Λοιπόν για να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα.
Οι «κουκουνάρες» είναι stop (και μόνο stop!!!). Τερματίζουν ομαλά τα ψαλίδια.
Η κάτω είναι κουκουνάρα συμπίεσης (τερματίζει στο βύθισμα)
Και η πάνω κουκουνάρα εκτόνωσης (τερματίζει στο κρέμασμα)
Το Niva
δεν ψηλώνει μπροστά με ελατήρια (
*) γιατί ότι και να του κάνουμε, οι δυο αποστάσεις που μας νοιάζουν
παραμένουν σταθερές δηλαδή και η απόσταση στις κουκουνάρες, και η απόσταση πιατέλων μεταξύ τους.
Η ελευθερία της ανάρτησης μπροστά, είναι το άθροισμα των αποστάσεων (των κενών) των πιατέλων από τις κουκουνάρες, επί το μήκος της απόστασης από την κουκουνάρα μέχρι την ρόδα.
Καμία κουκουνάρα δεν πρέπει να ακουμπάει το πιατέλο της.
Όταν η πάνω κουκουνάρα ακουμπάει τότε ή έχει προσθήκες ή πιο σκληρά ελατήρια.
*(και είναι το σημείο, που μέχρι εκεί μπορεί να ψηλώσει o νίβας) περιορίζουμε όμως την ελευθερία της άρθρωσης.
Όταν η κάτω κουκουνάρα συμπιέζετε στο πιατέλο τότε έχουν πέσει τα ελατήρια ή είναι το έχουμε αρκετά φορτωμένο.
Τα κενά της πάνω και της κάτω κουκουνάρας δεν είναι αναλογικά όπως θα υποθέταμε (επειδή και των απόσταση από τις κουκουνάρες είναι σταθερή , ακριβώς όπως και των πιατέλων). Για κάθε 50 χιλιοστά που αλλάζει η διαδρομή της κάτω, η πάνω, αλλάζει 85 περίπου. Αυτό γίνεται γιατί το πάνω με το κάτω ψαλίδι έχουν διαφορετικό μήκος.
Γι αυτό και σε κανονικές συνθήκες η απόσταση της κάτω κουκουνάρας από το πιατέλο είναι αρκετά μικρότερη από την επάνω.
Σ’ αυτό που έφτιαξα, οι αναλογίες δεν είναι ακριβείς αλλά οι βασικές αρχές (ελπίζω) να φαίνονται.
Τέλος για ψήλωμα, θα πρέπει να κάνουμε κάτι πολύ περισσότερο, από προσθήκες και σκληρότερα ελατήρια για να διατηρήσουμε την καλή ισορροπία της ανάρτησης.
... αν δεν σας αρέσει το μοντέλο να μαζέψουμε γύρω στα 265000$ (με τον υπολογιστή μαζί) να μας φτιάξουν ένα παραμετροποιήσιμο πρόγραμμα (εξομοιωτή) κάποιοι αμερικάνοι, και να βλέπουμε τι επιπτώσεις έχει κάθε αλλαγή που κάνουμε στην ανάρτηση του niva. (μας περνάνε για αμερικανάκια )