Θα με συγχωρήσετε όλοι για το "θράσος" του να εκφέρω άποψη στο θέμα αφού και σαν αναβάτης και σαν "βοηθός" στην διοργάνωση είμαι πολύ πρόσφατος.
Σαν άνθρωπος όμως της επικοινωνίας είμαι αρκετά έμπειρος για το εμπορικό γίγνεσθαι εκτός του στενού χώρου του μηχανοκίνητου και αφ'ενός μου ανατέθηκε αυτός ο ρόλος απο τους Σπύρο & Doc αφ'ετερου ο καημός μου να δώ στην Μπανανία κάτι καλό σχετικά με την κ@!λ@ μου με έκανε να το ψάξω .
Μιλάω γι'αυτόν τον χώρο διότι η προβολή και οι μεγάλοι χορηγοί απο εκεί έρχονται και όχι απο την παραπέουσα αγορά του μοτο. Τα Marlboro και τα Red Bull events προηλθαν απο προσπάθειες με στόχο την "τηλεοπτική" απήχηση του κόσμου και όχι τις πολλές συμμετοχές ή την παρουσία θεατών. Λαμπρό παράδειγμα το SuperCross & Motocross στις ΗΠΑ όπου (άκουσον άκουσον) μια εταιρεία αυτοκινήτου "χώνει" πολλά για την χορηγία ενός δίκυκλου αθλήματος (δεν κατασκευάζει μοτο η Toyota και δεν προβλέπεται).
Στην Ελλάδα απέτυχαν όλες, και αυτό γιατί λείπουν δύο πράγματα. Η οργάνωση πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να χειριστεί τα logistics κάτι μεγάλου και τρανού (και πιστέψτε με, τηρουμένων των αναλογιών η Ρούμελη ήταν κάτι μεγάλο) και αυτό το μεγάλο πρέπει να φτιάχνει "Stars". "Τηλεοπτικής" φύσης "Stars". Η προβολή για να κάνει την δουλειά της θέλει τον Κοντολιό της, το άγνωστο outsider, το Geco της, το σκονισμένο κύριο που τερματίζει αργότερα, τον Τασούλη της που χτυπάει αλύπητα τα χρονόμετρα και μετά το χέρι του και εγκαταλείπει, το χτυπημένο μηχανάκι στην μέση της ειδικής, το Cherokee της να σέρνεται με τα ακρόμπαρα στο χώμα και άλλα καλά. Ετσι και μόνο έτσι ίσως κάποιες εταιρείες με διαφημιστικό budget που ξεπερνά τον ετήσιο τζίρο όλου του χώρου της μοτοσυκλέτας θα κοιτάξουν και θα σχοληθουν. Μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για πρωτάθλημα και άν αποκτήσει την προβολή που του πρέπει πρέπει να είναι "Πρωταθληματικό". Αλλιώς δεν θα γίνει ποτέ άθλημα απήχησης. Να σας υπενθυμίσω ότι πίσω απο τα 12 αγωνιστικά της ΚΤΜ στο Dakar έρχονται δεκάδες ιδιώτες που έχουν ματώσει κυριολεκτικά και οικονομικά και σωματικά και ψυχικά προκειμένου να τερματίσουν τον αγώνα και οι περισσότεροι απο αυτούς τελειώνουν την πρώτη μέρα. Εκεί τα 200€ είναι μόνο τα mousse για 2 ημέρες.
Δεν πρέπει να γίνει "ποδοσφαιρικό". Στο ελληνικό ποδόσφαιρο πάς στο γήπεδο να δείς την (ελληνική) ομάδα σου και μετά κάθεσαι στον καναπέ σου και βλέπεις το Manchester - Ajax και έρχεσαι στα ίσια σου.
Το κείμενο δεν είναι κυριολεκτικό, διαβάστε ανάμεσα στις γραμμές και θα καταλάβετε τι προσπαθώ να πώ, δώστε σημασία στα εισαγωγικά. Το resume: αυτοί είναι οι αγώνες αντοχής έτσι πρέπει να στήνονται για να πετυχαίνουν, αυτή την φυσιογνωμία πρέπει να έχουν, αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να βάζουν στην πρίζα (εσάς) για να γίνουν κάτι.
Σας παραπέμπω και στα λόγια του Pino.
Τότε όλα θα γίνουν καλύτερα.