Όπως είχε προαναγγελθεί το Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε το «αντάμωμα 4Χ4 2005. Εμείς σαν μη κρατική/κερδοσκοπική ομάδα είχαμε κάνει μια μικρή, θα έλεγα, προετοιμασία, βασιζόμενοι σ’ αυτά που ακούγαμε γύρω μας και στις διάφορες απόψεις σχετικά με τον βαθμό προετοιμασίας. Έτσι έφυγα από το σπίτι μου το Σάββατο το μεσημέρι χωρίς να πάρω ούτε ένα σχεδιάγραμμα μαζί μου, παρά μόνο ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στο σχεδιάγραμμα του dr format. Έτσι απλά δεν πέτυχα με την πρώτη την τοποθεσία και αναγκάστηκα να περιμένω σε κάποια διασταύρωση όπου και πέρασε κάποιος με ένα μεγάλο ασημί αυτοκίνητο μάρκας…αυτά που χαλάνε συνέχεια και καίνε πολύ βενζίνα που λέει και ο fyz…..πως τα λένε τέλος πάντων……και με ένα λάστιχο στη σχάρα πάνω και έβαζε διάφορα βελάκια στα δέντρα. Τέλος πάντων τους βρήκα και μερικοί από τους φορείς ήταν εκεί. Εκεί και ο format που ήθελε να πάμε βόλτα στο σπήλαιο του Πάνα. Δεν ακολούθησα γιατί περίμενα και τους υπόλοιπους για να στήσουμε το περίπτερο(;) της παρέας. Σε λίγο φτάσανε και οι λοιποί του brat και αποφασίσαμε να πιάσουμε ένα άλλο σημείο πιο πέρα, γιατί θέλαμε να έχουμε δίπλα μας τα αυτοκίνητα και μια γεννήτρια που έκανε θόρυβο και δεν θέλαμε να ενοχλεί. Σε λίγο εγκαταστήσαμε το πανό μας αυτός με το μεγάλο ασημί αυτοκίνητο μας φώναξε απαγορεύεται, αλλά μετά άλλαξε γνώμη και είπε επιτρέπεται (λες και εμείς θα το κατεβάζαμε), στήσαμε την ψησταριά μας, την οθόνη μας στο αυτοκίνητο του vida, και το κυριότερο τις δύο τέντες μας, όπου μετά την πέσαμε και απολαμβάναμε το καφέ μας ή την μπύρα μας.
Πέρασε αρκετός κόσμος. Όχι όσος περιμέναμε, αλλά όλοι οι γνωστοί. Η Λέσχη Περιστερίου ήρθε ομαδικά και με πολλές παρουσίες (8 ή 9 αυτοκίνητα), αλλά δεν έμειναν πολύ. To stratego έλαμψε δια της απουσίας του με μοναδική εξαίρεση τον Βαγγέλη και έναν περίεργο με vitara, που έλεγε ότι κάπου είναι πρόεδρος αλλά δεν τον αναγνωρίζει κανένας. Αρχίσαμε την προβολή κάποια στιγμή, με ταινίες από τις δραστηριότητες της παρέας μας, και ο vidas ανέλαβε το ψήσιμο των μπριζόλων. Φυσικά δια ροπάλου απαγορεύτηκε στον galloper να πλησιάσει στην ψησταριά. Κάποια στιγμή βέβαια ο πρόεδρος chrisva μου έδειξε μια καμένη πίττα, αλλά είχα μια σοβαρή συζήτηση, είχα φάει και δεν ενδιαφέρθηκα. Η όμορφη βραδιά συνεχίστηκε μέχρι αργά και περίπου …αργά 01.30 πες… την πέσαμε για ύπνο στις σκηνές μας που είχαμε εν τω μεταξύ στήσει. Ξεχώριζε βέβαια η πολυκατοικία του blackdog που δίπλα της οι μικρές μας σκηνές μοιάζανε σαν χαμόσπιτα.(ο φύλαρχος και η ακολουθία του). Από την παρέα μας μείναμε για διανυκτέρευση οι fyz, chrisva, sammy, criska, ο blackdog μετά όλης της οικογενείας του, από την Λαμία ο jeepy’s και ο γράφων.
