Απολογισμός της βόλτας:
Αφού συναντηθήκαμε την προκαθορισμένη ώρα στις κεραίες οι: Mato, X-trail (συνοδηγός του Mato μετά την αβαρία που προανέφερε), εγώ με τον Iceman και μια φίλη και ο Tacouson ξεκινήσαμε για την Βρύση. Οι συνθήκες, μα τι άλλο εκτός από σκόνη, σκόνη, σκόνη στο μεγαύτερο μέρος της... Αν και η διαδρομή γνωστή (για του περισσότερους σας) και μικρή παραθέτω τα ποιο ενδιαφέροντα:
- Το κάθετο πέρασμα από το λασπωμένο νεροφάγωμα, όπου επιστρατεύτηκε το φτυάρι του Mato ώστε να ομαλοποιηθεί λίγο για να μπορέσει να περάσει το Tucson.
- Το πέρασμα του Mato και του LC μου από την τρομερή λασπουριά και το ανέβασμα μέσα από το στένωμα
- Και φυσικά η εντυπωσιακή ανάβαση του Mato στο τέλος, η οποία όμως του κόστισε ένα ημιαξόνιο...
Φυσικά για όλα αυτά υπάρχουν και τα αντίστοιχα βιντεάκια. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να συνεχίσουμε το παιχνίδι και έτσι βγήκαμε στον κεντρικό μέσα από μια εναλλακτική διαδρομή. Αφού αποχώρησε ο φίλος Tacouson, σιγά σιγά πήραμε και εμείς τον δρόμο της επιστροφής. Μάνο εκεί που καθυστέρησα λίγο κατέβηκα για να κόψω το ήδη σπασμένο κλαδί γιατί ήταν χαμηλά και «έκλεινε» τον δρόμο.
Η διαδρομή φοβερή (μιας και την κάνω 1η φορά), το μέρος πολλά υποσχόμενο μετά από βροχή. Στην επιστροφή επέλεξα την διαδρομή μέσω ΣΕΠ Κισσός που βγάζει Τριάδι γιατί πήγα και έπλυνα το LC σε φιλικό πρατήριο εκεί για να εξαφανίσω τα σημάδια που θα πρόδιδαν που βρισκόμουν και τι έκανα! Η διαδρομή που διάλεξα και αυτή πολύ καλή με προοπτικές για μετά από βροχή, χιόνι με ατελείωτες διασταυρώσεις όπου εύκολα μπορείς να χαθείς (εσκεμμένα...?!?
) και να ανακαλύπτεις καινούργιες διαδρομές! (Καταστρώνονται τα σχέδια... χεχεχε). Βασικά συνάντησα μια πινακίδα που έλεγε «προς Βρύση» και εξεπλάγην προς στιγμήν γιατί αναρωτήθηκα εγώ σε ποια ήμουν μέχρι τώρα (φαίνετε ότι υπάρχουν πολλές)...