικά προδιαγραφές ασφαλείας όχι μόνο για τα οχήματα και τα πληρώματα εντός αυτών αλλά και για τους βοηθούς τόσο κατά τη διάρκεια των εκδρομών αλλά και των αγώνων?
Τον καιρό που ο σύλλογος διοργάνωνε εκδρομές η βασική προϋπόθεση ήταν να ΜΗΝ εκτίθενται οι συμμετέχοντες και τα οχήματα σε επικίνδυνες καταστάσεις. Τελεία και παύλα. Αν η διαδρομή απαιτούσε οτιδήποτε υπερέβαινε το επίπεδο της ελαφριάς δυσκολίας τότε η μόνη κατεύθυνση ήταν ή η επιστροφή ή η υιοθέτηση εναλλακτικής διαδρομής.
Σαν παράδειγμα να πω ότι περάσματα σε βαθιά ποτάμια με ορμητικά νερά που απαιτούσαν δέσιμο οχημάτων ούτε που υπήρχε σκέψη να γίνουν.
(να υπενθυμίσω πραγματικό γεγονός σε εκδρομή παλαιού συλλόγου των Αθηνών, που δεν δραστηριοποιείται πλέον, με την παράσυρση οχήματος στο Στόμιο του Πηνειού το 1993 με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο να βρεθεί σχεδόν στη θάλασσα και το πλήρωμα να γλυτώσει σχεδόν από θαύμα?)
Μιά και υπάρχει μία άνευ προηγουμένου αύξηση των νέων φίλων του off roading καλό θα είναι οι υπεύθυνοι να φερθούν με την σοβαρότητα που σαφώς τους διακρίνει και να συγκεντρώσουν το βλέμμα τους και την προσοχή τους σε κάτι που πιστεύω ότι μέσα στον δικαιολογημένο ενθουσιασμό τους και στις απαιτήσεις των νεοκόπων και πρωτόλειων offroaders αλλά και του κοινού μάλλον ξέχασαν.
Και ας γίνει γρήγορα πριν έχουμε κάποιο δυσάρεστο συμβάν τραυματισμού ή πιό σοβαρού επιπέδου, το οποίο θα δημιουργήσει πλέον υπαρκτό πρόβλημα και μη θετική προσοχή.
Σας αφήνω ελπίζοντας ότι το παρόν θα αποτελέσει αφορμή για σκέψεις, ανταλλαγή απόψεων και λήψη μέτρων και προφυλάξεων.
Με φιλικούς και συναδελφικούς χαιρετισμούς