από 4X4sc » 11 Φεβ 2010, 10:08
Το 1975, ήμουν πιτσιρικάς τότε, ερχόταν κάθε καλοκαίρι ένα ζευγάρι γερμανών αρχαιολόγων στο Ναύπλιο, έμενε στο διπλανό ξενοδοχείο, για εργασία στις ανασκαφές που έκαναν στις Μυκήνες με ένα Series κοντό από τη γερμανία φορτωμένο με ότι μπορείς να φανταστείς πάνω στη σχάρα και πλήρως εξοπλισμένο και γεμάτο αυτοκόλλητα από πολλές χώρες που είχαν επισκεφθεί.
Μαζευόμασταν τα πατσιρίκια και μας άφηνε θυμάμαι να σκαρφαλώνουμε στη σχάρα απ΄την πίσω σκάλα και να κατεβαίνουμε απ¨το καπό μπροστά, βάζοντας αγώνες ποιός θα κάνει τον καλύτερο χρόνο.
To Land Rover για μένα ήταν παιχνίδι και όνειρο μαζί. Οταν έφθασα σε σημείο να έχω την οικονομική δυνατότητα να το αποκτήσω δεν το σκέφτηκα καθόλου. Κι όταν το οδηγάω είτε στην άσφαλτο, απ¨το σπίτι στο γραφείο σαν καθημερινό όχημα, είτε στα βουνά, την ίδια ευχαρίστηση νιώθω. Τι κι αν βάζει νερά, κι αν τρίζει, κι αν δεν ζεσταίνει καλά, ή δεν ξεθολώνει το παρμπρίζ. Σχεδόν σαράντα χρόνια μετά, εξακολουθεί να είναι ένα παιχνίδι για μένα και με κάνει να αισθάνομαι πιτσιρικάς.
Μπορεί κανείς να βρεί πολλά αυτοκίνητα που να πηγαίνουν και στην άσφαλτο και στο χώμα και δεν χρειάζεται να είναι ούτε LR ούτε LC ούτε Jeep χωρίς να κοστίζουν μια περιουσία.
Το δεύτερο αυτοκίνητό μου είναι ένα Subaru Forester 2003 και πριν πάρω το LR έχω σκαρφαλώσει σε πολλές ραχούλες χωρίς να με έχει προδώσει ποτέ, χωρίς να βάζει νερά, να τρίζει κλπ. Είναι όμως απλώς ένα μέσο μεταφοράς και τίποτα παραπάνω για μένα, δεν είναι σαν το Defender.
Μετά από σαράντα χρόνια, το ζευγάρι των αρχαιολόγων εγκαταστάθηκε στην Κάντια, ένα τουριστικό παραθαλλάσιο χωριό κοντά στο Ναύπλιο, και το παλιό Land Rover εξακολουθεί να είναι παρκαρισμένο στην αυλή του σπιτιού τους.
Its a LAnd Rover thing, you wouldnt understand.