Οντως καλώς τον. Πολύ καλά στα έγραψε ο berg ακόμα και για την ηλικία η οποία για τα ελληνικά δεδομένα είναι μια χαρά! (για καριέρα στο παγκόσμιο ή στο ΑΜΑ ΜΧ-SX βλέπουμε).
Πίστες ιδιαίτερα οργανωμένες δεν υπάρχουν, δυστυχώς πουθενά, αν και αυτό έχει και τα καλά του, δηλαδή σε αυτές που υπάρχουν πας όποτε θες και δεν κοστίζει τίποτα.
Αν είσαι δυτικός Θεσσαλονικιός, ξεκινάς από τον Γαλλικό ποταμό, εκεί δίπλα στην γέφυρα Γαλλικού στην Εθνική, πίστα με άμμο και γενικά απαιτητική και δύσκολη. Πολύ καλή λύση, λίγο μακρύτερα όμως, είναι το Λιτόχωρο όπου υπάρχει μια πανέμορφη πίστα κατάλληλη και για αρχάριους και για προχωρημένους. Αυτή βρίσκεται στην διασταύρωση της εθνικής για το Λιτόχωρο, στην δεξιά πλευρά πηγαίνοντας προς Αθήνα.
Πολύ κοντά σε όλη την Θεσσαλονίκη είναι η κλασσική, ιστορική πίστα του Πανοράματος με σκληρό χώμα, σε λογική απόσταση είναι επίσης και η πίστα στα Γιαννιτσά με πολύ καλό χώμα, οργανωμένη, αλλά μεγάλα για αρχάριο άλματα.
Τους "ανατολικούς" Θεσσαλονικιούς βολεύει η επίσης πολύ καλή πίστα με άμμο και χώμα στην Νέα Γωνιά (Καλλικράτεια), σε μικρή απόσταση από τον δρόμο που πηγαίνει στην Χαλκιδική.
Ο Δημήτρης Τσακατσώνης (ΜΑΚΙΝΑ) ως αγωνιζόμενος θα σε κατατοπίσει ακόμα καλύτερα όπως και τα παιδιά στον ΜΟΘ (
www.moth.gr).
Οπωσδήποτε δίχρονη μοτο για αρχή, τα 125 είναι μια χαρά, το 95% των αγωνιζομένων έτσι ξεκίνησαν. Ολες οι μοτοσυκλέτες ΜΧ από το 1995 και μετά είναι πολύ καλές, αν είναι καλοσυντηρημένες, διάλεξε με κριτήριο την κατάσταση βασικά, και μετά την ευκολία στην συντήρηση (διαθεσιμότητα ανταλλακτικών, φιλικό συνεργείο να σε βοηθήσει κ.λ.π.).
Θεωρώ ότι, αν δεν είσαι αντίστοιχος με παλαιστή σούμο, η διατροφή δεν έχει πρωταρχικό ρόλο, η φυσική κατάσταση όμως έχει και παραέχει. Το τρέξιμο ή και το mountain bike βοηθούν πολύ, τα βάρη όχι τόσο (αν κάνεις, λίγα βάρη, πολλές και γρήγορες επαναλήψεις).
Βασικότερο όλων η συχνή και όχι απλά η πολύ προπόνηση με την μοτο, προσπάθησε για 3 φορές την εβδομάδα.
Είναι πολύ καλύτερο να κάνεις 2-3 δεκάλεπτα-δεκαπεντάλεπτα, Τετάρτη, Σάββατο, Κυριακή παρά 3 - 4 μισάωρα την Κυριακή μόνο.
Στην προπόνηση βάζε στόχους, όχι πολλούς, έναν τη φορά. Δεν είναι κακό να κάνεις και "τοπική" προπόνηση, δηλαδή αν βάλεις στόχο να πηδήσεις σωστά ένα άλμα, να το δοκιμάσεις καμμιά δεκαριά φορές αφήνωντας την υπόλοιπη πίστα. Βασικό, να σταματάς και να ξεκουράζεσαι συχνά.
Το πείσμα: "δεν σταματάω, μου αρέσει πολύ, θα σπάσω τα χρονόμετρα" κλπ οδηγεί κατά 99% σε πτώση και.... "φτού και από την αρχή".
Το καλό στην Ελλάδα είναι ότι, αν πας σε μια πίστα 2-3 φορές όλο και κάποιον θα βρεις να σου πει μερικά πράγματα.
Το τελευταίο και απόλυτα βασικό, ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ !!! Στο ΜΧ, ο εξοπλισμός δεν είναι μόνο ασφάλεια, αλλά και τρόπος για να κάνεις Motocross. Δηλαδή χωρίς μπότες δεν μπορείς να στρίψεις με το πόδι έξω, ούτε να πηδήσεις ένα μεγάλο άλμα (οι μπότες έχουν μέσα ατσάλινες ενισχύσεις στο πάτο για τα μεγάλα άλματα). Επίσης, όσο ασφαλές είναι το Motocross όταν κάνεις ντυμένος, τόσο ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ είναι όταν είσαι χωρίς εξοπλισμό.
Όπως καταλαβαίνω τα οικονομικά σου απέχουν αρκετά από αυτά του Σάχη της Περσίας, επομένως στις ίδιες με πιο πάνω πηγές αλλά και σε αγγελίες σε περιοδικά κλπ θα βρεις καλό, και σχετικά φτηνό, μεταχειρισμένο εξοπλισμό. Υπολόγιζε 350-450€ τουλάχιστον.
Ότι άλλο, γράψε!!
Στέλιος Χριστοδούλου