Την άλλη μέρα Κυριακή εκεί στις 07.30 ο κύριος με το ασημί αυτοκίνητο έβαλε ένα τραγούδι της Βουγιουκλάκη δυνατά και μας ξύπνησε όλους. Αισθάνθηκα πολύ δυστυχής που δεν ήμουνα σε αγώνα σκοποβολής. Θα είχα λόγο, αιτία και μέσο αντίδρασης. Τέλος πάντων σηκωθήκαμε: καφές πρωινός και ο ουρανός βαρύς αλλά δεν έλεγε να βρέξει. Κατά τις 11 άρχισε να φτάνει ο πολύς ο κόσμος… Η λέσχη Περιστερίου πάλι ομαδικά, μερικά παιδιά από το 4Χ4trailriders, μια παρέα που νομίζω ήταν η ergomotors, πιο πολλοί από το stratego σήμερα, και πολλοί άλλοι που δεν γνωρίζω και ας με συγχωρήσουν που δεν τους αναφέρω. Για τη ιστορία αναφέρω ότι από το περίπτερό μας πέρασε και ο superspy του off-road.gr χρίστηκε επίτιμος πρόεδρος παρέλαβε το μπλουζάκι του και έφυγε. Αλλά όλοι ήλθαν για μια βόλτα. Κανείς δεν έφερε μια καρέκλα μαζί του, ένα σκαμνάκι τέλος πάντων. Και στη βροχούλα μαζευτήκαμε όλοι κάτω από τις τέντες μας…όσοι χωρούσαμε… Οι λοιπές κερδοσκοπικές οργανώσεις ανοίξανε επί τόπου μια μεγάλη τέντα και απλά την βάλανε πάνω από τα τραπέζια τους, και κάτω από τον πλάτανο. (Ωραία τέντα. Και γρήγορη. Μου άρεσε.)
Γίνανε κάνα δυο αναβάσεις από μερικούς σε μια ανηφόρα πιο κάτω, και μια διελκυστίνδα μεταξύ μίας ομάδος της Λέσχης Περιστερίου, και μερικών κυρίων οι οποίοι έχουν περάσει σχεδόν όλοι από την παρέα του brat. Δυστυχώς το Περιστέρι έχασε. Το brat δεν συμμετείχε αφενός γιατί εκείνη την ώρα έλειπαν βασικά στελέχη, αφετέρου …τι στο καλό πρόεδροι είμαστε;
Και η μέρα κύλησε όμορφα με κουβεντούλα, αν εξαιρέσουμε τον δυστυχή αλβανό βοσκό, ο οποίος είδε να καταλαμβάνουν τον πλάτανο του άπειρος κόσμος και να μην μπορεί να ποτίσει τα κατσίκια του με τίποτε. Αφού μας απείλησε για να φύγουμε με την αστυνομία, ότι θα βάλει τα κατσίκια να μας πατήσουνε (εκεί έδρασε ο μεγάλος γιος του blackdog ο οποίος τα κατατρόπωσε), τα σκυλιά να μας φάνε (τα οποία είχαμε ήδη δωροδοκήσει με κόκαλα από το πρωί), χρησιμοποίησε το μεγάλο του όπλο: «Θα φέρει το αφεντικό». Δυστυχώς δεν φύγαμε επειδή το αφεντικό δεν ήρθε και τα κατσίκια έμειναν ασκίαστα.
Μοιράσαμε και ένα ερωτηματολόγιο για να δούμε ποιοι έχουν τα προσόντα να ενταχθούν στην παρέα μας. Δυστυχώς πολλοί δεν διαθέτουν το απαραίτητο χιούμορ, και δεν υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση. Αλλά έχω και μερικά πραγματικά συμπληρωμένα ερωτηματολόγια γεμάτα χαριτωμενιές…(στα επόμενα σχέδιά μας η ηλεκτρονική συμπλήρωση του ερωτηματολογίου από την σελίδα μας).
Όλο το πρωί πέρασε με κουβεντούλα, άπειρους καφέδες, πολύ καλαμπούρι και δεν υπήρχε και μεγάλη όρεξη για ψήσιμο εκεί στο μεσημέρι.
Έτσι στις 15.00 περίπου μαζέψαμε τα πάντα και κομβόι αναχωρήσαμε.
Άντε και του χρόνου να ’ναι όλοι οργανωμένοι σαν και μας.